Heel herkenbaar hoor. Ook de frustratie. Je doet moeite voor een gezonde maaltijd en dat eindigt op de grond waarna je zelf koud kunt eten. En zorgen om voldoende voeding. Maar wat de anderen zeggen klopt wel. Zolang je kindje goed groeit en gezond blijft hoef je er niks mee te doen. Het is volstrekt normaal gedrag.
Wij hebben een dochter die echt nooit gevoerd wil worden. Dus die hebben we al heel jong alles zelf laten pakken. En in het begin lukte niet alles natuurlijk. Maar oefening baart kunst. Je staat er echt van te kijken wat allemaal lukt. Ze at een tijdje zelfs met haar vingers een bakje yoghurt leeg, en toen ging er meer daadwerkelijk naar binnen dan nu ze eten met een lepel ontdekt heeft haha!
Wij volgen dus ook soort van de rapley methode. Soort van, want superstrict ben ik niet. Ook ben ik erg fan van de division of responsibility. Dat wil zeggen dat jij bepaalt wat, waar en wanneer je kindje eet. En dat je kindje bepaalt of en hoeveel het eet. Zo krijg je geen ruzie en hou je eten leuk.
Er zijn wel wat tips
-geef er altijd iets op het bordje bij dat je kindje wel graag lust. Zo was het avondeten laatst niks van dat alles, maar wel bijna een halve mango. Ook goed.
-als je iets nieuws experimenteert, dan werkt het soms om een klein beetje, zeg hooguit een eetlepel, tussen bekende dingen op het bordje te leggen. Dan zijn ze eerder geneigd eraan te voelen en van te proeven
-de vorm kan uitmaken. Hier eet ze geen maiskorrels. Maar ze knaagt wel een halve maiskolf leeg bijvoorbeeld.
-herhaling, herhaling, herhaling. Het duurde hier echt wel een paar weken dagelijks op verschillende momenten en manieren van aanbieden voor ze aardbei of wortel ging eten. Maar is er nu gek op. Voor nu...

Verder is spelen met eten, dus kneden, vegen, op de grond gooien, door je haar smeren, je bord omdraaien en weggooien, de hond voeren, bedenk het maar, ook belangrijke blootstelling aan eten. Ze leren hier veel van. Gaan hun eten op den duur meer vertrouwen. Motoriek gaat vooruit.
Je kunt op internet veel vinden als je googlet op Rapley of Baby Led Weaning, ook over veilige grootte van de stukjes enzo. Ik kan je het boek The Plant Based Baby & Toddler ook aanraden. Niet omdat er vegan recepten in staan. Maar wel omdat er heel veel info in staat over hoe de ontwikkeling rond eten gaat, wat ze nou echt precies nodig hebben (het is niet supererg dat avondeten niet lukt), tips over hoe om te gaan met slechte eters. Ik vond het heel leerzaam.
Mijn dochter is nu 14 maanden en eet nog steeds slecht, maar wel al beter dan rond 10-12 mnd. Sommige avonden 2 happen en andere avonden wel tot een half bordje. En er is inmiddels enige variatie in wat ze eet. Maar al het nieuwe is nog steeds bij voorbaat eng en bah. Ze houdt het letterlijk een cm voor haar tong met een vies gezicht, steekt haar tong uit en gooit het eten op de grond. Dat is als ze het aan durft te raken. Soms mag haar bord niet eens op haar stoel staan, en dan belandt het dus op de grond.