Oh heel herkenbaar dit. Mijn zoontje heeft ook moeite gehad met zelf inslapen tot hij 5 maanden was. Ik heb heel internet afgezocht naar tips en contact gehad met een slaapcoach. Zij vertelde me dat kinderen tot 6 maanden nog geen controle hebben over de emoties, dus zichzelf nog niet kunnen troosten. Heeft het kind je nodig geef er dan aan toe, maar dit is niet altijd gemakkelijk. soms komt het gewoon even niet uit en wil je jouw handen ook wel eens vrij hebben!
Ik heb mijn kleine man vaak in slaap gewiegd en dan op zijn zij in bed gelegd. Wanneer je hem op zijn rug legt komt er een reflex vrij, waar ze wakker van worden. Wat hielp was om zachtjes tegen zijn billen te 'slaan' zodat hij in bed nog wat 'gewiegd' werd. Wanneer hij sliep draaide ik hem voorzichtig terug op zijn rug.
Na 4,5 maand vond ik dat hij toch maar eens in zijn eigen bedje moest gaan slapen en bouwde ik het steeds meer uit. Legde hem steeds wakkerder in bed, maar wel nog altijd op zijn zij en 'slaan' tegen de billen. Nu heeft hij dat 'slaan' niet meer nodig..
Wat ik ben gaan doen is echt een vast ritueel. Boven in het donker een schone luier, slaapzak, muziekje aan, liedje zingen, en in bed leggen. Ik heb een fedde en kees lakentje gekocht, waardoor hij wat meer rust krijgt in zijn lichaampje. Kusje en ik ga.
Slaan klinkt wat hard. Het is net hard genoeg, waardoor hij met zijn lichaampje wat op en neer schommelt. Dus meer een tikje in een vast ritme.
Ik hoop dat je er iets aan hebt!