<p>Mijn zoontje van 11 maanden slaapt weinig. Altijd al gedaan. In de kraamweek viel het de kraamzorg al op dat hij overdag amper sliep. Dat is niet beter geworden. Op het kdv zeggen ze dat ze nog nooit een baby hebben gehad die zo weinig slaapt, maar dat hij verder vrolijk is. We hebben hem uiteindelijk in het eerste half jaar veel in de kinderwagen en de draagzak laten slapen - hoewel we de voorkeur gaven aan het bedje - en dan kon je niet stilstaan (niet eens 5 seconden) of hij werd wakker. Terrasjes konden niet, zelfs een winkel inlopen kon niet (want hij werd wakker als ik in de rij moest staan). Die eerste maanden waren echt heel zwaar.</p><p>We hebben al zo veel geprobeerd. Meestal slaapt hij twee keer 30 minuten op een dag, al maandenlang, maar de laatste dagen neigt het naar 1 x 30 minuten. 's nachts slaapt hij van 19:00 - 06:00, waarbij hij meestal 2 keer tussendoor wakker wordt, maar regelmatig vaker. Hij lijkt gewoon echt niet moe. Klapt vrolijk in zijn handjes in het bedje, brabbelt of gaat staan. Hij lijkt geen last te hebben van een slaapgebrek. Alleen als hij ziek is, slaapt hij wel meer. </p><p>Ik ben echt heel moe en vind het erg frustrerend dat mijn omgeving dingen zegt als "het eerste jaar is zo makkelijk, dan slapen ze nog zo veel" of "slaapt hij nu nog niet door?" of "wij zijn lekker naar Zuid-Frankrijk gereden toen Truusje een paar maanden oud was, ze sliep de heel weg erheen". Ik ben zo ontzettend moe en voel me zo onbegrepen. Ik heb nog geen nacht doorgeslapen. Soms heb ik het gevoel dat ik niet meer kan. Niet meer wil. Maar ik kan niet stoppen. En mensen komen steeds met tips alsof ze beter weten. Alsof het feit dat hun baby wel sliep, hen experts maakt. Alsof wij niet al van alles geprobeerd hebben. <br /><br />Ik wil dit gewoon even van me afschrijven. </p>