Hallo Meiden, ik heb vandaag een baaldag. Ik heb moeten huilen (om niks) en regelmatig komt de paniek opzetten dat wij wel kinderloos zullen blijven.....! Ben soms zo bang dat het voor ons niet is weggelegd. Het volgende moment denk kom op meid, niet zo negatief, jou tijd komt ook nog wel.....! Je word dus heen en weer geslingerd tussen je gevoel. Mijn man probeert het wel te begrijpen, maar gaat er toch heel anders mee om, is dat bij jullie ook. Hoe ervaren jullie dat...? Of kunnen jullie wel altijd de troost die wilt krijgen bij je partner vinden?
Nou ja we wachten maar weer af (voor de verandering) Niemand kan ooit nog tegen ons zeggen meiden dat wij geen geduld hebben........................
Liefs Molly
Nou ja we wachten maar weer af (voor de verandering) Niemand kan ooit nog tegen ons zeggen meiden dat wij geen geduld hebben........................
Liefs Molly