bang om te bevallen

A

Anoniem

Guest
Hallo dames;

ik ben nu zo bang om te bevallen, krijg het gevoel dat ik het niet kan.
ik voelde me dinsdag behoorlijk misselijk en kreeg krampen onder in mijn buik en dat ging de hele nacht door. woensdag ochtend kreeg ik zo vrisselijke kramp, dat ik mijn lichaam niet meer onder controle had. ik dacht dat mijn vliezen waren gebroken en ik raakte helemaal in paniek. mijn moeder en vriend kwamen snel (van het werk) en wat bleek, door de kramp in mijn buikbanden had ik mijn lichaam niet meer onder controle, dus ook niet meer mijn blaas. dus geen bevalling.
nu dat ik deze pijn heb gevoeld, durf ik niet meer te bevallen. ik kon ze niet weg puffen en ik kon niet meer bewegen en dat maakt me nu heel bang.

ik hoop dat jullie me een paar tips kunnen geven, zodat ik met minder angst naar de bevalling uit kijk.

groetjes karla vandaag 38 weken
 
Hoi Karla,

Wat rot dat je zo bang bent! Ik kan me voorstellen dat je er daardoor nog meer tegenop gaat zien. Weet je ook waarom je zo bang bent? Ik kan je een ding vertellen, je krijgt echt een soort oerkracht en vaak weet je op zo'n moment precies wat je moet doen.

Wat in ieder geval belangrijk is is dat je niet bij de eerste kramp gaat liggen en gaat kijken op de klok. Probeer zo lang mogelijk mobiel te blijven dat bevordert je ontsluiting en zal je bevalling sneller laten verlopen dan wanneer je gelijk gaat liggen.

Als je een wee krijgt puf je em langzaam weg terwijl je in gedachten zegt: deze wee komt nooit meer terug.

En geef toe aan de weeen, zo komen ze beter op gang en zal het allemaal veel soepeler verlopen. Je kunt ook ter ontspanning in bad liggen of gaan douchen.

Weeen kunnen behoorlijk pijnlijk zijn, maar ze zijn voor een goed doel en ze gaan over. En na de bevalling weet je al snel niet meer hoe een wee voelt.

Ik hoop dat je wat aan de tips hebt en dat het je lukt om je spanning onder controle te houden. Echt waar, je kunt het!

Syl
36+2
 
hoi hoi
ben het helemaal eens met de anderen hoor.
als het zover is ben je er ook echt aan toen en op de een of andere mannier ben je dna ook niet meer bang.
het is het onzekere wat je bang maakt.
maar er zijn al zoveel vrouwen bevallen en dat gaat jou ook lukken.
heel veel sterkte.
liefs sil
 
hoi hoi,

Kan me goed voorstellen dat je bang bent, hoor. Het is zo onbekend en niemand kan je vertellen hoe het gaat verlopen.

Houdt goed in gedachten dat je het voor je baby doet en probeer je over te geven aan de weeen. Misschien heel makkelijk gezegd, maar het helpt wel ter bevordering van je ontsluiting.

Op yoga heb ik geleerd naar iedere wee toe te ademen en dit hielp ontzettend bij de bevalling van mijn zoontje. Ik kreeg veel zelfvertrouwen en was ook niet meer bang of onzeker.

Ga jij zelf ook naar yoga of gym? Heb het hier eens over met de docente. Zij kan je zeker hierin helpen en je meer vertrouwen geven.

Zet 'em op meid.

Liefs mamabinck.
 
hallo;

ik ben niet naar gym of yoga geweest, omdat ik het veelste druk had. zat nog op school en ik werkte ook drie a 4 dagen in de week. vrijdag ben ik hopelijk geslaagd voor school, dus 1 stres factoor minder.
nu dat ik in mijn verlof zit, merk ik dat mijn lichaam tijdens de hele zwangerschap geen rust heeft gehad en nu ga ik het voelen.
ik vind het echt jammer dat ik er zo weinig van heb kunnen genieten, vanwege dat dit geen geplande zwangerschap was heb ik door moeten werken, om zo te kunnen samenwonen met mijn vriend.
nu ga ik echt beseffen dat ik binnenkort moeder word en dat vind ik al behoorlijk spannend.
nu dat ik last heb van veel buikbanden krampen krijg ik het gevoel dat ik als vrouw zijnde niet gemaakt ben om zwanger te worden of te zijn. ik weet het zit tussen mijn oren. iedereen die ik spreek zegt: "jeetje je bent zwanger!" en krijg nooit te horen: " o je bent zwanger, wat leuk!!".
al die dingen bij elkaar maakt het voor mij een beetje moeilijk en mij bang.
ik wil dat ik er klaar voor ben, zodat ik de kleine helemaal kan vertroetelen en verzorgen.

liefs karla
 
Hoi Karla,

Ik heb ook nooit zwangerschapsgym of yoga gehad en het is me toch al twee keer gelukt om een kind "uit te poepen".

Mijn lichaam is duidelijk niet voor een zwangerschap gebouwd, ik ben tot het einde toe misselijk, heb vroege weeen, groeiachterstanden, bekkenklachten etc. Werpen daarentegen gaat me heel goed af.

Jammer dat je niet echt hebt kunnen genieten door alle omstandigheden maar je zult zien dat je straks een geweldige moeder bent. Je hebt er heel hard aan moeten trekken de afgelopen maanden om dit allemaal voor elkaar te krijgen en daar mag je best heel trots op zijn. Je hebt dit allemaal voor je kindje gedaan, en dat je daar niet optimaal van hebt kunnen genieten is jammer maar dat kon niet anders. Petje af hoor, werken en je studie afronden terwijl je zwanger bent.

Zijn jullie er thuis een beetje klaar voor? Probeer dan zoveel mogelijk rust te pakken zodat je uitgerust je bevalling in gaat. Ik denk dat je lichaam nu gewoon aan het ontladen is en dat je daardoor spanning in je lichaam hebt.

Echt waar, heb vertrouwen in jezelf en in je lichaam. Gaat helemaal goed komen met jouw bevalling.

Syl
 
hai hai,

dat is niet fijn en voel met je mee terwijl ik weet hoe het is om weeen te hebben, als ze komen dan krijgt de vrouw op dat moment veel kracht, ik ben ook bang van pijn en dacht bij me eerste bevalling dat ik het niet zou kunnen hebben die pijn, maar het gekke is dat die pijn niet te beschrijven is en je lichaam regelt het zelf en je moet al helemaal niet in paniek raken je moet blij zijn op dat moment want eindelijk ga je je kleine in je armen krijgen daar moet je aan denken, ik probeer je te geruststellen terwijl ik zelf ook bang ben, maar ook blij als ik ga bevallen dan heb ik mijn kleine mannetje, daar moet je aan denken, en onthoud als je een wee hebt rustig weg puffen en tegelijk persen, dan gaat je ontsluiting sneller en lopen zoveel mogelijk en nu ook om je bevalling sneller te laten komen, ik heb de ervaring meid en ieder andere moeder en jij gaat het ook krijgen.

Manal 36 weken
 
Eerlijk gezegt raakte in tijdens de heftige weeen ook in paniek en wist ik niet hoe ik moest onspannen.
Nu heb ik gekozen voor yoga omdat ik dan misschien meer tot rust kan komen tijdens te de bevalling en deze hebben ons duidelijk uitgelegd dat onspanning tussen de weeen door erg belangrijk is voor je lichaam en voor je zelf. Dus je moet een geschikte houding vinden en de weeen weg puffen daarna onspannen tussen door.
Ik zat erg tegen de bevalling op maar door deze curses zie ik het niet helemaal meer somber in. ben wel blij met die yoga lessen.

Monique  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan