<p>Hi allemaal,</p><p>Ik hoop heel erg dat iemand mijn verhaal herkent en me wat moed in kan praten, want ik ben zo moedeloos!</p><p>Mijn zoontje is nu 5,5 maand. Vanaf zijn geboorte ging alles perfect, bv kwam goed op gang en meneertje dronk super. Vanaf een maand of 2 maakte ik me wel wat zorgen over zijn gewicht, de bekende 'spekjes' bleven uit. Vrienden van ons hebben een week later ook een zoontje gekregen en die groeide helemaal dicht. (vergelijken is niet handig, I know). Dus een aantal keren op eigen initiatief extra gaan wegen bij het cb en langzaam begon zijn curve naar beneden af te buigen. Niks aan de hand, ik had gewoon een lang dun kind zei het cb etc etc. Daarbij ben ik getrouwd met de koning van het relativeren dus hij zag ook het probleem niet. </p><p>Toch zat het me niet lekker en besloot ik wekelijks te gaan wegen. Hij kwam steeds minder aan en op een gegeven moment was hij in 1 week tijd helemaal niet aangekomen. Cb zei dat het de 4 maanden dip was, maar mn zoontje dronk ook heel kort uit de borst en hij kreeg rond 4 maanden zeer hardnekkige spruw. (maar dat hoorde ook bij de 4 maanden zei het cb)</p><p>Uiteindelijk een consult met een lactatiekundige afgesproken. Die vertelde me dat mijn zoontje leed aan stille ondervoeding vanaf dat hij 2 maanden was en moest ik mijn productie proberen op te hogen.Toen ik dat hoorde heb ik het hele weekend gejankt. En erger: van de stress liep mijn productie keihard terug en had ik van de ene dag op de andere dag niet meer genoeg voeding. Ook vond ik het een eng idee om het zelf te blijven voeden omdat we dan geen idee hadden wat hij binnen kreeg.</p><p>Dus ons mannetje moest van de ene op de andere dag uit de fles gaan drinken. Ging vrij moeizaam, wel de vriezer leeggemaakt en steeds meet kv toegevoegd. Onze omgeving zei gewoon doorzetten, na een week of 3 pakt hij de fles wel.</p><p>Maar na 3 weken was iedere fles nog steeds een strijd en een drama. Zodra hij de fles zag was hij al over de zeik. De spruw werd op geen enkele manier minder (nystanine, kokosolie, gentiaan violet, alles gewassen, steeds het hele huis ontsmet, onszelf behandeld, speelgoed alles gewassen tot in den treuren) niks hielp.</p><p>Op advies van het cb een afspraak gemaakt met een preverbale logopediste. Voordat zij beschikbaar was waren we weer 1,5 verder en dronk ons schatje al een maand uit de fles met iedere voeding strijd.</p><p>De logo concludeerde dat hij een vrij heftige aversie tegen de fles heeft en deelde mee dat hij waarschijnlijk nooit meer op een leuke manier uit de fles gaat drinken (ik weer janken). Ik genoot zo intens van onze bv momentjes samen en vond het zo naar dat alle voedingen een strijd waren (hij weigerde ondertussen ook hapjes/broodkosten/ eigenlijk alles). Gelukkig ontwikkelt ons zoontje zich mega snel dus dat was wel een goed teken. Maar door de strijd kreeg hij (met al die mega hete warme dagen) veel te weinig voeding binnen en kwam hij dus nog steeds niet goed aan. </p><p>Nu moeten we spelenderwijs hem leren dat het oké is als dingen zijn mondgebied aanraken en heeft de logo wel een goed plan opgesteld waar we mee aan de slag kunnen en moet hij uit een beker leren drinken.</p><p>Maar terwijl ik dit schrijf springen de tranen me alweer in de ogen. Want op dit moment drinkt hij alleen maar slapend de fles. Ik leg hem dan op bed en wacht 10 min als hij slaapt, pak hem dan eruit, geef hem (zonder strijd/drama) de fles, probeer hem te laten boeren en leg hem dan weer terug in de hoop dat hij niet wakker wordt. Helaas wordt hij meestal 1x per dag wel wakker van dit gesleep. Gelukkig komt hij nu wel wat aan, maar ik vind het zoooo ontzettend naar dat het zo gaat en voel me op alle gebieden enorm falen als moeder.</p><p>S nachts zet ik de wekker om de 3/4 uur om hem een flesje te geven om zo te voorkomen dat hij wakker wordt van de honger (want dan krijg ik er geen fles in en krijg ik m hongerig niet meer in slaap).</p><p>Vandaag was de logo er weer en vertelde ze dat ze inschat dat het 6 weken gaat duren voordat hij uit een bekertje heeft leren drinken en we tot die tijd dit moeten voortzetten Ik weer een complete meltdown (manlief is jankbuien meer dan zat).</p><p>Toen ze dat zei leek het zo uitzichtloos ver weg en besefte ik me dat ik er aardig doorheen zit. Ik moet daarbij zeggen dat ik het ook moeilijk los kan laten dus doe eigenlijk alle voedingen zelf. Mijn omgeving vindt er ook wat van ( gewoon doorzetten met fles, wie is nou de baas/ kind krijgt vanzelf wel honger en gaat dan wel drinken etc. ) Helaas weinig begrip en herkenning. </p><p>Vandaar dit (behoorlijk lange) bericht. Heeft iemand dit ook ooit meegemaakt? Of herkent iemand dit? Heeft iemand de gouden tip om van spruw af te komen of mijn schatje fijn aan de fles te leren wennen?</p><p>Of moet ik me er maar bij neerleggen dat de komende 6 weken nog aardig pittig zullen zijn en dat de fles echt passé is?</p><p>Liefs!</p>
baby 5,5 maand drinkt fles alleen slapend
- Onderwerp starter mamaica
- Startdatum
Jeetje wat zielig zeg voor jullie beide! Geen ervaring mee gelukkig, zoontje kon de speen wel opeten zo graag at hij. Kan me voorstellen als je laat hebt van je mond dat je er niks in wilt hebben.
heb je al een rietje geprobeerd zon dunne, wellicht accepteert hij zoiets.
en zelf laten aanmodderen met een fles/speen. Heb je al Miconazol gel gekregen tegen de spruw schijnt te mogen vanaf 4 maanden.
heel veel sterkte
heb je al een rietje geprobeerd zon dunne, wellicht accepteert hij zoiets.
en zelf laten aanmodderen met een fles/speen. Heb je al Miconazol gel gekregen tegen de spruw schijnt te mogen vanaf 4 maanden.
heel veel sterkte
Hoi, lief dat je reageert!
Rietje nog niet geprobeerd, denk dat je zon kleintje bedoelt van een pakje drinken? Ga ik iig doen!
Flessen en spenen liggen nochalant verspreid tussen zijn speelgoed, maar hij raakt t met geen vinger aan....
Heb vandaag de Miconazol gekregen, daar gaan we ook maar mee aan de slag, tnx voor je tips!
Rietje nog niet geprobeerd, denk dat je zon kleintje bedoelt van een pakje drinken? Ga ik iig doen!
Flessen en spenen liggen nochalant verspreid tussen zijn speelgoed, maar hij raakt t met geen vinger aan....
Heb vandaag de Miconazol gekregen, daar gaan we ook maar mee aan de slag, tnx voor je tips!
Hee!
Een heel herkenbaar verhaal!
ik ben nieuw hier, ik zag je verhaal en voelde de behoefte te reageren. Ik heb een zoontje van 3,5 maand en sinds een aantal weken word de fles hier pertinent geweigerd, ook ik ben geheel afhankelijk van de slaapjes om hem te kunnen voeden, ook wij kregen spruw en stopte met de borstvoeding. Hij nam de fles eigenlijk heel gaat aan en vond kunstvoeding prima. Maar langzaamaan kwam er een gebruiksaanwijzing bij, hij wilde alleen nog ingebakerd drinken, daarna ingebakerd rondlopend op de arm, tot hij alles weigerde, momenten van 12 uur lang geen fles, hele erge honger, daar extreem van huilen en de slaap niet kunnen vatten maar hij blijft weigeren. Ik snap je frustratie en machtloosheid, ik heb momenten dat ik alleen maar kan huilen maar ook momenten dat ik er boos van word en denk, honger dan maar uit dan zul je wel gaan drinken! Maar dat is echt niet het geval.
Mijn hele leven word op dit moment beheerst door zijn voeding.
ik heb nog een kindje die zo enorm heeft in moeten leveren hiervoor, ik kan hem bijvoorbeeld alleen maar in stilte voeden in onz slaapkamer... Ik ben veel alleen boven waar ik me zo ontzettend schuldig over voel en ook kunnen we nauwelijks de deur uit...
Vandaag ga ik weer baar het inloop spreekuur om hem te wegen...
Ik hoop dat er al wat verbetering is voor jullie! En dat we misschien wat tips voor elkaar kunnen hebben..
Het komt uiteindelijk altijd goed!
Doorzetten!! Liefs, C.
Een heel herkenbaar verhaal!
ik ben nieuw hier, ik zag je verhaal en voelde de behoefte te reageren. Ik heb een zoontje van 3,5 maand en sinds een aantal weken word de fles hier pertinent geweigerd, ook ik ben geheel afhankelijk van de slaapjes om hem te kunnen voeden, ook wij kregen spruw en stopte met de borstvoeding. Hij nam de fles eigenlijk heel gaat aan en vond kunstvoeding prima. Maar langzaamaan kwam er een gebruiksaanwijzing bij, hij wilde alleen nog ingebakerd drinken, daarna ingebakerd rondlopend op de arm, tot hij alles weigerde, momenten van 12 uur lang geen fles, hele erge honger, daar extreem van huilen en de slaap niet kunnen vatten maar hij blijft weigeren. Ik snap je frustratie en machtloosheid, ik heb momenten dat ik alleen maar kan huilen maar ook momenten dat ik er boos van word en denk, honger dan maar uit dan zul je wel gaan drinken! Maar dat is echt niet het geval.
Mijn hele leven word op dit moment beheerst door zijn voeding.
ik heb nog een kindje die zo enorm heeft in moeten leveren hiervoor, ik kan hem bijvoorbeeld alleen maar in stilte voeden in onz slaapkamer... Ik ben veel alleen boven waar ik me zo ontzettend schuldig over voel en ook kunnen we nauwelijks de deur uit...
Vandaag ga ik weer baar het inloop spreekuur om hem te wegen...
Ik hoop dat er al wat verbetering is voor jullie! En dat we misschien wat tips voor elkaar kunnen hebben..
Het komt uiteindelijk altijd goed!
Doorzetten!! Liefs, C.
Hoi mamacia,
Wat een worsteling en ontzettend rot voor jou en je kindje!! Je faalt absoluut niet als moeder; als ik je verhaal lees vertel je alleen maar hoe je meer dan 100% je best voor je kleintje doet! Dat is alles wat je kan doen. Het klinkt ook alsof je in het begin je niet echt serieus genomen werd, terwijl je terecht zorgen had. Kindjes horen geen afbuigende groeicurve te hebben. Niet dat je er nu nog iets aan hebt, maar wilde het even kwijt.
Ons dochtertje heeft de eerste 2 maanden heel veel last van darmkrampjes gehad en sliep daardoor nauwelijks (en ik ook). De cb-arts deed het af als 'het hoort erbij'. Ons 1e kindje dus ja... op n gegeven moment waren er toch mensen in onze omgeving die zeiden dat het echt niet normaal was en ze blijkt een koemelkeiwit allergie te hebben net als ik (toen ik kind was). Sindsdien is ze een andere baby!
Wat mij geholpen heeft destijds is ook goed naar mijn gevoel te luisteren en de dingen te doen waar ik in geloofde die zouden gaan helpen en ook voor mezelf te zorgen; jij moet het ook volhouden. Heel veel sterkte!
Vr gr Marlies
Wat een worsteling en ontzettend rot voor jou en je kindje!! Je faalt absoluut niet als moeder; als ik je verhaal lees vertel je alleen maar hoe je meer dan 100% je best voor je kleintje doet! Dat is alles wat je kan doen. Het klinkt ook alsof je in het begin je niet echt serieus genomen werd, terwijl je terecht zorgen had. Kindjes horen geen afbuigende groeicurve te hebben. Niet dat je er nu nog iets aan hebt, maar wilde het even kwijt.
Ons dochtertje heeft de eerste 2 maanden heel veel last van darmkrampjes gehad en sliep daardoor nauwelijks (en ik ook). De cb-arts deed het af als 'het hoort erbij'. Ons 1e kindje dus ja... op n gegeven moment waren er toch mensen in onze omgeving die zeiden dat het echt niet normaal was en ze blijkt een koemelkeiwit allergie te hebben net als ik (toen ik kind was). Sindsdien is ze een andere baby!
Wat mij geholpen heeft destijds is ook goed naar mijn gevoel te luisteren en de dingen te doen waar ik in geloofde die zouden gaan helpen en ook voor mezelf te zorgen; jij moet het ook volhouden. Heel veel sterkte!
Vr gr Marlies
Hoi mamaica/dubaimama,
Ook ik loop al een tijdje met hetzelfde probleem. Ons zoontje (3,5 maand) drinkt momenteel alleen ingebakerd als hij net wakker is. Drinken ging eigenlijk altijd goed, dit werd steeds minder en nu drinkt hij al 6 weken erg slecht. Zijn nu aan de nutrigamen maar dit lijkt weinig te doen.
Vanaf komende week moet hij naar het kinderdagverblijf, ik zie hier erg tegenop.
Zou heel graag horen hoe het bij jullie gaat en of jullie misschien tips hebben? Ik wil sowieso een doorverwijzing naar de kinderarts, ben wel klaar met het “hoort erbij”, hij groeit in ieder geval nog etc.
Ook ik loop al een tijdje met hetzelfde probleem. Ons zoontje (3,5 maand) drinkt momenteel alleen ingebakerd als hij net wakker is. Drinken ging eigenlijk altijd goed, dit werd steeds minder en nu drinkt hij al 6 weken erg slecht. Zijn nu aan de nutrigamen maar dit lijkt weinig te doen.
Vanaf komende week moet hij naar het kinderdagverblijf, ik zie hier erg tegenop.
Zou heel graag horen hoe het bij jullie gaat en of jullie misschien tips hebben? Ik wil sowieso een doorverwijzing naar de kinderarts, ben wel klaar met het “hoort erbij”, hij groeit in ieder geval nog etc.