<p>Hoi medeforummers, </p><p>mijn zoontje is bijna 11 maanden en sinds een paar weken is het opvoeden begonnen. Hij wil graag aan kabels en stopcontacten zitten maar zodra ik hem hierbij weghaal wordt hij driftig en begint te huilen met tranen. De box en woonkamer liggen vol met (naar mijn idee ) leuk speelgoed; maar helaas heeft hij alleen oog voor dat wat niet mag. Ik ben alleen met mijn zoontje en het constant corrigeren en de driftbuien putten me soms uit. Ook kan hij zich niet lang in de box vermaken. Dat gillen frustreert me enorm. Het is verder echt een makkelijke, lieve maar enorm ondeugende baby maar ik raak soms uitgeput van het gillen als hij zijn zin niet krijgt. Ik geef er niet aan toe maar vindt zijn tranen echt verschrikkelijk moeilijk om te zien. Als ik “streng” moet zijn en hij begint te huilen voel ik me zo’n slechte moeder. Herkenbaar en zo ja, hoe gaan jullie er mee om? </p>