Bang voor de bevalling

Hoi,
Bij de eerste had ik geen last van angst, maar bij de tweede toch wel een beetje. Misschien omdat ik nu wist wat er komen ging. Maar die angst verdween toen de bevalling begon. Ik raakte idd erg in mezelf gekeerd, dat ik daar helemaal geen tijd meer voor had. Ook toen het niet helemaal goed ging, kon ik toch de rust vinden om het tot een goed einde te brengen. Ik denk dat dat een soort van oer-instinct is.
Wat mij erg heeft geholpen is er veel over lezen. Ik had zo het idee dat ik er enigszins op voorbereid was. Maar dit is natuurlijk per persoon verschillend.
Ik wens je heel veel sterkte en zet hem op, ook jíj kan het.
Groetjes Sil
 
Hoi meid,
da's heel normaal hoor. De een heeft er gewoon meer last van de ander. Mij hielp het ook om veel te lezen. Heb het boek Veilig bevallen gelezen en dat vind ik echt een aanrader. Verder heb ik geprobeerd om het zoveel mogelijk over me heen te laten komen. Je weet pas echt wat het is als het moment er is, dus van te voren je druk maken heeft geen zin. Maar ja, dat weet je zelf ook wel he. Het is alleen zo moeilijk te veranderen, dat snap ik goed.
Het komt allemaal wel goed. Probeer maar positief te blijven.
Groetjes Veerle
mama van Quinn 22-01
 
Nou dan ga ik gewoon even een lekker positief praatje voor je houden. Mijn bevalling viel heel erg mee. Sterker nog; ik vond het een mooie ervaring die ik niet zou willen missen. Tuurlijk doet het pijn maar ik kon ,me er goed doorheen slaan.

Tip; veel lezen zodat je precies weet wat er gebeurd. Daardoor was ik meer ontspannen
 
Heej bedankt!!!!!

Bedankt voor jullie lieve berichtjes   Dat in je zelf gekeerd raakt lijkt me wel wat hoop dat ik dat ook krijg!!
Mijn vriend wil dat ik op zwangerschapscurcus ga ivm ademhalings oefeningen omdat ik ook astma heb, maar ik zie dat niet zitten, want ik ben 23 en als ik kijk zijn de damens die zwanger zijn vaak wat ouder GEEN BELEDEGING HOOR!!!!!!! en allemaal echt moeders ik voel me ook niet echt zo, krijg ook vaak de reactie was het wel gepland?? JA!!!!!! dat was het  ik voel me daar door niet echt op mijn gemak.

als jullie je bavallings verhalen kwijt willen graag!!!!! want als de verhalen leest in bladen zijn dat vaak de ergste ( ook neer zetten als het geen pretje was he!!).
Want ik heb al heel veel gehad aan jullie berichtjes ben alweer een stuk rustiger geworden.

thanks kisses patricia
 
Gooi het eens in de groep bij de vk. Misschien dat zij je kan aangeven hoe je hier het beste mee om kunt gaan. Je hebt nog even te gaan, dus ook nog alle tijd om aan het idee te wennen.
Het is inderdaad zo dat een bevalling iets is dat je over je heen moet laten komen. En dat is nou juist het moeilijke....het loslaten van alle controle; je lichaam doet het vanzelf.....raar idee he?!
Ik heb inmiddels 2 zoontjes (1 van 3 jaar en 1 van 4 maanden) en ook de 2e keer was ik weer nerveus voor de bevalling, omdat je dan toch wéér niet weet hoe het deze keer verloopt. Gelukkig heb ik 2 vlotte bevallingen gehad (1e keer 7 uurtjes, 2e keer anderhalf uur!!).
Probeer je er niet te veel een voorstelling bij te maken.....probeer alle opties open te laten. Moeilijk, ik weet 't. Maar er zit niks anders op.
Sterkte enne....ook blijven genieten hoor!
Gr. Patricia
 
Hoi.
Ik moet zeggen dat ik helemaal niet nerveus was om te gaan bevallen toen ik zwanger was van de eerste. Ik was juist erg nieuwsgierig naar wat er komen ging, en ja dat het pijn zal gaan doen dat weet je, maar ik denk dat het wel scheelt hoe je je erop in stelt, en of je je gemakkelijk kunt laten "meevoeren"..Want hoe meer je tegen de weeen "ingaat" hoe pijnlijker dat ze zijn..
Ik hoorde op zwangerschapscursus ook allerlei bloederige verhalen van inscheuren en inknippen en heb dat maar naast me neergelegd, omdat je toch nooit weet hoe het bij jou gaat lopen.. Ik heb altijd gehoord dat je moet kijken naar de bevalling van je eigen moeder, en van dat vooruitzicht werd ik niet echt blij want die heeft er 2 x 36 uur over gedaan, maar gelukkig ging dat voor mij niet op!
Ik was van begin tot eind in 4,5 uur klaar!! Wel kan ik vanaf toen delen in de verhalen over inscheuren maar daar heb ik niet eens wat van gemerkt op het moment zelf. Hechtingen zetten (in het ziekenhuis na een thuisbevalling) was minder, maar het was niet anders..
Probeer er zo blanco mogelijk in te stappen en geloof in jezelf!!!
Gr. Anne-Marie
 
Terug
Bovenaan