Ik zou niet te veel waarde hechten aan wat anderen zeggen. Mensen hebben toch wel een mening, het is jullie keuze. Als het voor jullie goed voelt, dan moet je het gewoon doen. Ik snap wel dat de mening van jullie ouders zwaarder weegt, maar heel eerlijk: het is toch jullie leven? Als jullie er aan toe zijn en denken dat jullie het aankunnen, dan is dat jullie keuze. Wellicht dat zij weten dat van 1 naar 2 kinderen pittig is en zeker als het oudste kind nog niet super zelfstandig is, maar zolang je je daar bewust van bent dat dat zo is, lijkt het voor mij geen probleem.
Ik ben zelf op het moment 23+4 weken zwanger van nummer twee, onze oudste zoon zal ongeveer 23 maanden zijn als zijn broertje of zusje komt. Ik ben dus zwanger geworden toen hij 1 jaar en 2 maanden oud was (ongeveer). Er zijn mensen die dat snel vinden, er zijn er ook die het uiteindelijk wel mee vinden vallen als ze horen dat hij straks bijna 2 is. Wat voor mij het belangrijkste was in mijn keuze? Of ik er zelf klaar voor was! Ik heb tot 9 maanden borstvoeding gegeven en had in die tijd ook geen cyclus. Ik was echt helemaal klaar met alle hormonen en moest eerst even mezelf weer worden. Toen dat gevoel eenmaal weer goed zat, hebben wij heel bewust gekozen om vrij snel voor een tweede te gaan. Ik heb zelf ook een broertje die vrij dicht op me zit qua leeftijd en ik heb dat altijd als prettig ervaren. Samen spelen, samen opgroeien. Dat wilde ik ook voor mijn kinderen. Ook vond ik de speelruimte voor onszelf belangrijk, dat wil zeggen: het was goed als ik meteen zwanger zou worden, maar we hadden ook nog wel wat ruimte voor als het zwanger worden langer zou duren. Wat voor onze situatie wel handig is, is dat ons zoontje dus erg goed loopt, zelf kan aangeven dat hij drinken / eten wil, hij begint nu net met praten dus de communicatie loopt ook iets beter. En alles wat hij nu ontwikkeld heeft, dat gaat alleen maar beter worden, ik moet zeggen dat ik het persoonlijk wel fijn vind om te weten dat hij niet meer volledig afhankelijk van mij is en een aantal dingen zelf kan.
Wat betreft de praktische zaken: de wandelwagen dat kijken we even aan. Ons zoontje loopt al heel erg goed met nu 1,5 jaar, dus wellicht dat wij alleen zo'n plankje nodig hebben waar hij op kan staan als beide kinderen mee moeten straks. Dat hoeft er niet meteen te zijn als de baby er is, dat is snel genoeg geregeld. In jullie geval zal dat iets anders zijn. Daarnaast past mijn schoonmoeder 1 dag in de week op onze zoon, ik heb met haar gewoon even een gesprek gehad hoe ze dat voor zich zag. Of ze het zou zien zitten om dit voort te zetten als er een baby bij komt. Zij wil heel graag blijven oppassen en we hebben de afspraak gemaakt dat als het te veel wordt, ze het meteen aangeeft. Dan kan ik altijd kijken of ik bij de opvang (want de kinderen gaan ook 2 dagen naar de opvang naast die ene oppas dag) meer uren kan gaan afnemen. Dus ik zou jou ook adviseren om daar gewoon een open gesprek over aan te gaan!