Roken is natuurlijk gewoon slecht voor je kindje. Probeer daarom ook echt te minderen. Probeer vaste rookmomenten in te lasten. Zodat je daar naar toe kunt leven. Probeer echt een maximum van 3 - 5 per dag aan te houden. En als je daar aan gewend bent, kun je misschien nog minder gaan roken. Zorg dat je er maar maximaal 5 tot je beschikking hebt. Leg er 's morgens 5 klaar en plan je momenten. De andere sigaretten gaan achter slot en grendel of je vriend/man neemt ze mee naar zijn werk.
Ik heb zelf ook altijd gerookt tot april 2008. Maar altijd met die gedachte in mijn hoofd dat ik mezelf er ziek van kon maken. Toch vond ik het moeilijk om te stoppen. Ik heb 3 vruchteloze pogingen gehad. We dachten altijd: "Als het niet gaat, kunnen we altijd nog een sigaretje roken, al is het er maar 1." Dat is de grootste fout die je kunt maken, want dan ben je dus niet gestopt en komt dat moment ook echt. Op een gegeven moment waren we er echt klaar mee. soms deden onze longen zeer na een avondje stevig paffen en onze kleren stonken ernaar. En altijd maar die angst in je achterhoofd. Roken is dus niet rustgevend, het geeft juist onrust. Toen besloten we om echt opnieuw te beginnen, maar nu echt niet meer terug te vallen. Mijn man en ik hebben de laatste samen opgerookt. En daarna nooit meer wat gekocht. We begonnen een nieuw leven: eentje zonder de sigaret. Dat roken behoorde nu echt tot het verleden en er zou ook echt niet meer gerookt worden.
De eerste week vond ik het moeilijkste. Vooral op de vaste rookmomenten. na die week werd het al minder en kon ik de verleiding al veel beter weerstaan. We hadden ook niks in huis en wat kopen, dat was toch echt not-done. Bietsen was ook gezichtsverlies, en we wilden toch echt gezonder leven. Dus doorzetten! En het viel best mee... roken was gewoon geen keuze meer... we behoorden nu tot de niet-rokers...
Een maand later was ik zwanger en was ik zo blij dat ik niet meer rookte. Toen werd het helemaal makkelijk. Nooit meer naar getaald, ook niet meer na die tijd. Ik vond het zonde om weer te beginnen. Voor mij was de drive: als ik door het roken longkanker krijg, is het mijn schuld dat de kinderen straks geen moeder meer hebben! Dat gaf me de kracht om door te gaan!
Nu 3 jaar verder is mijn rookverslaving echt helemaal over. Als ik rokers zie staan denk ik: "Zo, die tijd heb ik gehad... ik hoef niet meer zo nodig... die sigaret is niet meer de baas!" En ik kan ook rustig bij rokers gaan staan zonder er zelf naar te verlangen. Het is zoveel beter zonder de sigaret. Ik hoef me geen zorgen meer te maken over mijn gezondheid wat dat betreft.
Meid, ik hoop dat je een positieve boost krijgt van mijn verhaal. het kan echt! Stoppen kan en ook zonder al te veel problemen. Als je je gedachten maar op het goede spoor hebt en je doel voor ogen houdt. schrijf dit gewoon op en kijk er naar als je het moeilijk hebt.
