bah.. groenten...

Hi T,

Ik begrijp je niet willen verstoppen en niet in de appelmoes houding hoor! Ik ben er ook helemaal geen fan van. Maar soms is het of strijd en al het eten op de grond òf eten wel naar binnen, met een beetje appelmoes of naturel yoghurt.

Mijn 2 nichten -zusjes, dus precies dezelfde opvoeding- zijn qua eten totaal tegenovergesteld: de ene lust alles, doet nooit moeilijk. De ander lust echt niets en begint nu pas (ze zijn 34 en 36) voirzichtig wat te 'experimenteren' met eten (dwz: ze proeft eerst, voordat ze begint te miepen dat ze 't niet lust) .
Wat mij dus overtuigd dat 't soms ook gewoon een stuk karakter is vaak in combinatie met een fase.

Ik vind 't ook onwijs moeilijk om me er bij neer te leggen dat Warren soms gewoon niet wil eten.
Ik denk niet dat het goed is om zijn (tijdelijk) gebrek aan eetlust te 'negeren' door er koste wat koste wat in te proppen. Wat voor een signaal geef ik 'm daarmee? Dat eten MOET? Lijkt me niet gezond.

Ik weet niet of ze anders wel groente eet als snack? Warren is dol op beetgaar gekookte wortelen, paprika en rauwe kerstomaatjes vooral uit't vuistje als snack. Misschien eens proberen? Dan krijgt ze toch haar 'nodige' groente binnen.

Succes!
Evje
 
Grappig, zingen werkt hier ook goed. Zeker als hij moe is en zijn kop verkeerd heeft staan, dan kalmeert zingen hem enorm en gaat die mond vanzelf open! Ik moet ook een soort constante stroom van eten zijn kant op laten gaan, als er een te grote pauze tussen zit dan is het weer krijsen! Hahaha... gelukkig zijn niet alle dagen zo!
 
Terug
Bovenaan