Baby blues of?

[EmPee]

Het best bewaarde geheim! Als je iedereen vertelt dat je zwanger bent, ach wat leuk, leuke tijd etc. Niemand die zegt de eerste weken/maanden als het kindje er is, zijn k*t! Die verhalen komen nu pas. 
Mijn dochtertje wordt morgen drie weken en gisteren zat ik er even helemaal doorheen. Toen zijn mijn ouders gekomen. Hebben zich in de avond en nacht over de kleine ontfermt. Ik hoefde alleen te voeden. Zo konden mijn vriend en ik even samen zijn en wat slapen. 
Het voeden valt mij ook zwaar. Geef borstvoeding en dat gaat goed, met tepelhoedje. Lactatiekundige gevraagd om mee te kijken aan tepel, maar dat wil nog niet echt. Daarbij ook nog de druk dat ik de enige ben die haar kan voeden, maakt de druk heel hoog. Dus ik wil ook gaan kolven en flesjes geven. Morgen de lactatkundige maar weer bellen.
Gezien alle eerdere verhalen voelen we ons allemaal hetzelfde. Probeer hulp te vragen aan familie en vrienden als je beg nodig hebt. Momentjes voor je zelf zijn ook heel belangrijk! 
 
Succes!!

 

[Gebruiker10104911]

Je verhaal klinkt mij heel bekend in de oren. Hier was het ook geen roze wolk. Eerder een grijze met af en toe een roze spikkeltje, want ik genoot net als jij ook erg van onze zoon. Na een aantal dagen beginnen de tranen bij mij ook te stromen en dat heeft bij mij echt weken geduurd. De borstvoeding wou niet lukken, onze zoon bleef maar afvallen, slaaptekort, het gevoel geleefd te worden, bezoek..
Ook de nachtmerries, verschrikkelijk waren ze. Sowieso werd ik altijd een uur na de voeding wakker en dacht dan dat ik onze zoon niet terug in z'n bedje had gelegd. Dan En ook nachtmerries met altijd onze zoon in de hoofdrol.
Maar het wordt beter! Wij en vooral onze zoon hadden de pech dat er wat opstartproblemen waren (KMA en reflux), maar je gaat een ritme vinden dat voor jullie beide werkt en dan komt er rust.