Ons dochtertje sliep ook meteen na de kraamweek en daarna maandenlang heel slecht. Hetzelfde verhaal. Maximaal 1 of 2 half uurtjes per dag. Van het CB alleen maar standaard tips zoals inbakeren (hielp wel een beetje 's nachts), witte ruis, wiegen, draagzak, wandelen in de wagen, etc. Niks hielp. Super frustrerend dat het CB dan uiteindelijk zegt: 'tja, sommige kindjes slapen nou eenmaal minder' of: 'sommige kindjes willen nou eenmaal alles meemaken'. Terwijl je overal leest dat die kleintjes grote delen van de dag horen te slapen. Dat voelt gewoon niet lekker als ouder en je voelt je machteloos.
Wij hebben na 6 maanden een consult gehad met een slaapcoach en bleken al alle dingen te doen die geadviseerd werden.
Wat voor ons echt goed hielp was een paar sessies bij een erkend osteopaat. Ons dochtertje bleek wat spanning in haar nekje / aanhechting van de schedel te hebben. Die masseerde hij in een paar sessies heel zachtjes. Hij heeft haar overigens helemaal gecheckt. Bij een osteopaat gebeurt alles gelukkig met hele subtiele massage van bijv. gewrichten of darmen. Geen enge ingrepen of kraken oid. In sommige Scandinavische landen gaan kersverse ouders standaard naar de osteopaat en wordt dat ook vergoed. Ik zou dit zeker eens proberen! Komt er niks uit, dan heb je niks verloren.
Daarnaast kregen we zowel van de slaapcoach als de osteopaat de tip om, ook overdag, de kamer van je kindje donker te maken. Zo donker mogelijk. Dus ondanks dat vaak aangeraden wordt om dit niet te doen, zodat je kindje ook in vreemde omgevingen te kunnen slapen, raden experts dit dus voor moeilijk slapende kindjes aan. Eerlijk gezegd vind ik het zelf ook best moeilijk om overdag in een kamer te slapen die te licht is. Dus kan je nagaan hoe dat voor een kindje is dat moeilijk slaapt overdag. Prikkels wegnemen dus. En dan verder de standaard dingen zoals kort bedritueeltje, muziekhangertje, etc. Maar dat doe je waarschijnlijk al, te horen aan je lange moeizame strijd met dit probleem.
Ons dochtertje is nu anderhalf en ze slaapt al maanden heel erg goed. Daar zijn wij ontzettend dankbaar voor. Absoluut heel frustrerend en herkenbaar dat iedereen om je heen een fantastisch slapend kind lijkt te hebben dat je overal mee naartoe kunt nemen en ouders die lijken door te leven alsof ze geen kind hebben.
Heel veel sterkte! Je bent zeker niet de enige met dit probleem...
