Baby 12 wkn niet in eigen bedje

G

Gebruiker10223415

Hallo mama's en papa's,

Ons zoontje van 12 weken vindt alleen slapen echt heel lastig. Op ons slapen of in de draagdoek slapen is geen probleem, maar in zijn eigen bedje wordt steeds zo'n strijd. Mijn gevoel staat totaal niet achter hem "laten huilen", maar anderzijds vertelde het consultatiebureau mij dat vanaf deze leeftijd babytjes erg snel "wennen" aan dingen (zoals opgepakt worden als zij lang genoeg blijven huilen). Ik wil m'n kindje natuurlijk ook "helpen" door in z'n eigen bedje te leren slapen, voor wanneer ik weer aan het werk moet en hij op de opvang of bij oma moet slapen. Ik heb gelukkig wat langer zwangerschapsverlof (nog 5 weekjes) dus nu tijd om samen met hem hieraan te werken. Nu ben ik op zoek naar andere ouders die hetzelfde mee maken of mee hebben gemaakt, voor tips en adviezen? Het is onze eerste dus merk dat we beiden nog erg zoekende zijn. M'n man is wat meer van t laten huilen en ik ben wat meer van het natuurlijk ouderschap (veel dragen), maar een minuut of vijf laten huilen doe ik ook wel. Het is niet dat ik 'm bij elk minste geringste oppak.

We hebben een slaapritueeltje wat hij al door lijkt te hebben, want zodra ik de slaapzak aan doe begint hij te jammeren. Tijdens het voorlezen huilt hij al zo hard dat hij me niet kan horen, maar ik blijf consequent doorlezen tot het verhaaltje af is. En tot slot, zodra ik begin met het zingen van een slaapliedje is het grote paniek en begint hij keihard te krijsen. Voor mijn gevoel heb ik alles geprobeerd: erbij blijven, hand vast houden, aaien, lieve woorden zeggen, geen oogcontact meer maken... Niets werkt. De laatste twee dagen ben ik soms 1,5 uur bezig geweest tot hij sliep... Dit breekt me een beetje op en ik merk dat ik soms een beetje tegen de dag op kan zien als ik na denk over alle slapjes die zo'n strijd opleveren... Is dit herkenbaar? Heeft iemand een tip/advies? Ik merk dat ik me "verscheurd" voel tussen mijn gevoel (wat wil oppakken en knuffelen) en mijn ratio (het besef dat hij over 5 weken niet meer de zachte aanpak kan verwachten op de opvang/bij opa en oma) en daar wil ik hem ook bij helpen...

Nou heel lang verhaal sorry... Ik hoop dat m'n verhaal helder is en vooral dat iemand dit herkent!!

Liefs
 
Is die dan niet gewoon te moe ant worden? Ons eerste was erg makkelijk maar ik begon met voorlezen pas toen die 3 maanden was omdat hij dus altijd al sliep zodra die zijn bedje voelde. Heb ook altijd ff een kruikje in zijn bedje gedaan vondt ie heerlijk. Verder misschien knuffeltje met jou geur eraan?
 
Onze dochter is tot 6 maanden bij ons op de arm in slaap gevallen en we legden haar dan slapend in bed. Inmiddels is ze bijna 1 en gaat het slapen goed. Voorlezen voor het naar bed gaan en liedjes zingen doen we allemaal niet. Dat doen we als ze wakker is. We gaan voor het raam zogenaamd zwaaien en iedereen welterusten wensen, rolgordijn naar beneden, slaapzak aan en in bed. Even over haar bolletje wrijven en dan slaapt ze
 
Probeer je elk slaapje in bed en is elk slaapje zo'n strijd? Ook in de avond?

Mijn tip...: probeer elke dag 1 a 2 slaapjes in zn eigen bed (meestal gaat het middagslaapje het beste) en doe de rest gewoon lekker op schoot/wagen/box. Laat hij zich ook niet overleggen in zn bedje als hij in je armen in slaap valt?

En sorry, maar elke keer een liedje zingen en een verhaal lezen werkt echt nog niet bij zo'n ukkie.. stug doorlezen terwijl hij keihard krijst werkt alleen maar averechts denk ik..
Als je 1.5 uur bezig bent om hem in slaap te krijgen, kom je er op den duur niet meer uit. Probeer het 10 minuutjes, dan weer even naar beneden en kalmeren en 10 minuten later wéér proberen. Hij voelt jouw onrust en stug door blijven gaan om hem te móeten laten slapen, wel 1.5 uur lang, dat werkt gewoon niet. Dan maar lekker op schoot of in de wagen!

Ik werk op een kinderdagverblijf en veel kindjes die het moeilijk vinden om in slaap te vallen, vallen bij ons vaak gewoon in slaap zonder drama! Echt! Dus probeer je daar niet te druk om te maken. Dat komt heus goed. De juffen hebben genoeg ervaring! En anders leggen ze m wel in de wagen of gaan ze wandelen. Ook op de opvang slaapt een kind soms gewoon op schoot als het in het bedje niet lukt.

Ik denk dat het belangrijk is dat je het elke dag bij 1 slaapje probeert, maar niet stug bij elk slaapje want dan wordt alles zo'n strijd! Jij bent gestresst en hij voelt dat!

Hoe lang hou je hem wakker tussen de slaapjes? Mijn oudste dochter kon bijvoorbeeld al heeeel snel 3 uur wakker zijn overdag, terwijl mn jongste na 1.5 uur weer moe was. Mn oudste was gewoon gezellig, dus waarom zou ik haar dan dwingen na 1.5 uur weer moeten te gaan slapen? Ik liet haar lekker wakker tot ze zelf aangaf moe te zijn, vaak pas na 3 uur dus.

En echt.. het gaat op een dag vanzelf over. Mijn 2 dochters sliepen tot 4 maanden ook amper in bed (wel in de nacht) maar ineens was het voorbij en wilden ze niet meer beneden slapen (ze werden wakker van elk geluidje en waren onrustig in hun slaap) en toen was het ineens tijd om in hun bed te slapen, dit was dus rond de 4 maanden!
 
Ik liet ze trouwens ook vaak gewoon in het grote bed slapen en dan ging ik ernaast liggen. Vaak sliepen ze dan heel goed (en je kan zelf snel het speentje terug erin steken) en je kan zelf ook wat slapen. Heerlijk vond ik dat, dat deed ik bijna elke dag in mn verlof!
 
Die van mij was een heel erge mamma plakker. 
Pas vanaf 17 weken sliep ze alle slaapjes in haar bedje, en alleen ik kreeg dat voor elkaar. Vanaf 12 weken lukte soms een half uurtje. En dat ging zo. 
Ik ben liggend gaan troosten vanaf een week of 9. Dat deed ik toen nog in de box. Ze was toen ongeveer 45 min wakker. Ik deed een heel kort ritueeltje: slaapzakje aan, witte ruis aan, gordijn daar dicht, een vast slaapliedje en zachtjes neerleggen. In eerste instantie schreeuwde ze het uit. En ik ben er altijd bij gebleven tot ze rustig was. Sussen, peentje, aai over de bol, handje vasthouden. En als ze iets rustiger begon te huilen ging ik wat opruimen om haar heen. De geluiden leken haar gerust te stellen. Als ze weer harder ging stond ik er weer bij. Ik heb er een punt van gemaakt om dit voor elk slaapje een half uur te doorstaan. Ik pakte haar alleen op als haar adem stokte van het huilen. Maar ik bleef er dus altijd naast of zelfs in contact! Ze sliep dan vaak de eerste twee slaapjes wel vrij goed in de box, 45 min steeds. En daarna was het wandelen of op mij laten slapen. 
Toen rond 11 weken alles behalve het slaapje rond etenstijd redelijk goed ging in de box (nog niet zonder huilen, maar minder lang), ben ik het eerste slaapje van de dag boven in haar bedje gaan oefenen op precies diezelfde manier. Er stond een stoel naast haar bedje waar ik dan zat tot ze bijna sliep en dan ging ik in de kamer ernaast was vouwen ofzo, zodat ze me kon horen. In het begin moest ik vaak weer even terug of sliep ze maar 15-30 min. Vandaar dat ik maar 1 slaapje per dag oefende. Maar na een week of 2 ging het beter en lukte zelfs een tweede slaapje, en een derde slaapje. Het slaapje eind van de dag is altijd moeilijk gebleven. 
Ik heb het zo gedaan omdat ze heel prikkelgevoelig is en gewoon niet dezelfde rust meer haalde uit op de arm slapen. Ze was ook een huilbaby de eerste 4 maanden. En door deze manier van slaaptraining knapte ze met tijd heel erg op. Ze raakte meer uitgerust en ging wat "spelen" na het drinken. Met 4,5 maand gooide ze de boel zelf om en zat ik op het 3 slaapjesritme met 1 lang middagslaapje. En kon ze 1,5 uur wakker zijn. Het heeft haar veel goeds gedaan. 
Tips: 
Hou wakkertijden aan, liever te kort dan te lang. Gebruik witte ruis, dat werkte hier heel goed. Experimenteer met donker/licht en stilte of juist rommelen in de omgeving. Zorg voor een veilig gevoel en laat je kindje niet alleen huilen. Trek ook samen 1 plan. Niet beiden wat anders doen. Maak je ritueeltje korter voor nu. En oefen nog niet alle slaapjes zo. Pas als het beter gaat een slaapje erbij. 
Het gaat nu snel beter worden hoor. Het is best normaal dat ze pas na 4 maanden wat beter zelf slapen. Dan is de wereld al een stuk beter te interpreteren voor ze en liggen ze niet zo in het luchtledige helemaal alleen. Consultatiebureaus zijn vaak streng met ouderwetse methoden. Maar er zijn vele wegen naar rome. Doe lekker wat je kindje nodig heeft. In andere culturen is het weer heel normaal om je kind een heel jaar in de draagdoek te houden. En die worden ook gewoon zelfstandig hoor.
 
Ik bedoel dat ik in het begin met in de box slapen wel na 30 minuten opgaf en haar in de draagdoek deed. Ze kunnen onder de 3 maanden nog zo kort wakker zijn, zeker huilbabies. Dus ik raakte verder van huis als ik langer dan dat probeerde. 
 
Ieder slaapje in bed proberen en als het nog niet lukt bij jou of in jou buurt laten slapen. Er komt vanzelf een dag dat het lukt en dat scheelt een hoop tranen.
Het slaapritueel is denk ik nog te lang voor deze leeftijd. Ik doe altijd slaapzak aan, kort liedje zingen, kus en in bed leggen. Speen in en knuffeltje in haar armpje. Mijn jongste is bijna 4 maanden oud. Voorlezen doe ik in de wakkertijd. M'n oudste dochter is nu 2 jaar en 4 maanden en daar lees ik pas sinds een maand ofzo een verhaaltje voor het slapen gaan. Daarvoor had ze er geeneens aandacht voor.

Hier werkte trouwens voor mn jongste dochtertje een knuffel met hartslaggeluid erg goed om haar savonds en snachts in eigen bedje te laten slapen. Daarvoor wilde ze alleen maar op mij liggen. Heb die knuffel nu ieder slaapje erbij liggen en gaat erg goed. Hier "moest" ze ook wel de slaapjes boven gaan doen, anders maakte dr grote zus dr steeds wakker door alle geluiden.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan