Baby van 2 maanden slaapt slecht overdag

Hoi moeders,
Mijn dochterje van 2 maanden slaapt slecht overdag. Soms laat ik haar huilen en na 10 min ga ik bij haar kijken. Maar, dit moet ik soms wel 4 keer doen...daarna geef ik het op. Ik word er moedeloos van. Ik vind dat ze zsm moeten leren in hun eigen bedje te slapen. Daarnaast zou ze steeds wakker worden als ze bijvoorbeeld ik de box zou slapen omdat ik ook een zoontje van 2 heb rondlopen. Hoe hebben jullie je kindje leren slapen in haar of zijn eigen bed?en wanneer zijn jullie daarmee begonnen? Graag tips!
 
ik ben er pas met een maand of 4 mee begonnen. toen legde ik mn zoontje 's middags in bed. ik heb er geen problemen mee gehad qua huilen. maar er zijn kinderen die meer dan 10min nodig hebben om zichzelf in slaap te huilen. en als je dan te vroeg gaat kijken, leidt je je kindje weer af. en moet ze weer opnieuw beginnen..
het beste is denk ik proberen langer vol te houden, je kunt ook de babyfoon zachter zetten zodat je het niet zo goed hoort.
en als ze echt niet wil slapen, dan laat je haar gewoon beneden. als je ziet dat ze moe word kun je het alsnog proberen.
 
Ik heb vanaf het begin af aan mijn zoontje in zijn eigen bedje gelegd. Nooit in de box laten slapen of zo. Gewoon de wieg/ ledikantje in. Dus echt leren heb ik het niet gehoeven. Hij slaapt nu ook alleen in een bedje en nergens anders. Zelfs niet bij ons in bed. Sommige baby''s hebben inderdaad een bepaalde tijd nodig om zich in slaap te huilen. Ik heb hem echt weleens een half uur laten huilen. (inderdaad babyfoon uitgezet) Het werd steeds minder en uiteindelijk vallen ze wel in slaap.
 
Mijn zoon heeft veel moeite gehad met in slaap vallen de eerste 3 maanden. Het werkte dus ook niet om hem te laten huilen. Hij bleef dan gewoon huilen. wat ons hielp was na een kwartier even een speentje geven en dan weer weg. Maar als ie na 45 minuten dan nog niet sliep haalde ik m lekker op!
Ook 's avonds lukte het vaak niet om goed te slapen.
Pas na de eerste 3 maanden ging het beter.
Even afzien dus! Het komt goed!
 
Wij hebben onze dochter gewoon ook vanaf dag 1 in haar eigen bed laten slapen. ( toen nog wel in haar wiegje op onze slaapkamer). We hebben ons ook niet echt vast gehouden aan een strak slaap schema. Gewoon gekeken naar signalen van moeheid en haar dan in bed gelegd. zo heeft ze vanzelf haar eigen ritme gevonden. Haar lang laten huilen deden we niet aangezien ze reflux had. Nu dit goed gaat laat ik haar rustig even huilen. Ik hoor wel of ze gewoon een beetje huilt of het echt paniek is. (dan haal ik haar er wel uit).
Verder de slaapplek zo rustig mogelijk gehouden, geen mobiel etc bij haar bed. Zo is het voor haar duidelijk dat het slaaptijd is. Inmiddels is mijn dochter 10,5 maand en ik merk dat mijn houding bij het in bed leggen bepalend is. Als ik gewoon met grote stelligheid zeg dat het nu tijd is voor een dutje werkt het prima. Ook niet ieder kind geeft de zelfde signalen van moeheid af. Die van mij wordt alleen extreem melig, maar zal niet snel huiliger worden. Misschien is je dochtertje ook gebaat met inbakeren? Sterkte!
 
Ik denk dat we als moeders heel veel willen tegenover zo'n hummeltje waarvoor alles en iedereen nieuws is. Dat mijn dochter vorig jaar werd geboren had ik hetzelfde als jou, ze moet leren in haar eigen bedje te slapen etc maar dit werkte gewoon niet! Ze had gewoon heel veel behoefte aan mama. Nadat we dat door hadden hadden we al heel veel gehuil en drama gehad. Een paar weken extra knuffelen en bij jou laten zijn (als ze dat willen) kan echt geen kwaad. Ik zou proberen uit te zoeken wat je kleine dan wel wilt, blijkbaar niet in zijn/haar eigen bedje slapen. Ik ben sinds de geboorte van mijn dochter veel meer gaan kijken vanuit haar oogpunt ipv uit de onze. Ik moet zeggen dat bij mijn dochter en bij ons toen de rust is wedergekeerd
 
Ik vind dat een baby niet in zijn eigen bed hoort te slapen. Je baby heeft behoefte aan geborgenheid, huidcontact, de borst, papa en mama. Het enige communicatiemiddel ve baby is huilen en waarom zou je zo n klein frummeltje helemaal alleen in een ander kamertje laten slapen? Jij slaapt toch ook het liefste met iemand samen? Doordat je samen slaapt hoeft je baby niet te huilen (=Stress en leidt tot afgifte van cortisol en dat heeft een negatieve invloed op de hersenontwikkeling) als ie honger heeft 's nachts en zo wordt zijn behoefte, honger, snel vervult, zonder dat jullie beide klaar wakker zijn. Het is een kwestie van, aanleggen en verder in slaap dommelen.

Het is natuurlijk niet zo dat wat jij doet verkeerd is, maar heb je er wel eens over nagedacht.
Toen ik het samen slapen namelijk ontdekte, ging er een wereld voor mij open. En dan heeft mijn zoon nooit op een andere kamer geslapen, maar wel in een ander bedje op onze kamer. Zelfs dat scheelt een hoop gedoe.
En het is ook niet zo dat je je kindje nooit meer in zijn eigen bed wilt slapen. Als je ze laat kiezen, komt die tijd wel.

En natuurlijk zijn kindjes die je laat huilen op een gegeven moment stil. Zij denken, laat maar, er wordt toch niet naar mij geluisterd....hoe zielig is dit??

 
Terug
Bovenaan