Bang voor tweede bevalling

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Zonder in detail te willen treden, kan ik wel zeggen dat mijn eerste bevalling een drama was. Ik zie daardoor ook best op tegen mijn tweede bevalling. Zijn er dames die een slechte eerste bevalling hebben gehad en bij wie de tweede bevalling in verhouding meeviel?

Groet,
Hester
 
Hoi
Nou ik kan jer vertellen dat mijn eerste bevalling ook geen pretjes was.
Ik zal niet in detail treden maar mijn  zoontje woog ruim 10 1/2 pond dus dan kun je je wel een voorstelling maken.
2 Jaar geleden ben ik voor de tweede keer bevallen en dit keer zonder grote problemen ook al woog mijn dochter 9 1/2 pond.
Deze bevalling ging veel sneller en ik heb er een veel betere ervaring aan over gehouden als de eerste.
Inmiddels ben ik zwanger van de derde en ik zie niet op tegen de bevalling.
Ik weet dat niet bij iedereen de bevalling een tweede keer makkelijker gaat, maar voor het merendeel van de vrouwen wel.
Ik wens ook jou een goede ervaring toe bij de tweede bevalling.
gr Jolanda
 
Hoi Jolanda,

Dank voor je reactie!

Mijn oudste was ook bijna 10 pond. Wat fijn te lezen dat je tweede - hoewel toch ook zwaar - gemakkelijker ging. Dat geeft de burger moed. Waren jouw beide kinderen op tijd, te laat of misschien zelfs te vroeg. Mijn oudste was 10 dagen overtijd. Ik hoop dat deze op tijd of een weekje te  vroeg  komt, dat scheelt misschien wat in gewicht?
 
Overigens lag het probleem van mijn eerste bevalling niet alleen bij het persen, maar vooral ook bij de niet vorderende ontsluiting. Ik heb 40 uur flinke weeen gehad. Ik hoop vooral dat die fase wat sneller verloopt!

Groeten,
Hester
 
Hoi,
Ik ben drie weken geleden bevallen van mijn eerst kindje, een wolk van een zoon. Ik dacht echt dat ik NOOIT meer een kind wilde tijdens de bevalling, die 30 uur duurde. Maar ik weet nu al dat ik het nog eens wil, en misschien nog eens. Maar ik ben ook wel bang voor een 2de bevalling. Ik had ook al 24 weeen (en 1 cm ontsluiting!!) voor ik naar het ziekenhuis werd gebracht waar ik dankzij een ruggeprik en een infuus en een vacuumpomp uiteindelijk mijn zoontje in mijn armen kon sluiten. Vanaf de ruggeprik zag ik weer het zonnig in, maar voor die tijd..... Ik wil echt nooit meer weeen die 'niets doen', zo lang achter elkaar. Zo'n 16 uur lang heb ik tamelijk rustig en sereen mijn weeen op zitten vangen en weg zitten zuchten, maar toen ik hoorde dat er helemaal NIETS gebeurde, brak ik echt in 1000 stukken.
Mijn geluksgevoel direct na de bevalling was groots, het was heerlijk en geweldig en ik  ben intens gelukkig met dat kleine mannetje. Wat zuur dat er dan altijd mensen zijn die het nodig vinden om dingen te gaan zeggen als dat ik het niet helemaal zelf gedaan zou hebben, of dat ze van mij wel meer verwacht hadden dan de keuze voor een ruggeprik. Daar heb ik het wel moeilijk mee gehad.
Goed, dat was mijn ervaring van mijn eerste bevalling, waardoor ik liever nog niet denk aan een volgende....
Groet, Jolien
 
Doemaarwat en Jolien, wat akelig dat jullie zo'n lange nare ontsluiting hebben gehad. En zo volkomen onnodig.  Geen enkele bevalling hoeft langer te duren dan 12 uur en iedereen heeft recht op behoorlijke pijnstilling.
Ga voor je volgende bevalling op zoek naar een vroedvrouw of gyn die werkt volgens de preventive support of labour. Dit houdt oa in:
-een duidelijke diagnose van het begin van de baring,
-een goede bewaking van het verloop van de ontsluiting en ingrijpen bij vordering van minder dan 1 cm per uur met een infuus
-1 op 1 begeleiding
-zonodig adequate pijnbestrijding.

Als er tijdig wordt ingegrepen bij niet vorderende ontsluiting dan is de moeder nog niet uitgeput, de baarmoeder nog niet verzuurd (het is gewoon een spier) en is de begeleidster nog niet aan het eind van haar latijn. Vliezen breken en als dat niet helpt een infuus met weenmiddel doen wonderen als het op tijd gebeurt. En als ik deze verhalen lees is dat gewoon niet gebeurd, of veel te laat.
Bespreek het nog eens met je hulpverlener zou ik zeggen.
Sterkte
 
hier de eerste bevalling van een ruime 9 ponder die niet echt leuk was.... (overigens: het persen waar die 9 pond het meest meetelt natuurlijk had ik geen problemen mee, dat was hier het makkelijkste deel van de bevalling)

Lag aan een infuus nadat mijn vliezen langdurig gebroken waren, kwam in een weeenstorm met buik en rugweeen en ook al viel het persen me mee, toch ingeknipt en pressie uitgevoerd op mijn buik.

Bij de 2e zag ik ook enorm tegen de bevalling en de kraamweek op (die was bij de oudste ook niet echt leuk) maar uiteindelijk heeft mijn bevalling op papier nog geen 1,5 uur geduurd (vanaf 3 cm ontsluiting gerekend)! Oké ik had die hele dag wel afentoe wat weeen en die werden op een gegeven moment steeds meer en heftiger, maar vanaf 3 cm was het heeeeel snel en voor zover mogelijk: dragelijk en een 'leuke bevalling'. Van 3 naar 6 cm ging geleidelijk, vliezen gebroken, toen in een kwartier naar volledige ontsluiting en 7 minuten persen later lag onze 2e zoon blakend van gezondheid op mijn buik en ik voelde me echt super! Dat bevallen ook 'zo leuk' kon zijn heb ik zelfs nog geroepen .

Dus mijn beeld van bevallen is aardig in de positieve richting bijgesteld!
 
Hoi,



Nou mijn eerste bevalling liep ook niet zo soepel hoor. Langdurig
weeen, geen ontsluiting, weeenstorm door infuus etc. Daarna nog 11
dagen ziekenhuis omdat ik een HELLP na de bevalling had gekregen.

Toch heeft het mij nooit tegengehouden om weer zwanger te worden, want elke bevalling gaat toch anders?!

Bij nr. 2 ging het al stukken vlotter, binnen 6 uur was ze geboren. Wel
weer via weeeninfuus maar toch. 3 keer persen en ze was er!!

Bij nr. 3 ging het minder lekker, dus dat viel tegen. 1 1/2 uur geperst en uiteindelijk eindelijk kwam hij ter wereld.

Nu wacht ik maar weer af hoe het bij nr. 4 gaat. Want druk maken helpt
ook niet en je ziet het, bij mij gingen alle drie de bevallingen weer
anders.



Hopen op een vlotte niet zo enorm pijnlijke bevalling dus!



Succes.



Groetjes,

Vanessa

 
Hoi !

Mijn eerste bevalling was ook een ramp.
Bjorn is uiteindelijk met een tang gehaald en ik was geknipt en gescheurd.
Bjorn lag niet goed en dus kon ik hem er niet uitpersen. Ik was wel al ver, maar de laatste draai had ie niet gemaakt helaas.
Daarbij hebben ze me te lang laten persen en hij had zijn navelstreng om zijn nek.
Eenmaal eruit werd hij meteen weggehaald bij me, want hij ademde niet.
Uiteindelijk is alles goed gekomen,,en was ik gelukkig al in het ziekenhuis, omdat ik dat wilde.
ze hadden de knip gehecht met te weinig hechtingen, dus is het gaan ontsteken en ben daar vrijwel 8 weken mee bezig geweest voordat het genezen was.

vorige week....8 mei... ben ik bevallen van mijn tweede kindje.,..een dochtertje.
IK wilde perse in het zh bevallen, want ik zag vreselijk op tegen de bevalling.
Uiteindelijk...toen mijn vliezen waren gebroken en de VK langs kwam..vroeg ze of ik niet liever thuis wilde bevallen.
Ze zei er meteen bij...als ik denk dat er maar iets is waardoor je beter in het zh kan bevallen dan laat ik je niet thuis bevallen.
Ze ging weer weg en ik heb toen samen met mijn man besloten om thuis te bevallen.
Ik had dit keer een andere vk, want ik ben naar een andere regio verhuisd twee jaar terug.
En het zh waar ik wilde bevallen...een hele nare binnenkomst gehad toen ik een keer voor een ctg moest. Had geen vertrouwen meer in het zh.
Maar bovenal...ik voelde me zo op me gemak thuis.
DE VK was de rust zelve en de kraamhulp die kwam al net zo.
Uiteindelijk mocht ik om 09.10 mee gaan persen en een half uurtje later was mijn dochter geboren.
En geen scheur of knip ne geen hechtingen dit keer.
En dat terwijl mijn dochter 300 gr zwaarder was dan mijn zoon en 3 cm langer.


Kortom...mijn tweede bevalling is me dus echt 100 procent mee gevallen en kijk er met een heerlijk gevoel op terug.
Zo zie je maar..de tweede bevalling hoeft dus geen kopie te zijn van de eerste keer !!
Succes !!

Liefs van Irene mv Bjorn en Anka.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan