Baby 10wkn slaapt niet zelfstandig

Misschien helpt het om het matras iets schuin te leggen. Mijn zoontjes sliepen daardoor goed in hun eigen bedje.
Als je wil slaaptrainen dan raad ik het boek Baby in een droomritme aan. Daar staat hoe je jouw baby kan “trainen” passend bij zijn leeftijd. Je hebt je kindje niet verpest hoor! Ze zeggen dat wel eens, maar volgens mij is ieder kind anders. Soms heb je een doorslaap kind, maar dat is puur geluk. En soms heb je super pech en ben je drie jaar bezig voordat ze altijd doorslapen. Wij hebben getraind wat we konden, maar uiteindelijk gooiden tandjes en kinderziektes weer roet in het eten…
 
Onze dochter heeft tot een week of 13/14 ook bijna nooit in haar eigen bedje geslapen. Uren heb ik met haar rondgelopen in de draagzak, daarin sliep ze heerlijk. 
Toen ik weer aan het werk ging heb ik haar met pijn in mijn buik naar de kdv gebracht, bang dat ze daar ook niet alleen wilde slapen. Eigenlijk begon ze het vanaf toen te 'leren'. Ze begon met een stuk of 5 hazenslaapjes per dag en eigenlijk sliep ze +/- 3 weken later netjes 3 goede slaapjes per dag. 
Nu is ze bijna 7 maanden en heb ik gewoon een goede slaper die we overdag wel eens wakker moeten maken omdat ze anders 's nachts niet meer slaapt. Als je me dat had gezegd bij 10 weken had ik je voor gek verklaard hahaha! 
Die kleintjes hebben je nog zo hard nodig. Ik vond het zelf ook erg zwaar dat ze altijd mijn hulp nodig had om te slapen. Je hebt daardoor bijna geen tijd voor jezelf. Als ik ooit nog een kindje mag krijgen zal ik er waarschijnlijk een stuk relaxter mee omgaan, wetende dat het echt goed komt! 
 
Je kindje is nog zo jong, deze kan nog helemaal niet getraind worden!! Hij heeft je juist nu nodig om in slaap te komen en het gaat tegen de natuur in om te trainen. Slaap is een ontwikkeling wat elk kindje op een ander moment onder de knie heeft. Het is zo jammer dat het gebruikelijk geworden is in onze maatschappij om tegen je eigen gevoel in te gaan, en hierdoor een schuldgevoel krijgt omdat jou kindje nog niet zelfstandig in slaap kan vallen. Dit kunnen babys nog helemaal niet.. 
Je bent echt geen slechte moeder als jou kleine alleen maar in slaap geholpen moet worden, of alleen nog maar dutjes doet bij jou of je man. Die van mij is nu 8 maanden oud, en bij elk dutje leg ik hem slapend weg in bed en ik voel me daar niet slecht over, hij heeft me gewoon nog erg nodig (met name overdag). S'avond is het elke avond weer anders, hij gaat om 7 uur naar bed en de ene keer valt hij zelf in slaap, en de andere keer niet. S'nacht heeft hij al meerdere keren volledig doorgeslapen, andere nachten heeft hij ons wat vaker nodig. En slaaptrainen is hier niet aan de orde geweest, zodra hij er klaar voor is om zelf in slaap te vallen, dan merk je dat echt wel!!
Wat ik gedaan heb rond de 6 weken (toen ik er zo doorheen zat omdat ik online alleen maar las dat het normaal is om je kindje te laten huilen en dat hij zelfstandig in slaap moet vallen omdat je anders alleen maar negatieve dingen aanleert) is gewoon proberen elk slaapje in bed te doen overdag, lukte het na een kwartier  niet, dan hop in de draagzak en daar lekker slapen. Gedurende de weken gingen er telkens meer slaapjes goed totdat je er geen erg meer in hebt en elk slaapje goed gaan. (en nog steeds legde ik hem slapend in bed).
Ben aub niet bang om slechte gewoontes aan te leren, dit kan nog helemaal niet, je kan je kindje niet verwennen, hij heeft je nodig!! Huilen is de enige manier van laten merken dat hij je nodig heeft, reageer dus ook op elk huiltje zodat hij weet dat je er voor hem bent. Hij zal een veilig gevoel creeeren, want als hij huilt komt papa of mama. Zodra hij eraan toe is om zelf te gaan slapen, zul je dit merken.
Mijn advies is om je online te omringen met accounts/websites die passen bij hoe jij wil omgaan met je kindje (ik ben zelf gestopt met het volgen van moeders op instagram die het promoten om te slaaptrainen, of je kindje geen slechte 'gewoontes aan te leren). 2 waar ik veel aan gehad heb; liefdevaneenmoeder.nl en op instagram secondstartotheright_sleep 
 
Dank jullie wel allemaal voor de reacties, dat doet me goed! Het lastige alleen is dat hij zich ook niet (meer) slapend laat overleggen, zowel in de avond niet en overdag niet. En ik merk dat ik zelf heel slecht slaap als hij op mij ligt, maar ik vind het uiteraard veel belangrijker dat hij slaapt en doe ik het met alle liefde…. Ik maak me alleen zorgen over de kinderopvang, daar gaat hij vanaf 17 feb drie dagen pw heen, ik begin dan weer met werken.

Ik merk dat ik gewoon in de afgelopen weken zo onzeker ben gemaakt dat ik voor mijn gevoel niks goed doe en ik heb nauwelijks genoten van mijn kraamtijd en dat doet mij verdriet… ik hoop dat het goed gaat komen
 
Lieve mama,    laat je niet gek maken. Jij doet het goed. Je hebt je kindje niet verpest. Je bent er voor je kindje en je geeft wat nodig is, en dat is nabijheid en liefde.  ik herken je gevoelens over je kraamtijd. De mijne lag ook een zelfde sluier over. Laat je niet gek maken door de media of over dingen die je hoort in je omgeving. De kraamtijd is gewoon zwaar. En je hoort altijd alleen de goede en fijne momenten. over een poos kun je alles beter in perspectief zien, geloof mij. Dan zijn je hormonen ook weer wat stabieler. Dit speelt ook mee, naast het slaap tekort.
  ik snap dat je over je werk in zit, 17febr lijkt ver weg maar is ook dichtbij. je kan met je werk contacten of met de Arbo arts dat je voelt dat 3dagen teveel is en je rustig zou willen opbouwen. Dan ben je deels ziek. Dit krijgt jouw werk vergoed. Of je kijkt het aan, werk en andere omgeving kan ook heel prettig zijn. Mocht het daarna niet lukken kun je bijv een dag ouderschapsverlof opnemen. Je kunt dit ook nu al bespreken en kijken of je het op kunt nemen. Officieel moet je hier drie maanden van te voren over beginnen maar mogelijk is je werkgever soepel hierin. Het idee om je kindje weg te brengen terwijl het voor je gevoel nog stroef loopt ie pijnlijk. bedenk ook dat er in twee weken ineens wel een bepaald slaap ritme kan komen. (Dit was bij mijn dochtertje aan de orde, vlak voordat ik begon met werken.) Ik heb wel een dag ouderschapsverlof opgenomen in de twee weken, en daar ben ik tot op de dag van vandaag blij mee. Ik zet het nog steeds in! 
nogmaals, twijfel niet, overdenk niet alles. Je doet het goed. Je kindje heeft je nodig en jij bent er, hoe dan ook. mijn tip is om het per dag te bekijken. Niet te ver vooruit kijken als het om je kindje gaat. Mijn dochtertje lag ook alleen maar op mij of was in de draagzak. En toch is het goed gekomen en och wat heb ik mij druk gemaakt. Moet je nagaan, daar heb ik nu spijt van. Had ik maar meer genoten van die momenten en minder zorgen gemaakt en bewust erbij stil gestaan dat mijn hummeltje het nodig had om bij mij te zijn en ik het haar gegeven heb.
Wat heeft geholpen bij mij is dat ik mijn baby op dr buikje heb laten slapen, eerst overdag, in de kinderwagen al wandelend, daarna in het wiegje. Ik dacht, ze ligt altijd al op mij, en dus op het buikje, ik ga het proberen, en het was voor haar de perfecte manier om in slaap te komen.  geniet van je kindje en bedenk elke dag dat je het goed doet! 
 
Terug
Bovenaan