baby's achterlaten in de auto

Ik had ook al ergens anders op dit afschuwelijke bericht gereageerd, maar hier ook nog een keer mijn mening.
Ik kan me er dus ook wel iets bij voorstellen.. Ook mijn leven is nooit meer hetzelfde geworden als voor mijn kinderen en ik merk dat ik met de dag vergeetachtiger wordt. Ik kan wel roepen dat ik nóóit mijn kind zou vergeten, en ik hoop ook dat dat nooit gebeurd, maar ik durf er mijn handen niet voor in het vuur te steken.
En iedere situatie en ieder depressie is weer anders. Toen ik depressief was, na de eerste, is dat er ongemerkt ingeslopen. Pas toen ik het voor mezelf durfde toe te geven, was ik al heel ver heen. Het is dus niet altijd mogelijk om het voor te zijn en voor jezelf en je kind te zorgen.
Het schijnt ook zo te zijn, uit onderzoek gebleken, dat veel mensen zichzelf hoger inschatten, dan dat ze in werkelijkheid zijn. Dus veel mensen denken dat het goed gaat, terwijl dat eigenlijk niet zo is.
Het is in ieder geval verschrikkelijk en je moet er maar niet bij nadenken wat zo'n kind heeft ddorstaan.. Of de moeder nou schuldig wordt bevonden of niet, zij zal met deze vreselijke gebeurtenis moeten leven, dat is misschien al straf genoeg..
Sil
 
Ik kan bijna niet kijken naar dit soort berichten en dan twee keer zo snel achter elkaar, bah.
Ik ben ook van mening dat dit iedereen kan overkomen. Je weet nooit in wat voor gemoedstoestand je kunt (gaan) verkeren. En het berechten van de moeder!? Wat een onzin, die moeder heeft zo en zo geen leven meer. Moet je je voorstellen dat je door "vergeten" je kind bent verloren. Dat vergeef je jezelf nooit, ik zou meteen zelf ook dood willen. Mijn leven zou nooit meer normaal worden, ik zou het bij me dragen totdat ik dood ging.
En ik ben ook van mening dat je niet te snel negatief moet oordelen over mensen/situaties waar je het fijne niet vanaf weet. Bij Oprah is ook eens zo'n uitzending geweest over stomme ongelukken, nou dat zijn er een heleboel: jongentje dat was verdronken in een emmer met een laagje water erin, man die bij het achteruitrijden zijn eigen kindje had overreden, een tweeling die babyshampoo hadden gedronken, tegen de tijd dat ze er achter waren was het te laat. Daarom, ongelukken zitten vaak in hele onverwachtse hoekjes.
Ivy
 
hoi


Ýk wil ook even reageren op dit onderwerp,ik vind het raar dat je je kind kan vergeten ,ik kan daar niet met mijn pet bij,als je een kind heb gaat daar je vrantwoordelijkheid naar toe,en ik zou ook zelf nooit mijn kind in de auto laten als ik bv even naar de supermakt moet of zo.ik vind het al moeilijk om te tanken dan doe ik de deur op slot,maar ook je kind thuis op bed laten slapen en dan boodschppen doen,ik vind idt echt niet kunnen er moest eens wat gebeuren.echt hoor dan maar even meer werk door je je kindje mee te sjouwen,maar echt mijn kind is mijn alles hoor.dit is mijn mening en wil verder er niemand mee kwetsen maar toen ik dit hoorde op het nieuws was er echt ongeloof bij mij. gr wendy
 
Ook ik was helemaal ondersteboven toen ik het bericht op de radio hoorde. Mijn eerste reactie was: wat erg voor die moeder. Je zal maar terugkomen bij je auto en dan je dode kindje vinden. Daar ga je toch aan kapot! Ervan uitgaande dat iemand zoiets niet met opzet doet vind ik dan ook niet dat iemand hiervoor vervolgd zou moeten worden.
Trouwens, even iets minder emotioneel, kleine kinderen drogen snel uit, zeker in een auto die in de zon staat en waar de temperatuur flink in oploopt. Dit is voor iedereen met kinderen iets om rekening mee te houden.

De dag voordat ik dit bericht hoorde zat mijn zoontje ook in de auto opgesloten terwijl die in de brandende zon stond. Uiteraard niet omdat ik dit met opzet gedaan had, maar omdat ik met m'n gedachten ergens anders was en per ongeluk de deur van de auto dicht deed terwijl m'n sleutel er nog in lag. (En nee, ik ben niet blond, heb geen depressie, was hooguit een beetje moe, zoals elke moeder dat kan zijn .) Ik stond buiten en alles (ook mobiele telefoon) lag in de auto! Het is een lang verhaal, maar ik heb ontzettend veel geluk gehad. Terwijl ik hulp aan het regelen was (met dank aan de receptioniste van het verzorgingshuis waar ik vlakbij geparkeerd stond) stopte er een ANWB-busje tegenover m'n auto. De monteur, mijn held van de dag, moest heel toevallig in dezelfde straat zijn en had binnen een paar minuten m'n auto weer open. M'n zoontje was helemaal overstuur, niet omdat hij in  de auto opgesloten zat, maar omdat hij allemaal vreemde gezichten zag . In totaal heeft hij misschien 7 minuten in de auto opgesloten gezeten en het zelf niet eens gemerkt. (Hihi, had hem net een broodkorst gegeven om op te knabbelen, dus meneer vermaakte zich prima.) Maar voor mij, z'n moeder leken die 7 minuten wel uren te duren!
Het maakt je er nog eens van bewust dat 'ongelukjes', met soms heel vervelende gevolgen, in een klein hoekje zitten.

Groetjes,
Margrethe
 
Pfffff wat een geluk bij een ongeluk zeg dat die man van de ANWB er was!!

Maar eerlijk gezegd vind ik zo een situatie die jij beschrijft, iets totaal anders als wat er in het nieuws was!
Een ongelukje zit ook in een klein hoekje, maar je doet op dat moment iets aan die situatie/ongelukje.... en je heb het door wat er gebeurd is...

En idd uitdroging (zeker in zo een bloedhete auto) gaat erg snel.
Ik zag van de week een test die ze hebben gedaan met een auto die in de volle zon stond... het zuurstofgehalte en temperatuur werd gemeten in die auto... ging erg rap!

Groetjes Debby mv B'Elanna
 
Hoi,
Het komt me bekend voor wat je schrijft.Ik had zo,n discussie aan de creche van    mijn dochtertje.Ik was ook de enige die zei dat ik het kon begrijpen.Iedereen  vergeet  toch wel eens iets,en ja een kind   is niet zomaar iets.Die moeder zat met haar gedachten zo bij de vergadering waar ze heen ging,dat ze in de haast het kind vergat.
Zelf ben ik ook enorm vergeetachtig ( pas bevallen).Alleen als ik zelf iets vergeet dan valt het na 1 uur of een paar uur  opeens te binnen.En bij haar niet.Opzet denk ik echt niet.Die moeder gaat toch echt door een hel nou,en dan word je ook nog eens met de neus nagekeken en misschien nog wel ontslagen.Laat staan je relatie of huwelijk wat een flinke deuk krijgt.Eigelijk heeft ze gewoon geen leven meer.
Zo,dat moest ik effe kwijt.
 




Het is niet de eerste keer dat een moeder haar kleintje in de auto vergeet, en waarbij
de gevolgen fataal zijn.
Maar ik kan me voorstellen dat ik mijn dochtertje zou vergeten uit een auto te halen!
Ik wil niet zeggen dat dit opzettelijk is gegaan....
Dat is natrappen, deze moeder zal het zwaar genoeg hebben met haar verlies en de
reden daarvan.

Depressie of niet...ga eens na hoevaak je zelf je eigen auto bekijkt en evt. controleerd
als je uit de auto stapt.
Er is maar een heeeeeeeele kleine groep mensen die bij het op slot doen van hun
auto niet even over de schouder kijken of alles in orde is!
Denk er zelf maar eens over na als je alleen bent en uit je auto stapt, hoevaak je alleen
al kijkt!!!

Ik heb veel medelijden voor het kleine wezentje...wie weet hoe afschuwelijk haar
laatste uren zijn geweest!
Maar momenteel weet ik niet waar haar auto geparkeerd stond...maar er zijn toch altijd mensen die voorbij een parkeerplaats lopen.
Heeft niemand maar dan ook niemand een huilende baby gehoord!!! Ze zou zeker
gehuild moeten hebben...toch???!!!!

Tranen springen in mijn ogen!

Rust in vrede kleine uk....
 
Ook ik kan het me goed voostellen dat het gebeurd, raschaoot die ik altijd al ben geweest. De laatste weken werd ik als ik erover hoorde heen en weer geslingerd tussen hoe dom en hoe goed voor te stellen, maar als ik eerlijk ben, zou ik mijn hoofd nog vergeten als het niet vast zat, een beetje cru gezegd. Vooral als je druk bent en je kind heel lief aan het spelen is in zijn stoeltje. Ik hoop dat het me nooit gebeurd, dit heeft er zeker voor gezorgd dat ik beter oplet als ik met mijn meisje onderweg ben! In principe blijft ze nooit in de auto, tenzij ik moet betalen met tanken, maar dat is ook de enige uitzondering die ik maak. Ik voel ontzettend mee met de gezinnen die dit overkomen is (in Belgie en Nederland, vlak na elkaar) en hoop alleen maar dat de moeders dit ooit een plekje kunnen geven. Zij hebben ongeacht hun straf levenslang! Ik moet er niet aan denken...

Groetjes Ilona
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan