Bang om Mijn man kwijt te raken...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Ik zit met een probleem. Ik ben bang om mijn man Johan kwijt te raken.
Ik ben hem al een aantal keer bijna kwijtgeraakt.

Hij is ook een paar keer wezen stappen en heel laat thuisgekomen, beide keren dronken.
Vandaag had hij een personeelsfeest, hij is al de hele dag weg en nu is hij stappen met collega's in Den Bosch, dit wist ik niet, hij zij dat hij naar huis zou komen en dat hij misschien heel even zou gaan stappen, en hij zou bellen, dat heeft hij niet gedaan.
Ik zit helemaal te trillen en ik wordt gek van mezelf, ik heb ook al naar zijn werk gebeld en daar vertelden ze me dat hij was wezen stappen. Ik heb johan al ongeveer 20 keer gebeld en hij neemt niet op.

Ik ben zo bang om hem kwijt te raken dat ik mezelf helemaal aan hem opdring. Ik ben bang dat hij straks iemand anders tegen komt die leuker is dan mij...

Ook zit onze relatie in een grote sleur.
Hij zegt dat hij van mij houdt, maar toch ben ik bang... Vandaag heb ik hem een keer gesproken. Hij zij dat hij de hele dag all aan mij zat te denken, waarom doet hij dit dan...

Veel liefs Rosita
 
ow jee,

ik heb weleens gehoord van mannen die het erg benauwd krijgen omdat ze ineens zoveel verantwoordelijkheid krijgen, baby erbij zomaar opeens. je kunt wel lezen of een kindje opvoeden maar de praktijk is een ander ding en dat moet je van de geboorte dag wel ineens doen.
misschien kan hij het allemaal niet goed aan?
dat is wel een beetje man eigen denk ik om dan de kop in het zand te steken.
als ik jou was zou ik met hem gaan praten, probeer geen verwijten te gooien van, je laat me in de steek of wat dan ook maar probeer uit hem te krijgen wat er aan de hand is en waar je hem mee kan helpen.
is er misschien een opa of oma in de buurt die een dag of weekend op kan passen? dan kunnen jullie misschien ff met zijn tweeen weg, ff geen verantwoordelijkheid.
voor de kleine konden jullie vast overal naar toe zonder eerst een oppas te moeten regelen, voedingstijden enz enz. nu is dat enorm veranderd en dat kan moeilijk zijn.
wij vrouwen kunnen ons beter voorbereiden omdat we de trapjes voelen en dus meer contact hebben met de kleine. mannen staan er toch iets verder vanaf en het kan overweldigend zijn.

hoop dat je er wat aan hebt.

groetjes Miranda

veel succes meis, het komt vast goed en ik denk niet at hij een ander heeft maar jou nu erg hard nodig heeft voor zichzelf.
 
Hai Rosita

Wat rot dat je je zo'n zorgen maakt! Heel vervelend. Gelukkig heb ik het nu allang niet meer, maar in het verleden was ik ook zo bang om mijn man toen vriend) kwijt te raken. Een advies dat heel waar is, maar waar je waarschijnlijk weinig mee kan nu (zeg ik uit ervaring) is dat je het los moet laten. Hoe meer je aan hem trekt, hoe meer hij zich zal loswurmen. Heel moeilijk voor je in de situatie dat je ook net een kindje hebt.
Ik hoop dat jullie er over kunnen praten en dat het beter gaat. Deze stress kan je niet gebruiken! Heel veel succes en praat hier lekker van je af als dat oplucht!

Liefs

Rosanne
 
Hoi,
rottig dat je je zo voelt. Zoek een rustig moment om er met hem over te praten. Misschien is het voor hem niet meer dan lekker zich uitleven zonder de zorgen over vrouw en kind. Hoe gaat het als jullie samen zijn? Dat vind ik vaak een goede graadmeter.
Groetjes Veerle
 
Lieve Rosita,

Ik begrijp bovenstaande reacties wel maar moet hier toch even heel anders op reageren!! Logisch dat je meer aan je man trekt nu je net een kind hebt gekregen! Dit lijkt mij heel normaal, het is toch een zware periode en dat heb je elkaar gewoon meer nodig.

Ik vind het niet kunnen dat je man dronken thuis komt en nog veel gaat stappen!! Logisch dat je je dan heel vervelend voelt.   Hoe zou hij het vinden al jij de hele nacht in de kroeg hangt en je telefoon niet opneemt??!!! Sorry dat ik zo fel reageer, maar ik vind dat hij fout is en niet jij. Hij moet zijn verantwoordelijkheid nemen, helaas het kroeg leven is voorbij....

(Voor de zwangerschap gingen mijn vriend en ik ook vaak uit...nu is dat gewoon over en genieten we van andere dingen dat is wel een van de consequenties vind ik: verantwoordelijkheid en die neem je samen)

Ga een goed gesprek met hem aan   en stel daarin ook jou eisen! (dan kom je zelf ook sterk en niet afhankelijk over), hij mag best wat ruimte maar neem die dan samen en ga leuke dingen doen..... ( ik zou m echt de duimschroeven aandraaien, maar goed.....dat is mijn mening, ik ben hier zelf nogal stellig in namelijk.....ik vind je maakt samen een keuze voor een kind dan heb je ook samen de verantwoordelijkheid)

Zet m op!!!!   ( laat zien wie je bent!!!!) Veel sterkte en liefs Esther
 
Hoi Rosita,

ook ik ken die angst zo goed. In het begin was Mattijs nogal een wilde en hij heeft vanalles gedaan wat ik niet wilde hebben. Daardoor werd ik ook bang hem kwijt te raken en probeerde ik alles te controleren wat hij deed om maar te voorkomen dat hij juist dat zou doen wat ik niet wilde. Alleen stappen wilde ik niet. Dus zat ik uitgeput op mijn werk omdat ik mee ging stappen en de volgende dag een vroege dienst had.

De ruzies hierdoor werden zo erg, dat toen we net ons eigen huisje hadden we ongeveer 6 weken niet met elkaar gesproken hebben. Toen heb ik hem neergezet en hem verteld dat de (hard)drugs voorbij waren, dat er alleen nog maar op het balkon geblowd werd en dat als hij zich hier niet aan hield ik weg was.

Vanaf dat moment ging het   beter. Hij had in dat gesprek aangegeven dat hij me niet kwijt wilde en heeft, voor zover ik weet (en ik was een hééééél goede speurneus) nooit meer harddrugs gebruikt, dat was sowieso alleen maar recreatief.

Ruim twee jaar later bedacht ik op een gegeven moment dat er ook al een tijdje niet geblowd was. Nee, meneer had er niet zo veel zin meer in. Hier heb ik nooit om hoeven zeuren, hij stopte er gewoon mee.

Zoals je vast begrepen hebt, ben ik nooit bang geweest Mattijs kwijt te raken aan een vrouw, maar aan de drugs. Misschien onder invloed van drugs dat hij iets zou doen met een andere vrouw of een andere vrouw die niet zo zeurede over de drugs. Maar achteraf heeft hij me verteld dat juist het feit dat ik ben wie ik ben (af en toe een lastpak) nou juist de reden is dat hij bij me wil zijn.

Nu we 7 jaar bij elkaar zijn is onze relatie ook in een sleur beland, kind erbij etc. Sex, wat is dat? Als we 1 keer in de twee weken halen hebben we een topmaand. We weten allebei dat dat erbij hoort met een kind en een eigen zaak en we proberen tijd voor elkaar te nemen wanneer dat gaat.

Ik probeer te leven volgens het principe: "Wat u niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet." Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat dat ook het motto van Mattijs is. Ik probeer er dus vanuit te gaan als Mattijs weg is dat er niets aan de hand is, net zoals ik weet dat er niets aan de hand is als ik niet aan boord ben.

Wat een ellenlang verhaal is het geworden, maar ik heb ook echt met je te doen. Als je het tijdstip ziet waarop je je berichtje geschreven heb, kan ik me zo voorstellen dat je je zorgen maakte en dat even kwijt moest. Ik hoop dat je je na een nachtje slapen weer wat beter voelt.

Groetjes Ilona
 
hoi rosita,

wat is dat een rotgevoel hè, je wilt hem bij je houden, gaat daardoor misschien teveel aan hem trekken, waarvan je weet dat het misschien averechts werkt...
maar ik ben het toch wel eens met wat esther en ilona zeggen. je moet niet over je heen laten lopen. want ik denk hoe meer je pikt en hoe wanhopiger je overkomt hoe verder hij denkt te kunnen gaan. daar zal hij, al is het onbewust, misschien wel van "profiteren".
ik hoop dat het goed komt voor jou en jullie kleine.
zet em op!
groetjes,
daphne
 
Hoi hoi,

We hebben Johan vanacht op moeten halen in Den Bosch. Toen we in bed lagen begon hij honderduit te vertellen over zijn dag. Daarna heb ik hem verteld hoe ik mij voelde. Hij wist niet wat hij ervan moest denken en hij moest erover nadenken en een oplossing vinden. Daarna zijn we gaan slapen. Van morgen heb ik hem wakker gemaakt om te gaan werken, kreeg ik een grote mond van hem (dat komt door slaapgebrek).
Nu is hij werken   en daarna gaat hij naar een voorlichting van de luchtmacht. Hij zei dat hij rond 16:00 uur thuis zal zijn. Ik vroeg hem nog of hij wilde thuiskomen na zijn werk, maar dat wilde hij niet.
Ik weet het niet meer, zo ken ik johan niet...

groetjes Rosita
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan