Ik denk nog even verder met je mee. Ik zag hier de opmerking van clustervoeding. Alleen, als ze echt honger hebben en nog een fles willen, dan zou ze ook niet in jullie armen willen slapen. Dan is niks goed. Alleen de fles. Dat heeft bij ons toen een paar dagen geduurd totdat we door hadden dat dat dus een clustervoeding was. Binnen twee uur twee flessen. Dan sliep ze daarna wel heel erg lang.
Ik had er niet aan gedacht, omdat (waarschijnlijk vanwege de sprong) onze dochter de laatste drie dagen na haar 16/17u fles nog even speelt en naar bed gaat en dan haar hele lang ruk slaap maakt. Overig slaat ze hierdoor een fles over... ik vertrouw erop dat dit okay is.
Je schrijft dat ze overdag moeilijk slaapt. Je kindje is ‘s avonds oververmoeid en kan daardoor niet niet slapen.
Dat hebben wij ook een poosje gehad. Wij hebben daarvoor twee dingen gedaan. Als eerste zijn we bij een osteopaat geweest. We hadden nog wat meer dingetjes met haar en het leek mij goed om haar eens na te laten kijken. Bleek ze veel te veel spanning in haar nek te hebben. Daardoor sliep ze overdag nauwelijks en was ‘s avonds naar bed gaan een drama. Logisch, ze vond dat liggen niks met haar nek. Na 1 behandeling was dit over. Ze slaapt overdag veel meer. Al wisselt het van dag tot dag hoor.
De tweede maatregel is een wekker zetten en haar laten huilen. Kinderen die moe of oververmoeid zijn hebben zoveel prikkels te verwerken. Huilen is de enige manier om te ontladen. In het begin vond ik dit vreselijk. Ze kon echt te keer gaan. Ik ben blij dat we vol gehouden hebben. We leggen haar altijd in bed bij de eerste vermoeidheidsverschijnselen. Of dit nu overdag of ‘s avonds is. Als ze gaat huilen zetten we de wekker 5 minuten. Die zijn zo voorbij hoor
als ze dan nog huilt gaan we troosten. We halen haar niet uit bed. We geven een speen en strelen over haar hoofd (vind ze lekker) totdat ze rustig is. Daarna lopen we weg. Begint ze weer te huilen, dan weer Wekker op 5 minuten. Dit doen we max 3x. Ligt ze dan nog te huilen of voel ik aan dat het echt niet gaat helpen die laatste 5 min, dan mag ze eruit. Dit gebeurd zelden. Ze sliep vaak na 10 minuten ineens van krijsen naar stil in slaap. Ze kent het ritueel nu. Vaak is 5 minuutjes nu voldoende. Ook doordat ze overdag beter slaapt.
Ik weet dat het heel lastig is om aan te horen. In het begin huilde ik net zo hard mee. Nu is dit ritme zo fijn. We weten allemaal waar we aan toe zijn en hebben daarna allemaal rust.
Het leuke is dat ik er laatst achter kwam dat die 5 minuten huilen inmiddels bij het naar bed gaan horen... het ritme ging op een dag iets anders en ze lag ineens op de commode. Ze ging op dezelfde manier huilen als ze naar bed gaat. Toen ze door had waar ze lag en wat we gingen doen, ging ze schaapachtig lachen (echt). De boef! ? Nu voel ik mij helemaal niet meer schuldig als we de wekker moeten zetten.
Ook hierin blijven uitzonderingen. Soms wil ze echt niet, maar dan is er ook echt iets aan de hand.
Een kleintje blijft zoeken en uitproberen. Wat bij mij helpt is op zo’n moment even diep adem te halen, uit te blazen en in mij te voelen wat te doen. Je moederhart heeft eigenlijk altijd het juiste antwoord, luisteren ernaar kan soms nog wel lastig zijn.
Ik wens je veel sterkte toe. Ik weet hoe vermoeiend dit is.
onze dochter is nu overig 17 1/2 week...
Ik had er niet aan gedacht, omdat (waarschijnlijk vanwege de sprong) onze dochter de laatste drie dagen na haar 16/17u fles nog even speelt en naar bed gaat en dan haar hele lang ruk slaap maakt. Overig slaat ze hierdoor een fles over... ik vertrouw erop dat dit okay is.
Je schrijft dat ze overdag moeilijk slaapt. Je kindje is ‘s avonds oververmoeid en kan daardoor niet niet slapen.
Dat hebben wij ook een poosje gehad. Wij hebben daarvoor twee dingen gedaan. Als eerste zijn we bij een osteopaat geweest. We hadden nog wat meer dingetjes met haar en het leek mij goed om haar eens na te laten kijken. Bleek ze veel te veel spanning in haar nek te hebben. Daardoor sliep ze overdag nauwelijks en was ‘s avonds naar bed gaan een drama. Logisch, ze vond dat liggen niks met haar nek. Na 1 behandeling was dit over. Ze slaapt overdag veel meer. Al wisselt het van dag tot dag hoor.
De tweede maatregel is een wekker zetten en haar laten huilen. Kinderen die moe of oververmoeid zijn hebben zoveel prikkels te verwerken. Huilen is de enige manier om te ontladen. In het begin vond ik dit vreselijk. Ze kon echt te keer gaan. Ik ben blij dat we vol gehouden hebben. We leggen haar altijd in bed bij de eerste vermoeidheidsverschijnselen. Of dit nu overdag of ‘s avonds is. Als ze gaat huilen zetten we de wekker 5 minuten. Die zijn zo voorbij hoor
als ze dan nog huilt gaan we troosten. We halen haar niet uit bed. We geven een speen en strelen over haar hoofd (vind ze lekker) totdat ze rustig is. Daarna lopen we weg. Begint ze weer te huilen, dan weer Wekker op 5 minuten. Dit doen we max 3x. Ligt ze dan nog te huilen of voel ik aan dat het echt niet gaat helpen die laatste 5 min, dan mag ze eruit. Dit gebeurd zelden. Ze sliep vaak na 10 minuten ineens van krijsen naar stil in slaap. Ze kent het ritueel nu. Vaak is 5 minuutjes nu voldoende. Ook doordat ze overdag beter slaapt. Ik weet dat het heel lastig is om aan te horen. In het begin huilde ik net zo hard mee. Nu is dit ritme zo fijn. We weten allemaal waar we aan toe zijn en hebben daarna allemaal rust.
Het leuke is dat ik er laatst achter kwam dat die 5 minuten huilen inmiddels bij het naar bed gaan horen... het ritme ging op een dag iets anders en ze lag ineens op de commode. Ze ging op dezelfde manier huilen als ze naar bed gaat. Toen ze door had waar ze lag en wat we gingen doen, ging ze schaapachtig lachen (echt). De boef! ? Nu voel ik mij helemaal niet meer schuldig als we de wekker moeten zetten.
Ook hierin blijven uitzonderingen. Soms wil ze echt niet, maar dan is er ook echt iets aan de hand.
Een kleintje blijft zoeken en uitproberen. Wat bij mij helpt is op zo’n moment even diep adem te halen, uit te blazen en in mij te voelen wat te doen. Je moederhart heeft eigenlijk altijd het juiste antwoord, luisteren ernaar kan soms nog wel lastig zijn.
Ik wens je veel sterkte toe. Ik weet hoe vermoeiend dit is.
onze dochter is nu overig 17 1/2 week...