Het is idd vooral het niet weten wat te verwachten, wat je waarschijnlijk angstig maakt. En het is ook best heel wat om te bevallen. Maar van te voren weet je nooit hoe het gaat lopen.
Ik had best een zware bevalling. Met uiteindelijk een ruggeprik en vacuum. Maar als ik terug kijk heb ik het aangekund en zou ik het best weer op dezelfde manier willen doen.
De ruggeprik zelf vond ik niet vervelend eigenlijk...het is meer het idee, mn man vond het enger als ik. Ze verdoven je, dus van de prik zelf voel je niets. Bij mij was ie precies zo'n beetje uitgewerkt toen ik moest gaan persen dus dat kwam mooi uit....(normaal sluiten ze je aan op een cathether die t blijft aanvullen).
Achteraf gezien heb ik tijdens de bevalling zo'n rust gekregen, je krijgt echt de kracht. Het is een dag hard werken, maar daar krijg je ook iets heeel moois voor terug. Het is zeker te doen, maar gewoon geen pretje!
Ik vond trouwens het cliche zodra de baby er is, je de pijn bent vergeten niet waar! Daar werd ik wel een beetje gefrustreerd van want de vrouw tegenover mij bleef dat maar roepen, maar die kwam vrolijk naar de ziekenhuiskamer teruglopen zonder enige hechting...daar had ik veel last van, en me wel een beetje op verkeken. En de naweeen zijn ook niet prettig...niet heel zwaar, maar je voelt ze toch!
Sterkte, en maak je niet teveel zorgen, dat helpt je niets! Denk aan je kleintje die je gaat krijgen