Baby 6 weken, mijn hoofd landt niet

<p style="color: #000000; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">Hai hai even een tijdje hier niet geweest. Mijn zoontje nu 6 weken. Heb deze topic weer een beetje bijgelezen. Mijn zoontje slaapt sinds 2 weken ongeveer 3 a 4 uur in de nacht dan voeding en dan weer 3 a 4 uurtjes slaap dus hier ben ik blij mee. Overdag heel vaak wakker behalve als ik hem in de middagen mee neem naar visite. Dan valt ie van de stemmen in slaap ofzo. Mensen zeggen dan steeds wat een rustig kind terwijl hij bij mij thuis vaak ook hyper is overdag. Als ik dat uitleg dan kijken ze me aan van ja ja. Maar echt standaard valt ie zo diep in slaap als ik op visite ga of mensen komen bij mij. Vanaf het begin tot eind en zodra weer thuis dan is ie klaarwakker. Stiekem vind ik dit wel jammer of is dit heel gek wat ik zeg? Ze zeggen steeds, slaapt ie nou alweer?? </p><p style="color: #000000; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">Maar zo gek is dat toch niet voor een kind van net 6 weken oud? Het lijkt alsof mensen dat vreemd vinden namelijk. Alsof ie niet alert genoeg is en suffig is oid. Misschien vul ik dit onterecht in voor anderen. Ok dit wilde ik even kwijt ookal slaat het misschien nergens op :)</p><p>Verder merk ik dat ik veel onzekerder ben geworden nu ik moeder ben. Doe ik alles wel goed qua verzorging en sta ik niet voor schut bij anderen omdat ik verstrooid overkom als nieuwe moeder omdat ik weer luiers ben vergeten thuis etc. Ik twijfel aan alles. Ook zo bang dat er iets met hem gebeurd. Ik loop continu met mijn hoofd alleen maar bij hem. Het echte leven gaat langs me heen, ook voel ik me best vaak somber en stikonzeker over van alles en nog wat. Mijn hoofd wilt niet landen ofzo. Ok ik weet niet wat precies ik wil mededelen maar ik wilde even vertellen wat me de laatste 6 weken bezig houdt. Ik wilde op dit forum even mijn hart luchten maar boven alles...ik ben superblij met mijn kleine man maar voel me vaak gewoon mezelf niet, dan voel ik me raar. Ik zit dan continu met gedachtes en twijfels. Is dit raar</p><p> </p>
 
Ik bedoel: ik zit dan continu met gedachtes en twijfels. Is dit raar dat ik zo mezelf niet ben? En dat ik verder bv bepaalde meningen of uitspraken van anderen over mijn baby mij laten wankelen en ik er dagen mee bezig kan zijn. 
Graag praat ik met jullie hierover. 
 
Hoiii... is helemaal niet gek wat je zegt hoor.. mijn dochtertje is nu 12 weken oud en alles draait om haar... ik bedoel dus ook in mijn hoofd zeg maar. 
Maak me druk om elk vreemd dingetje en ze zit continu in mijn hoofd bij alle gedachtes die ik heb.. klinkt een beetje raar maar ik denk dat het hetzelfde is als bij jou. 
Heb ook het idee dat veel langs me heen gaat. Maar het is wel al een stuk beter dan bij 6 weken ofzo. Nu neem ik haar ook makkelijker overal mee naar toe en het normale leven begint langzaam terug te komen. Maar dan inclusief baby haha. Ben benieuwd als ik binnenkort weer werken ben..
 
Hoi Zoë,
Volgens mij is dit niet gek en juist helemaal normaal. Ik had hetzelfde, mijn zoontje is vandaag 6 weken oud. Ik vond het best vervelend, omdat ik het gevoel had dat ik ‘mezelf kwijt’ was (klinkt wel erg dramatisch en zo erg was het niet, maar is wel de beste omschrijving). Een zwangerschap verandert je al heel erg, en dan kun je nog denken ‘als hij er straks is voel ik me weer mezelf’ maar dan heb je dus ineens een baby en een mega verantwoordelijkheid. Ik heb dit met mijn vriend besproken en wij hebben afgesproken dat het voor mij heel belangrijk is dat ik af en toe gewoon iets met mezelf ga doen, zonder mijn zoon. Niet heel lang, gewoon een paar uur, maar dat helpt mij wel alles beter te relativeren ofzo, en me weer steeds meer mezelf te voelen. En ook nog een beetje aan mezelf toe te komen. Sindsdien voel ik me wat relaxter en al meer ‘geland’, en ben ik ook relaxter over mijn zoon! Misschien is dat iets voor jou ook? Kreeg wel reacties van is je zoon daar niet te jong voor nog, maar daar trek ik me niets van aan. Het jochie heeft een super papa die net zo goed voor hem kan zorgen als ik.
Verder denk ik dat mensen het soms gewoon jammer vinden dat de baby slaapt. Die reacties krijg ik ook, of dat ik hem even wakker moet maken. Nu is het wel zo dat wij best een slaapkop hebben, maar zeker ook niet een slome Harry want als hij wakker is, is ie super alert en wakker. Het komt vanzelf dat mensen hem meer wakker gaan zien joh!
 
 
Hoi!
Het is heel herkenbaar, ons zoontje sliep ook altijd overal en wij kregen ook alleen maar te horen slaapt hij alleeen maar?? En dan idd thuis was hij altijd actief en niemand geloofde dat. Maar komt wel goed! BAbys slapen gewoon lekker veel en geniet er ook lekker van. Slapende baby s zijn ook schattig! En ze kunnen dan heerlijk nog veilig bij je slapen. Dat gaat namelijk vrij snel over ? bij ons is overigens de ervaring, mensen die het hardst riepen dat hij zoveel sliep hadden kids die niet wilde slapen ;)
en over hoe hoe jij je voelt. Jij doet het goed op jou manier en we maken als newmoms allemaal wel eens ene foutje. Zo zijn wij wel eens een fles vergeten terwijl hij moest eten etc. Kan gebeuren! 
Qua geestelijk voel ik me nu pas weer echt goed, mijn zoontje is bijna 6 maanden en alles gaat nu lekker draaien. Hij slaapt overigens nog steeds veel en goed (heeft ook zn voordeel) maar is ook heeel actief nu! Wilt veel eten en groeit zo hard! Wilt niet meer lekker bij mama liggen, want alles om hem heen is intressanter! 
 
Het komt goed, en geniet er echt van!! En laat lekker praten ? 
 
Heel herkenbaar! Zowel het slapen met "geroezemoes" als het gevoel dat je ervaart.
Baby's slapen gewoon goed op geluid, ze hebben immers 9 maanden jouw bloed horen ruisen. Mijn dochtertje (ook 6 wkn) heeft soms een goede dosis 'baby sounds' (white noise) nodig om te slapen. Heel normaal dus, geniet ervan dat je kindje zo goed slaapt, dat is heel gezond voor ze, vooral nu ze zo jong zijn.
Je gevoel herken ik ook, en vanuit mijn vorige zws kan ik je zeggen: het wordt vanzelf minder :)
Mijn ervaring is dat je langzaam gaat wennen aan het hebben van en zorgen voor je kindje, maar dat duurt even en is een grote verandering in je leven. En lang leve de hormonen...!! die zijn er namelijk nog volop ook al merkt de ene er bijna niks van en de ander stuitert er nog 6 maanden op. 
Je maakt dit nieuwe leventje je langzaam eigen en zeg tegen jezelf: ik gun mezelf de tijd en ik doe het goed! 
Geniet ervan :)
 
Hoi Zoë, wat jij beschrijft is heel gewoon hoor. Je bent onzeker want alles is nieuw en wennen en niet te vergeten al die hormonen nog. T wordt echt beter hoor als je een beetje gewend bent. Ik heb twee kindjes waaronder ook een zoontje van bijna 6 weken en ik heb het gewoon weer. Tenminste, niet zo onzeker maar wel wennen weer. En een baby van 6 weken slaapt gewoon nog veel hoor dat is heel normaal. De mijne doet t helaas ook vooral bij anderen en minder thuis haha. Geniet van je zoontje. 
 
Hai hai, zo fijn om de reacties te lezen en dat het niet raar is dat ik me zo voel. Dat het tijd nodig heeft om te landen en mezelf terug te vinden. Ik ga met de adviezen aan de slag. Verder zal ik jullie reacties komende avonden steeds opnieuw lezen om het door te laten dringen dat ik niet de enige ben die met dit soort dingen zit of zat. Je wordt echt geleefd en hopelijk landt mijn hoofd weer na een tijdje want zo jezelf niet zijn is echt niet leuk :( :) :( :)
 
Terug
Bovenaan