Bang

A

Anoniem

Guest
<p>Hi,</p><p>eerst bang nooit zwanger te kunnen worden, nu is eindelijk zo ver! 4 weken, en de angst blijft... super blij dat zover is, maar blijf denken het gaat toch hoogstwaarschijnlijk mis. Wie ken dit? En wat doen jullie ermee?</p><p>liefs</p>
 
Heb je een reden om aan te nemen dat het mis gaat? Een verleden met miskramen oid, of zit het in de familie?
Ik vond het op het begin ook heel spannend, maar heb gelukkig nooit zo getwijfeld als jij beschrijft. Ik heb me steeds bedacht: het gaat vaker goed dan fout! Ik ben me wel bewust gebleven van de kans dat er iets mis zou gaan, maar door steeds te denken dat ik de statistieken mee had, kon ik er gelukkig wel positief onder blijven.
 
Poging 5 is gelukt. Dus dat is helemaal niet lang, maar na poging 2 had ik al dat ik veel huilde van angst. Voel me zo aansteller omdat ik gewoon niet mag klagen.. 
bij iedereen in de fam ging het snel , dus niet snap niet waar die enorme angst vandaan komt. Misschien juist omdat bij iedereen zo goed gaat dat dan denk 1 op de zoveel vrouwen gaat mis, bij m’n fam is allemaal goed gegaan dan zal ik wel die 1 van de zoveel zijn. (Ik weet het kromme gedachte , schaam schaam )?
 
hoop dat de eeste echo me wat rust geeft ?
 
Heel herkenbaar! De eerste zwangerschap is ontstaan na een aantal behandelingen iui en ivf. Ik was ontzettend bang te verliezen waar we zo hard voor gestreden hadden. De tweede zwangerschap was spontaan en omdat dit eigenlijk vrijwel onmogelijk was geloofde ik niet dat het een gezond en levensvatbaar vruchtje zou zijn. Sinds 2 maanden is de oudste grote zus en beiden op hun eigen manier een wonder!
Wat ik deed om het angstige gevoel te verminderen was extra echo's laten maken. Er zijn echo studio's die al vroeg in de zwangerschap echo's maken. Verloskundigen en gynaecologen doen dit vaak niet. Bijna elke week ging ik langs om even te kijken. Zeker rond de week dat het hartje moest gaan kloppen. Dat was in mijn hoofd het belangrijkste moment in de ontwikkeling van een vruchtje. Dat vond ik zo eng! 
Misschien een idee om een 'pret echo' te laten maken om je gerust te stellen. Niet alle studio's doen het. En vaak dan ook vanaf 5.5 a 6 weken pas  Maar het wel fijn om er naar uit te kijken!
 
Ik had dit ook heel erg, en elke keer dacht oh bij de eerste echo gaat dat wel weg, maar helaas niet en zo ging ik van mijlpaal naar mijlpaal. 
Ben nu 28 weken en de onzekerheid is groot en deels weg omdat ik m elke dag voel. Maar toch blijf ik bang met Of alles wel goed blijft gaan. 
 
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik herken het heel erg.. ik ben nu 5+2 weken zwanger van ons eerste kindje en ben ook constant bang dat het misgaat. Het is lastig om dit los te laten en er van te genieten. 
In elk geval fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Veel meer dan afwachten en hopen op het beste kunnen we denk ik niet.
Heb je al een eerste afspraak bij de VK gepland?
 
Ik ken dit. En ik ben inmiddels bijna 31 weken. Het is wel minder geworden, maar toch in mn achterhoofd blijf ik angstig. Er kan nog zoveel gebeuren, en de kans dat het goed gaat is waarschijnlijk groter maar stel je voor. Ik geniet nu wel heel erg, want je hebt het toch (tot op zekere hoogte uiteraard) niet in de hand. Klinkt heel cru, maar zo ben ik er inmiddels wel tegenaan gaan kijken, anders zou ik de hele zwangerschap mega angstig zijn. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan