Bang

A

ANONYMOUS_USERNAME

Misschien niet meteen een onderwerp waar je al te veel bij na wilt denken, maar ik ben af en toe echt vreselijk bang voor wiegedood.

Soms ben ik zo bang dat ik niet durf te slapen en om het kwartier bij Marins bedje sta om te zien of alles wel goed met haar is.

Zijn er meer mama's die hier last van hebben of hebben jullie tips waardoor ik wat rustiger kan gaan slapen?

Liefs Annemarie

Ps: bij m'n andere 2 dochters heb ik hier ook last van gehad, ging pas over toen ze ong. een jaar oud waren.
 
Hoi Annemarie, wat vervelend voor je, zo kom je zelf ook niet aan je rust. Er bestaan apparaatjes die bij jou een alarmpje af laten gaan als je baby stopt met ademhalen.
Beter is het om te vertrouwen dat het goed zal gaan met je kindje, maar dat hebben waaarschijnlijk al genoeg mensen tegen je gezegd. Informeer even bij cb of de thuiszorgwinkel, die weten ongetwijfeld hoe zo'n apparaatje heet en hoe je er aan komt (volgens mij vergoed het zilveren kruis zelfs de huur van zo'n ding, maar dat weet ik niet meer zeker).
Liefs Phira
 
Hoi hoi

Ik heb zelf ook een tijdje gehad dat ik er erg veel aan dacht.
Ik ben in die tijd heel hard voor mezelf geweest door niet te
gaan kijken en er niet aan toe te geven. Ik had zelfs avonden dat ik
ineens vopnd dat hij zo grauw zag (in mijn verbeelding dus) en ik
me zorgen maakte over de nacht.... Die nachten en avonden ben ik
heel bewust niet gaan kijken en heb ik gewoon liggen hopen dat ik
ooit nog in slaap zou vallen..... Uiteindelijk heb ik het heel soms nog,
maar niet meer zo erg. Ik ga nog steeds niet kijken....

Ik hoop wel dat je eruit komt, want zoveel zorgen is natuurlijk ook niet
leuk....

Liefs Annet

 
Ik ben ook  verschrikkelijk bang dat mijn dochtertje  overkoment 's nachts.
Daarom hebben we er ook alles aan gedaan om de risico's van wiegedood zo klein mogelijk te maken. Bij ons wordt in huis zowieso niet gerookt, ook niet door de visite. In haar kamertje is de temperatuur niet hoger dan 18,5-19 graden. Ze ligt in een bakerzak, dus kan ze haar dekentjes niet over haar hoofdje trekken. We laten haar deur van haar kamer 's nachts open, zodat we horen als er iets is. Ook laten we haar niet bij ons in bed slapen, zodat we niet op haar kunnen gaan liggen. Doordat we dit allemaal doen, misschien doe je dit ook wel al, voel ik me meer op mijn gemak. Ik heb het idee van als er toch iets zou gebeuren, dan hebben we er alles aan gedaan om het te voorkomen.
Ik hoop dat je er iets aan hebt om te weten dat er ook nog andere ouders zijn met dit gevoel.

Groetjes,

Helga mv Roos
 
Hallo Annemarie,

Ik kan ook alleen maar zeggen dat ik hier echt heel erg bang voor ben, en zo`n apparaatje daar heb ik naar geinformeerd, maar het schijnt een beetje bedrog te zijn om zo`n ding aan te schaffen want het controleert alleen maar de beweging van het kind en niet de ademhaling (tiny nanny heet dat ding vlgs mij).
Ik ben ook altijd blij dat meneertje weer veilig bij me in de armen ligt.

Groetjes Denise mv Yoëll
 
Hallo Annemarie,
Ik herken de bezordheid wel een beetje. Persoonlijk vind ik een groot verschil zitten tussen ongelukken en wiegendood. Alle ongelukken die in het bedje kunnen gebeuren, kun je zoveel mogelijk proberen te voorkomen. Zo hebben wij een Aerosleeper (voor op de matras, kunnen ze doorademen als ze op hun buikje met het gezicht in de matras belanden) en een Combisleeper slaapzak. Ik voel me daar heel prettig bij.
Wiegendood is volgens mij meer, als er geen aanwijsbare reden is voor overlijden. Daar kun je gewoon helemaal niets aan doen.
Wellicht kun je een keer het Mama Masterplan van Christine Pannebakker lezen. Daar staat een heel stuk in over het leren om vertrouwen te krijgen in je kindje. Dat hij of zij er echt niet zomaar tussenuit piept. Ik heb er heel veel baad bij gehad.
Ik ga weer eens een flesje maken, want er begint er eentje te huilen. Gelukkig!!!!

Groetjes,
Evelien
 
Ik denk dat iedereen wel eens bang is.
Maar ik denk dat het weinig zin heeft om je zo zorgen te maken.
Je maakt jezelf alleen maar gek.
En wat als ze straks gaan kruipen...gaan lopen ..buiten gaan spelen?
Ik denk dat ik knettergek word als ik me iedere dag bezig houdt over wat er wel allemaal niet kan gebeuren.

Vind het zelf persoonlijk te ver gaan al die apparatuur die gebruikt word. Neem nu een camera.. als je zelf snachts slaapt dan weet je toch ook niet hoe je kindje het doet. En om nu overdag mijn kind in de gaten te gaan houden als ze lekker ligt te slapen boven.. heb ook nog andere dingen te doen.

MAAAAARRRR ieder voor zich he.
En tuurlijk maak ik me ook wel eens zorgen..dat hoort erbij.
Moet er niet aan denken als er iets zou gebeuren.
Maar ik ga mezelf niet gek lopen maken!
 
Hoi,

Ik heb het ook heel erg. Ik hbe in mijn leven veel mensen verloren incl. mijn moeder. En ik ben ook vreselijk bang dat er wat met Jamie zal gebeuren. Ik heb wel veel geld uitgegeven voor een cameratje op zijn kamertje en ik kan hem dus goe din de gaten houden. Ook loop ik regelmatig naar boven en kijk ik of alles goed is. Ik heb helaas geen tips voor je om je beter te laten voelen, maar ik weet wel heel erg goed wat jij bedoelt.

Groetjes Natasja
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan