Ik heb maar 1 advies voor je (als je niet intussen al bevallen bent: laat het over je heenkomen! Ik ging vrij blanco de bevalling in, dacht: ik zie wel hoe het loopt. Uiteindelijk heeft het 18 uur geduurt, maar wat ze zeggen dat de tijd veel korter lijkt klopt wel! Ik ben uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen met de vacuum (ons kindje kreeg het moeilijk tijdens de bevalling, dus kon toch niet thuis bevallen maar op dat moment wil je alleen maar dat je kindje gezond geboren wordt, de rest maakt niets meer uit) Omdat er haast bij was hebben ze geholpen met de vacuum, maar het persen ging verder heel goed. Ik ben ook niet door het hoofdje ingescheurd, maar door zijn schouder. Het scheuren voel je wel goed, maar op dat moment ben je alleen maar bezig om je kindje 'naar buiten te krijgen', en mijn verloskundige vertelde ook van tevoren dat je pijngrens tijdens de bevalling steeds verder opschuift naar boven, en bij mij klopte dit ook inderdaad. De vk zei dat ik een hele pittige bevalling had, maar zelf vond ik het heel erg meevallen.
Ik ben naar voren ingescheurd, tussen mijn schaamlippen door. Dit hebben ze met 16 hechtingen moeten hechten, maar als ik zelf had moeten schatten hoeveel het er waren had ik op de helft gegokt. Het verwijderen deed bij mij wel zeer, maar dat was omdat ze het heel strak hadden moeten knopen (lastige scheur). Het zitten en lopen ging bij mij al heel snel goed, maar ben wel snel overgestapt naar gewoon maandverband (ik vloeide niet zoveel, en juist met zo'n zachte laag van het kraamverband ertussen was het lastig zitten (liefst een zo hard mogelijke stoel!)
Ik wens je veel succes met je bevalling (en laat je inderdaad aanmoedigen, dit is erg prettig!)