Het werd bij ons na iedere voeding weer erger. Dus uiteindelijk sliep ze in ‘s avonds, en zodra ze dan weer honger had en een voeding kreeg werd het kreunen weer veel erger. Geen normaal ‘kreunen’, want ze maakt nu nog wel eens geluidjes in haar slaap, maar echt onrust kreunen. Hoorde haar terugslikken gevolgd door een krijsje af en toe. Na een tijdje kon ze soms ineens heel erg gaan huilen.Ik denk dat je zelf wel aanvoelt of het onrust of ‘gewone geluidjes’ zijn
Ze reageerde hier ook erg op door met haar armpjes te maaien (vandaar het inbakeren), ik vond het dus ook onwijs zielig… maar na lang doorzetten had ze er veel baat bij.
Na twee maanden hebben we haar op haar eigen kamertje gelegd (mijn partner en ik waren zelf toen al compleet oververmoeid door weinig tot geen slaap) i.c.m. met allerlei aanpassingen ging het na een paar weken steeds ietsjes beter.
Bedje schuin, inbakeren, 30-45 min. rechtop na de voeding, rustig inwiegen etc…
(voeding indikken met biologische JBPM hielp hier helaas ook niet, 2 weken lang 10x zo veel kramp..
Het was ook een ramp want ik kolfde alles af en gaf het dan in een flesje.)
Overdag sliep ze niet zelf, haar bedje hebben we tot 12 weken moeten mijden (dat was echt drama), ze sliep álleen bij ons op de arm of in de draagzak, inbakeren overdag wilde ze echt absoluut niet. Na 12 weken gingen we af en toe een slaapje oefenen en begeleiden. Rond de 15,5 week was het íneens óke en sindsdien slaapt ze overdag alle slaapjes zélfstandig in (wel nog ingebakerd) in haar wiegje. Dat is nu sinds 1,5 week
Ja ik begrijp je helemaal. Je bent nog gesloopt van een zwangerschap/bevalling en dan maak je nu ook nog zo weinig slaap..
Hoop dat iets een beetje voor je gaat werken
