Baby & kat, ervaringen / tips?

<p>Ik ben even op zoek naar ervaringen! Ik ben op dit moment bijna op de helft van mijn zwangerschap en ik kijk uiteraard erg naar de komst van ons eerste kindje uit. Ik kan me alleen al een beetje zorgen maken over het volgende..</p><p>Wij hebben één kat (7 jaar, binnenkat, wonen op de zesde verdieping). Het is echt een enorm lief beestje en heeft nog nooit iemand gekrabd of vervelend gedaan. Echter heeft mijn kat heel weinig ervaring met jonge kinderen / een baby. Onze kat mag in onze slaapkamer, dit mag al 7 jaar dus die krijgen we er echt ook niet meer uit (dan gaat 'ie krabben aan de deuren of heel zielig miauwen). Mijn kat is nu de koning in huis maar er zal straks wel het één en ander veranderen. Zo willen we graag de baby in het begin bij ons in de slaapkamer, maar ik ben bang dat mijn kat dit ook reuze gezellig vindt en er bij gaat liggen als ik het niet in de gaten heb. </p><p>Ik ben dus even benieuwd naar jullie ervaring en of jullie nog tips hebben?! Was jullie kat misschien juist totaal niet geïnteresseerd of ging het juist gewoon prima samen?</p>
 
Ik lees even met je mee. Ik ben bijna 36 weken zwanger en hebben dit weekend de box en het wiegje opgezet. We hadden al het een en ander opgezocht hoe we dit het beste aan konden pakken. 
We hebben een aantal weken geleden al een plekje voor haar gemaakt in een andere kamer in huis. Haar krabpaal staat daar en haar voerbakje. Het was even wennen maar slaapt ze hier nu dus de hele dag.  's nachts ook. Soms krabt ze nog wel eens aan de slaapkamer deur maar dan pakken  we haar op en leggen we haar weer terug. 
We hebben haar al vanaf het begin uit de babykamer gehouden. Wel even laten kijken in het begin, maar daarna elke keer uit de kamer gestuurd. Ze blijft nu vaak op de drempel zitten als wij bezig zijn in de kamer.
Ze sprong beneden echt binnen 5min in de box. We willen dit ook echt niet hebben. Ze heeft zat plek in huis vinden wij. Ik heb toen de plantenspuit gepakt toen ze erin sprong. Ze heeft het daarna nog een keer gedaan. 
 
Toen ik zwanger was, hebben we redelijk op tijd de box in elkaar gezet en de babykamer op orde gemaakt, zodat ze daaraan konden wennen. Onze katten hebben een paar keer in de box gezeten, maar daar hebben we ook de plantenspuit bij gepakt. Ze komen wel in de slaapkamer van onze dochter, maar springen eigenlijk nooit in haar bed (ze proberen juist wel in ons bed te komen). Ze hebben altijd heel weinig aandacht voor haar gehad. In de eerste weken na de geboorte gingen ze heel erg hun eigen gang en zagen we ze alleen als onze dochter lag te slapen. Pas nu, na 1,5 jaar, komt één van de katten wel bij haar in de buurt, maar die is snel weer weg als hij te wild wordt ‘geaaid’?. Gelukkig slaan ze haar niet terug, dus bij ons gaat het heel goed!
 
Helaas heb ik geen positieve ervaringen. Ik had 2 binnenkatten. Eentje woonde al 10 jaar bij ons en de ander ruim 8 jaar. Het ging enkele weken goed totdat mijn zoontje begon te tijgeren en brabbelen. De jongste kat heeft een tijd lang overal in huis geplast en gemiauwt en er was op geen enkele manier iets aan te doen. Helaas hebben we die dus na een paar maanden een ander huisje moeten geven. De oudste kat is langer goed gegaan, maar zodra de kleine begon te tijgeren werd die heel nerveus. Dat uitte zich in extreem miauwen, de hele dag door en overal aan krabben. Wij durfde haar ook niet meer bij onze zoon te laten, terwijl ze nog nooit een vlieg kwaad had gedaan. Omdat dit echt uit de hand liep (dingen kapot maken, nachten lang miauwen, blazen etc.) hebben we ook haar weg moeten doen. Dagen heb ik gehuild en ik vind het nog steeds zo erg, maar op zo'n moment moet ik voor mijn zoontje kiezen, maar ik had het in mijn zwangerschap heel anders bedacht. Maar ik denk dat het per kat verschillend is en dat je dat nu nog niet kunt beoordelen. Wij hebben de katten ook meteen vanaf het begin bij hem gelaten en veel met elkaar laten kroelen, maar helaas was dat niet de oplossing.
 
Hoi, 
tips 
-ballonnen opblazen en in de box ,wieg , kinderwagen leggen eigenlijk in alles waar je niet wilt dat hij straks in gaat liggen .
dit deed ik gelijk toen alle kinder meubeltjes er stonden
ik was ook heel bang met slapen ik zelfde soort verhaal poes slaapt bij ons op de kamer maar baby ook 
dus op aanraden van de kraamhulp heb ik toen een muggen netje gespannen over het wiegje toen onze dochter er eenmaal in lag 
toen ze nog niet geboren was heb ik daar opgeblazen ballonnen in gelegd 
en onze poes heeft uiteindelijk nog nooit wat gedaan bij onze dochter 
veel gelukt 
 
Ik lees ook mee, wij hebben ook een kat en ik denk dat hij het allemaal wel prima gaat vinden. Slaapt niet bij ons op bed 's nachts maar wel overdag als we weg zijn. Als we thuis zijn is hij meestal in de ruimte waar wij ook zijn. Of met dit lekkere weer buiten in de tuin. 
Ik heb wel gelezen dat je een kat het beste regelmatig in de kinderkamer kan laten kijken zodat hij weet wat er is. Wel verstandig dit te doen als je er zelf bij bent of in de buurt.
Daarnaast denk ik (bij onze kat iig) dat katten vaak wel weten wat ze wel en niet kunnen en mogen doen. Ze hebben snel genoeg door dat er nog een mensje in huis is en weten ook snel genoeg dat dat mensje langer blijft dan gedacht en dat er dus het een en ander gaat veranderen. 
Vooral belangrijk dat de kat nog z'n eigen plekje heeft. Indien dat plekje straks anders is dan nu, denk ik dat je dat zo snel mogelijk moet doen zodat de kat eerst even kan wennen en zich niet weggejaagd voelt.
Dit is mijn gevoel erbij, ik ga voorlopig nog niet bevallen maar m'n kat heeft wel door dat er iets is (erg beschermend) en we proberen er allemaal zo normaal mogelijk mee om te gaan. 
 
Ik lees ook mee, wij hebben ook een kat en ik denk dat hij het allemaal wel prima gaat vinden. Slaapt niet bij ons op bed 's nachts maar wel overdag als we weg zijn. Als we thuis zijn is hij meestal in de ruimte waar wij ook zijn. Of met dit lekkere weer buiten in de tuin. 
Ik heb wel gelezen dat je een kat het beste regelmatig in de kinderkamer kan laten kijken zodat hij weet wat er is. Wel verstandig dit te doen als je er zelf bij bent of in de buurt.
Daarnaast denk ik (bij onze kat iig) dat katten vaak wel weten wat ze wel en niet kunnen en mogen doen. Ze hebben snel genoeg door dat er nog een mensje in huis is en weten ook snel genoeg dat dat mensje langer blijft dan gedacht en dat er dus het een en ander gaat veranderen. 
Vooral belangrijk dat de kat nog z'n eigen plekje heeft. Indien dat plekje straks anders is dan nu, denk ik dat je dat zo snel mogelijk moet doen zodat de kat eerst even kan wennen en zich niet weggejaagd voelt.
Dit is mijn gevoel erbij, ik ga voorlopig nog niet bevallen maar m'n kat heeft wel door dat er iets is (erg beschermend) en we proberen er allemaal zo normaal mogelijk mee om te gaan. 
 
Wij hebben 3 katten en een baby van 13 weken. Hier is er totaal geen interesse, maar ook geen agressie. Soms zit 1 van de katten naast me op de bank als ze huilt, hij vertrekt geen spier.
Ze zijn nog nooit bij haar gesprongen, niet op haar als ze op schoot ligt, niet in de wipstoel of in de box. 
 
Als ze er niet is, is het een ander verhaal. Een boxkleed, maxi cosi of aankleedkussen ligt wel superlekker.. Wij ontmoedigen het, maar het blijven beesten. Ze heeft dus wel eens  kattenharen op haar kleertjes.
Al met al valt het ons heel erg mee! Ik verwacht voor nu echt geen problemen. 
 
Terug
Bovenaan