Bang om Mijn man kwijt te raken...

He meid,

wat een rotsituatie. Ik hoop echt voor je dat hij er vandaag even over nadenkt en dat hij dan vanmiddag of vanavond wel met je kan praten, want hij kan je natuurlijk niet met dit gevoel laten zitten. Mannen.....

Geef hem anders even rust en neem dat zelf ook even en probeer er dan later dit weekend nog even op terug te komen. Schrijf desnoods op wat je wilt zeggen.

Ik wou dat ik je kon helpen, want ik weet precies hoe ik me voelde in de periode die ik hierboven beschreven heb, maar ik weet dat ik dat niet kan, behalve dan hier opschrijven dat ik met je meeleef.

Sterkte, meid en hou je taai

Groetjes Ilona
 
let goed op rosita! ik wil je niet onnodig bang maken, maar mijn alarmbellen gaan wel rinkelen als ik dit lees. uit ervaring weet ik dat als ze zich anders gaan gedragen, afstandelijk worden, vaak weg zijn, er misschien meer aan de hand kan zijn. maar ja, gisteren dacht ik ook een reclametopic op het spoor te zijn en dat had ik ook mis.wat zegt je intuitie?

groetjes,
daphne
 
Lieve rosita,

Denk echt heel goed aan jezelf, ik vind dat hij je dit absoluut niet mag aan doen...wat een slappeling....kon hij niet alleen naar huis komen....en jij lekker de hele nacht in de stress....grrrrrrrrrrrr

Ga een goed gesprek aan, stel je voorwaarden, ( ik zou m echt aanpakken,,.....maar goed, ik pik erg weinig...) en trek je conclusie....(klinkt allemaal heel zakelijk, maar als dit langer doorgaat trek je dit echt niet..) als hij zo slap blijft, heb je er immers niet veel aan.

Zorg dat je sterk overkomt, denk goed aanjezelf en aan je kind!!!

Veel sterkt en veel steun, liefs esther
 
Hallo,
 Ten eerste wil ik even laten weten dat ik met je mee leef. Ik weet in wat voor kut situatie je zit.. Een aantal jaren geleden is het met mijn vriend en mij een tijdje niet goed gegaan.. Ik zei er niet veel van ( durfde ik niet, bang om hem kwijt te raken) maar dat werkte juist a verechts. Hij ging bij me weg. Na een maand kwam ie met hangende pootjes terug dat wel en we hadden toen nog geen kind... in die tijd was ik echter wel zwanger.. waarschijnlijk krijg ik veel commentaar op wat er nou komt maar ik heb t kindje weg laten halen.. Ik zag geen andere uitweg meer en in die tijd hoorde ik dat hij een ander had wat ook zo was... Na veel praten ben ik toch bij hem terug gekomen maar ik heb wel geleerd mijn mond open te trekken. Hij is geen prater maar als mij iets dwars zit zet ik hem op de bank en daar blift ie zitten tot het is uitgepraat.. nou nog ben ik wel eens bang dat hij bij mij weggaat ( een vos verliest zijn streken niet) maar ik weet nu wel dat t zijn verlies is en niet de mijne... om dus een lang vehaal ort te maken... zeg er wat van, laat niet over je heen lopen!!
 en veel sterkte liefs Carla
 
Hoi Carla,

ik zou niet weten waarom je veel mensen over je heen krijgt nu. Ik ga ervan uit dat je er toen goed iver nagedacht hebt en geen andere uitweg zag. Jouw keuze dus!

Groetjes Ilona
 
Is je man niet gewoon een onverantwoordelijke zak. Sorry hoor, maar hier gaan mijn haren recht van overeind staan. Een kind krijg je samen, de veranwtoording neem je samen. Helaas dat het niet voor iedereen zo werkt.

Heel veel sterkte meid

Miep
 
Ik heb met Johan gepraat en hij zal er nu meer voor ons zijn. Hij is vandaag ook eerder thuisgekomen voor ons. Ook zal hij niet meer drinken.

Bedankt voor jullie steun!

groetjes Rosita
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan