Baby wil constant op schoot en huilt

[LiesTH]

Je bent absoluut geen slechte moeder als je even wat ruimte voor jezelf nodig hebt. Ja, het is normaal dat je kindje veel van je vraagt. Maar het is ook heel normaal dat je tijd voor jezelf nodig hebt. Je bent ook nog een persoon buiten je kindje om en die persoon krijgt nu (soms veel te) weinig ruimte. Je raakt gewoon 'touched out' als je kindje de hele tijd bij jou wil zijn. Dan is ervan genieten er op een gegeven moment ook niet meer bij. 
Ik heb helaas geen tips hoe je baby zichzelf kan leren vermaken. Kun je op een andere manier af en toe ruimte voor jezelf krijgen? Afwisselen met je partner of de baby een middagje naar familie zodat je even alleen kan zijn? Ik hoop voor je dat zoiets mogelijk is!

 

[Tes sa]

Ik snap wat je bedoelt.
Ik had er in het begin ook erg veel moeite mee dat ik niet eens even 10 minuten de tijd had om te eten.
Dutjes deed ik gewoon op de bank op mij rug met een stel kussen en dan haar in de draagzak (als ze ook lag te slapen haha). Zo kon ze er niet uitvallen, en met zo’n draagzak ga je echt niet ‘zomaar’ omdraaien perongeluk.
Nu slaapt ze regelmatig in haar bedje en ga ik het bijna missen….

 

[Amother]

Bedankt voor de reacties. De herkenning lezen is al heel fijn, het ligt niet aan mijn baby maar komt vaker voor. Helaas dat er geen gouden tip is. Het is even volhouden denk ik en ik ga kijken naar mogelijkheden om bijvoorbeeld vaker bij mijn ouders en schoonouders langs te gaan, zodat ik de baby even aan hen kan geven, wanneer ik hem gevoed heb en even wat tijd voor mezelf heb. Ik ben benieuwd wanneer hij minder op schoot wil, dat is per kind wel weer verschillend denk ik.

 

[liesforum]

Herkenbaar, de beste tip geef je zelf al: af en toe hulp vragen. Bij mijn jongste storte ik ook bijna in rond dat hij 10 weken oud was. Geen moment voor mezelf en altijd bezig met hem in slaap krijgen, wiegen of in de draagzak. Wegleggen kon ik niet hij sliep op ons. Vanaf toen kwam mijn moeder elke donderdag helpen en had ik soms mijn handen vrij. Vanaf dat hij 16 weken was lukte slaapjes in de box en denk vanaf week of 20-22 boven in zijn bedje. Wel veel moeten oefenen, wangetje strelen en liedje zingen. Ik begon rond 12 weken met het oefenen op zelf in slaap vallen en lukte toen af en toe. 


Verder gaan wandelen met de kinderwagen, winkelen ofzo. Dan heb je je kind iig even niet op je, dat vond ik iig fijn. Hij is nu bijna 6 maand en doet nog steeds weleens slaapje in onze armen maar nu geniet ik er weer van. Snap heel goed hoe je je voelt, ik voelde mij ook een slechte moeder. Maar het is ook pittig die newbornfase?

 

[BibiWa]

Ik vind het erg herkenbaar. Ik vraag me alleen wel af hoe het straks dan gaat als onze dochter naar de KOV gaat en niet alleen wil zijn. Ik neem aan dat de leidsters niet de hele dag met een baby op de arm rondlopen? Maar ze laten de baby toch ook niet in een bedje huilen?

 

[Amother]

Pittig is het zeker die newbornfase! Hoe ze het bij de kinderopvang aanpakken zou ik echt niet weten. Ik heb bewust ervoor gekozen om nog wat langer bij ons zoontje te zijn, omdat ik er nog geen fijn gevoel bij heb om hem bij de kdv te laten, omdat ik het gevoel heb dat hij mij nog echt nodig heeft. Misschien dat andere moeders en misschien toevallig bij de kinderopvang werkzame moeders daar een antwoord op hebben.