Baby meteen op eigen kamer of niet

Wat ik geleerd heb, nu ik me al 16 maanden mama mag noemen, is dat je vooral moet doen wat goed voor jullie aanvoelt. Iets gaan doen waar jij en je partner niet achterstaan, wekt alleen maar frustratie op. Onze dochter heeft wel 6 maanden bij ons geslapen. Zelfs in de kraamweek in ons bed in haar babynestje, voor menig verloskundige en kraamverzorgende absolute not done. Ze was uiteindelijk te groot om nog in haar wiegje te kunnen slapen. Na een midweekje weg, is ze naar haar eigen kamertje gegaan. Dat leverde bij me de nodige tranen op, maar ze had heerlijk geslapen en wij dus ook. Ik heb alle geluidjes zelf nooit zo’n probleem gevonden. Mijn vriend kon er wat minder goed tegen. Op een gegeven moment weet je eigenlijk ook wel, welke geluidjes daadwerkelijk iets beteken en welke er gewoon bij horen. Als ze nu wel eens tussen ons in slaapt, slaap ik wel slechter. Mijn lijf kan dan niet helemaal ontspannen en dat merk ik in de ochtend aan mijn rug.
 
Wij hebben een cosleeper en die staat naast mijn kant van het bed. Ik vind het heel fijn dat ze daarin slaapt.
Onze dochter is prematuur geboren en wil heel graag het dicht bij ons zijn. Door de cosleeper is ze dat maar hoeft ze in principe niet in ons bed te liggen (gebeurt wel hoor als ze alleen op mijn wil slapen) en soms hoef ik om haar te troosten alleen mijn hand in de cosleeper te stoppen en dan slaapt ze snel weer verder.
Straks heeft ik wel borstvoeding en dan heeft het als voordeel dat ik haar snel kan pakken en weer terug kan leggen.

Belangrijkste is dat jullie je er goed bij voelen en dat het werkt voor jullie. Vaak werkt dat dan ook voor je kleintje
 
Beide kindjes lagen vanaf het begin, nadat ze uit het ziekenhuis kwamen in hun eigen kamer. En dit niet alleen omdat ik ook van elk geluidje wakker werd. Maar ik had ook gewoon echt behoefte om even "alleen" te zijn even geen kindjes rondom me ? Het is even uitproberen wat je zelf fijn vind en wat je kindje fijn vind. Niks is goed of fout volg je gevoel.
Succes nog even!
 
Mijn zoon sliep ook vanaf 3 weken op zijn eigen kamer. Ik had het anders bedacht, wilde hem eigenlijk langer bij me hebben, maar we hielden elkaar allemaal wakker: wij door al die babygeluidjes waar ik constant op aan ging en baby door mijn man die flink kan snurken :)
Als je iets meer zicht wil hebben, kun je evt een beeldbabyfoon gebruiken (al dan niet met geluid uit). Kan je altijd even snel kijken of je kleintje er nog goed bij ligt. Hebben wij in het begin ook gedaan, maar hebben we inmiddels (4 maanden) geen behoefte meer aan. We horen hem wel als er iets is! 
 
Doe wat goed voelt.
Wij wouden ons zoontje bij ons op de kamer laten slapen. Ik werd alleen veel wakker door hem. Na 3dagen, sliep hij overdag op zijn eigen kamer en savonds in de wieg bij ons. Na 6 weken sliep hij bijna alleen op zijn eigen kamer. Dit was beter voor de nachtrust van het hele gezin.
 
Omdat ik borstvoeding gaf lag hij tot 6weken op onze kamer. Toen hij niet meer ‘S nachts regelmatig kwam heb ik hem op zijn eigen kamer gelegd en geen probleem.
Vrienden van ons hebben hun dochter na eerste dag thuis direct op advies van kraamzorg zelfs in eigen bedje gelegd.

Doe wat goed voelt.

Wij hebben een camera als babyfoon en dat is voor ons de uitkomst. Ik hoor hem toch wel en geluid staat dus uit en schermpje op de kop op het nachtkastje. Als ik hem hoor kijk ik even en 9,9/10 kan ik gewoon verder slapen.
 
Beide kindjes meteen op eigen slaapkamer laten slapen. Gaf aan beide bv maar ze sliepen meteen goed en nog steeds. Liet de deur wel een beetje open zodat ik de kenmerkende geluidjes kon horen en babyfoon naast mn bed. 
 
Terug
Bovenaan