Hier een kindje dat zich sommige dagen wel goed zelf weet te vermaken. Maar rond 6 maanden startte er inderdaad een periode dat ze op haar buik rolde en niet terug kon. Dat ging over in willen tijgeren maar het niet kunnen. Zoveel frustratie. Tussen 6-9 maanden was zwaar en ook wij waren vaak aan het wandelen in wakkertijd. Toen weer een paar maanden goed. En rond 12 maanden weer een of twee maanden erg behoeftig. Nooit echt een aanwijsbare oorzaak voor kunnen vinden. Ik denk een sprong ofzo, want daarna ging ze ineens heel anders brabbelen en woorden nazeggen. Het gaat steeds weer over dus.
Maarja, als ze zelf speelt... Dat houdt tegenwoordig in dat ze kasten leeg trekt, precies bij dat ene verboden tafeltje speelt, mammas boeken gaat "lezen", met de waterbak van de honden plenst, via de bank in de wandelwagen klimt.... De rust van het eerste half jaar is sowieso voorbij hier ? Toch vind ik dit zoveel leuker dan mijn niet slapende huilbaby van toen!
Maarja, als ze zelf speelt... Dat houdt tegenwoordig in dat ze kasten leeg trekt, precies bij dat ene verboden tafeltje speelt, mammas boeken gaat "lezen", met de waterbak van de honden plenst, via de bank in de wandelwagen klimt.... De rust van het eerste half jaar is sowieso voorbij hier ? Toch vind ik dit zoveel leuker dan mijn niet slapende huilbaby van toen!