balen van borstvoeding

beste allemaal,
Na Zo'n 4-5 weken borstvoeding heb ik er helemaal genoeg van: pijn in mijn rug, spierpijn, borsten, tepels, slapeloosheid. I heb spijt dat ik niet meteen met de fles ben begonnen. Wie herkent dit?
 
Ja hoor! Mijn ervaring is ook dat borstvoeding echt niet in alle gevallen zo vertederend is als op plaatjes! Ik heb nog tot 10 weken doorgemodderd en toen heb ik de knoop doorgehakt. Ik wenste dat ik het al véél eerder had gedaan, want toen kon ik pas echt genieten van mijn kindje terwijl hij dronk.
Ik had op zich geen spierpijn enzo, maar wel vaak kloven, een paar keer tegen borstontsteking aangezeten. Mijn kindje was ook een hele moeilijke, onrustige drinker. De grootste boosdoener was denk ik mijn lage ijzergehalte. Ik was heel slap na een keizersnee en borstvoeding vreet wel veel energie van jezelf. Ik had al die energie nodig om zelf weer op krachten te komen. Pas toen ik stopte met de bv begon ik zelf voor het eerst weer aan te sterken.
Het viel mij altijd wel op dat degenen die zo pochten over borstvoeding altijd moeders waren met "gemakkelijke drinkers". Als ik ze mijn probleem voorlegde van een onrustig, hevig rukkend kereltje, dat steeds maar huilt tijdens het voeden en nooit tevreden is... tja, dan stond de wagen stil, daar had niemand een oplossing voor.
Natuurlijk, bv is het beste en als het goed gaat is het heel mooi, maar 't moet niet heilig worden verklaard. Van flesvoeding krijgen ze echt niets, hoor!
Veel plezier met je voedingen! (Ben je trouwens met de fles begonnen? Of modder je nog zo wat aan?)
Groeten,
Els
 
Lieve Anoniem en Els,
Allebei mijn kinderen waren in het begin erg moeilijke drinkers. Mijn jongste was dysmatuur en ik heb bijna 12 weken lang na elke voeding moeten kolven en vingervoeden. Mijn zoon was van het hoofdschuddende soort. Erg prettig als je allebei het borstvoeden nog moet leren (maar niet heus).
Maar gelukkig zijn we wel doorgegaan. Want die eerste drie maanden zijn een leerperiode. De ene baby drinkt meteen goed, de andere heeft meer tijd nodig om het te leren. Net als met autorijden, de een haalt in een keer z'n rijbewijs, de ander moet 4 of 5 keer opkomen!
Nu geef ik inmiddels al 4,5 jaar onafgebroken borstvoeding, de jongste is nu 15 maanden. Door de lange periode van voeden *lijkt* die moeilijke beginperiode korter, maar echt beide leren waren het 10 zware weken. Ik bofte met een goede achterban die me aanmoedigde, hielp en stimuleerde om door te gaan met voeden. Daar ben ik nu heel blij om, want als borstvoeding eenmaal goed loopt is het het handigste en fijnste van de wereld.

Nu even specifiek op Anoniems problemen:
zit jij wel goed tijdens het voeden? Je moet er voor zorgen dat je op een manier zit of ligt die niet pijnlijk of geforceerd is, want dan is pijn een logisch gevolg. Dat is natuurlijk niet de schuld van de borstvoeding, maar dat ligt aan het verkeerd zitten of liggen en dat kan je even goed gebeuren als je fles geeft of achter een computer zit.
De tepelpijn kun je verhelpen door voor het voeden even je tepels wat op te rekken en door te kijken tijdens het voeden of je knid wel goed hapt. Bij het drinken horen de beide lipjes naar buiten gekruld te zijn, terwijl een groot deel van de tepelhof in het mondje moet zitten. Voel je tijdens het drinken pijn, dan hapt je baby niet goed. Als je na elke voeding pijnlijke steken in je borst voelt, kan het zijn dat jij en je baby een spruwinfectie hebben, vooral als de lippen van je baby erg rozig of parelmoerachtig zijn of als je in het mondje witte plekjes ziet.

Verder: heel wat pijnen en pijntjes en slapeloze nachten horen bij het prille moeder zijn, daar hebben alle moeders last van, of ze nou borst geven of niet!
 
Ik heb ook een paar weken bv gegeven en heb wat aangemodderd. Mijn kindje had geen geduld en als ze dan niet in een keer goed hapte (de tepel) dan werd ze al bijna boos. Dus na een paar keer dan had ze het weer gehad en werd het drinken dus niets. Ik heb de eerste week veel tijd en energie aan besteed. Ik was soms wel 1,5 uur bezig met voeden dus als je met alles klaar was moest ze alweer bijna voeding hebben (toen om de 3 uur). Erg vermoeiend en toen ik over ben gestapt op de fles kon ik veel meer van haar genieten. Want ik wilde ook erg graag bv geven dus probeerde vanalles, maar achteraf ben ik blij dat ik er snel mee opgehouden ben. Het is nu een stuk rustiger voor mij en mijn kindje.
Doen wat je zelf wilt en laat je niet om praten door anderen die wel goede ervaringen hebben met bv. Als je zelf over wilt gaan op de fles moet je dan zeker doen en geen schuld gevoel hebben dat het niet gelukt is.
succes
 
Beste Dirksmama en Els,
Grappig 2 verschillende reacties. Ik heb diep respect voor 4.5 jaar bv!! Maar de slapeloze nachten zijn met de fles toch minder denk ik omdat de vader dan ook eens kan opstaan snachts. En als pa af en toe eens de fles geeft krijgt hij ook meer band met het kind. Ik raakte op een gegeven moment geheel geobsedeerd door het voeden van het kind, kon nergens anders meer aan denken. Helemaal gefocust op het moment dat ie moet komen. Steeds even iets overwinnen voordat ie weer hard toehapt in toch een beetje beurs geworden borst. Rugpijn ook omdat je goed wilt kijken hoe het kind drinkt, en dan een beetje kromme houding hebt. Wellicht wordt dat minder als ie groter en langer is dat zou kunnen. Een fles is dan toch al bij al iets relaxter.
 
Ik wil graag overstappen op de fles maar mijn kindje weigert soms de fles en gaat dan toch zoeken naar mijn borst. Moeilijk vind ik dat.
Hoe zijn jullie overgestapt, ging dat makkelijk. Deden jullie het plotseling of geleidelijk.
 
Ik wil nog even reageren op de een na laatste Anoniem.
Natuurlijk, ook ik heb respect voor 4,5 jaar borstvoeding. Maar ik kan me er helemaal in vinden dat die slapeloze nachten wel opeens veel minder zijn met flesvoeding! Hoezo dus prille-moeder-kwaaltjes?
Mijn ervaring is ook dat het een hele verlichting is als vaderlief ook de fles eens kan geven. En mijn man doet het met enorm veel plezier!
Ik was tegen het eind van mijn bv-periode ook helemaal gestresst. Ik durfde overdag bijna geen grotere klussen aan te pakken, omdat ik steeds de angst had: o help, straks komt'ie weer... en dan zit ik weer 1,5 uur te voeden! Ik liep steeds heel zachtjes door huis, uit angst dat hij wakker zou worden en wilde drinken. Die stress was helemaal over toen ik overging op fv!
Heel erg mooi overigens dat 't bij Dirksmama zo goed gaat. Ik ben ook nog steeds van mening dat bv het allermooiste is...als 't goed gaat.
Ik had overigens ook wel een aanmoedigende omgeving, maar als jijzelf en ieder ander ziet dat je een wandelend wrak bent, nou dan gaat de lol er gauw af en slaakt iedereen een zucht van verlichting als je de knoop doorhakt!

En dan even aan de vorige Anoniem: Het ovestappen heeft bij mij een week of 3 geduurd. Ik heb eerst 1 voeding vervangen, toen 2 en dat ging heel lang goed. Ik dacht 't zo nog wel een tijdje vol te kunnen houden, maar ik kreeg steeds meer plezier in de fles, dus ik heb om de 2 dagen steeds een voeding laten vallen en dat ging perfect. Zelf nog ongeveer 1,5 week last van m'n borsten gehad en toen was ik bevrijd!

Succes allemaal, met bv en fv!
 
Terug
Bovenaan