beetje depri vandaag!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey allemaal,

Vandaag voel k me een beetje depri. Je moet eerst weten dat ik na de bevalling van Senne een post traumatische stress stoornis heb gehad. Dit als gevolg van de veeeel te lange bevalling van 40 uur die ik niet verwerkt had. Ik heb toen bij een psycholoog gelopen. Uiteindelijk ben ik er vanaf gekomen en durfde ik weer een 2e zwangerschap aan. In die tijd voelde ik me depri en was snel boos enzo, vooral op mijn man, en gaf niets om het huishouden enzo. Wel om Senne gelukkig!

Nu op dit moment is Senne 2,5 , ja geen fijne leeftijd! Hij haalt het bloed onder mijn nagels van daan en ik kan alleen maar mopperen op hem. Hij is gewoon heel de dag stout. Hij luistert totaal niet, maakt misbruik van de situatie dat ik niet zo snel meer ben en af en toe niet zo mobiel zeg maar. Nu vraag ik mezelf af, ligt het aan mij? Voed ik mijn kindje niet goed op. Zit ik weer te veel in mezelf en ben ik toch onbewust weer bezig met de aankomende bevalling? Waardoor Senne merkt dat ik misschien anders reageer? Of is het gewoon de leeftijd dat hij zo tegen me doet. ( hij doet het overgens ook tegen mijn man hoor, dat dan ook weer wel!)
ARRGGGHH soms word ik gewoon weer even een hele onzekere huilend meisje!!!

X
 
He Janne wa vervelend!!
ik denk dat het te maken heeft onbewust da je toch al beetje bezig bent met de bevalling...
Tis niet nix he !
Maar natuurlijk ook de leeftijd van Senne , das een uitprobeerleeftijd he!!

Het komt goed..!!
Af en toe ff tot 10000 telle ;)
 
Hee lieve Janne,

ik herken het wel hoor... wist inderdaad niet dat je eerste bevalling zo traumatisch was geweest.. wel heel moeilijk maar zoveel impact... eigenlijk hier hetzelfde verhaal...

Hier eigenlijk met tijd en wijle hetzelfde verhaal. Je hormonen nemen ook een loopje met je.. en je gevoelens worden vaak versterkt... zeker naarmate we steeds verder richting het einde van onze zwangerschappen komen. En Senne zal net als onze kleine jongen feilloos onze gevoelens aanvoelen en daar op reageren; door bv. niet te luisteren en je flink uit te proberen. Hij wordt er ongetwijfeld ook rusteloos van net als jij het bent! Het zal ook een beetje de leeftijd zijn.. zeg maar nee, ik ben twee... hier ook zo'n periode gehad maar nu weer mama's'grote knuffelboy!

maak jezelf niet te gek lieffie; je doet je best en je kunt niet altijd supermama zijn. jij voed Senne zeker goed op! Natuurlijk ben je bezig met je aankomende bevalling; dat doen we toch allemaal?! En praat daar ook over; niet wegduwen... iedereen verheugd zich weer op de komst van het kindje maar ik denk dat ook iedereen toch weer bange en onzekere gevoelens heeft over de bevalling.. ik wel tenminste en ik weet zeker de rest van de dames ook! Kop lieverd, je mag je rot voelen... grijp lekker een reep chocola en laat je flink "pamperen" door je grote vent en ga lekker vroeg naar bed! Morgen en anders maandag kijkt het alweer heel anders lieve Janne!

En wat jouw bevalling betreft; je gaat er niet meer blanco in maar bedenk dat een tweede vaak echt veel vlotter gaat de de eerste! HET KOMT GOED!!!

Ik ga zo ook lekker naar bed; duik onder met mijn historische "happy end" streekromannetje...

Een onwijs grote dikke vette megaknuffel vanuit de Betuwe!


 
hoi janne

ik herken het helemaal ik heb het bij mijn eerste ook gehad. ik kan nu pas echt zeggen dat ik niet meer deprie ben, alhoewel ik wel heel bang ben om daar weer in terug te vallen.Ik stond er alleen voor en durfde geen hulp te vragen. ik dacht ik moet dit zelf kunnen anders ben ik een slechte moeder. Ik heb hiervoor een jaar in therapie gezeten. nu besef ik dat deze gedachtes juist goed zijn en ik bewuster deze zwangerschap en dalijk mijn bevalling in ga....

jij bent gewoon zo goed bezig met voorbereiden wat er nu gaat komen dat je waarschijnlijk wat meer in je zelf gekeert bent, misschien voelt je kindje dat ook wel en eist ze daarom wat meer de aandacht op. Ook je kind moet door deze fase heen [ik ben 2 en ik zeg nee] maak je geen zorgen je doet het goed!!!

xxxx nathy
 
Hey dames,

Thanks vor jullie reactie. Het gaat al weer wat beterder. Gisteren de hond een flink eind alleen uitgelaten en dan kun je even je gedachten en je gevoelens de vrije loop laten! Heerlijk, heb lekker gejankt onderweg, en vervolgens gelachen omdat ik in de stromende regen liep. ( Ik kwam toch niemand tegen haha!)
Ik probeer vol goede moed verder te gaan en ik hoop dat Senne gewoon een beetje liever wil gaan doen en dat ie begrijpt dat ie me nu wel genoeg getest heeft!
Nogmaals thanks, en de bevalling, ik hoop idd dat deze een stuk sneller gaat! En dat ik niet weer in een depressie raak straks!!

Liefs Janne

 
Hey Janne,

Dat is niet leuk van je eerste bevalling zeg.
Ik heb er een goede ervaring aan over gehouden, en maak mij dus niet zo druk, maar mijn zoon lief van net 3 jaar heeft ook echt storm in de bol want er valt ook geen land mee te bezeilen. Ben blij dat hij op bed ligt. Dus in dat stukje kan ik mij goed voorstellen.
Moet zeggen dat deze zwangerschap ondanks dat ik mij goed voel (wel meer moe) toch heel anders ervaar nu er al eentje rond loopt. Mis het erg even dat rustpuntje maar ja dat zal iedereen wel hebben die er al rond hebben lopen. Vrijdag had ik even zo'n dip heel moe niet uit kunnen rusten een zoon op storm....grrrrr. We doen het er maar mee.

Succes en probeer maar idd met goede moet verder te gaan want Senna zal er waarschijnlijk net als Jurrian heel vol van zitten op hun manier, en proberen dat ook op hun manier een plekje te geven.
Liefs Rianne
 
Lieve Janne,

Wat een teleurstelling dat het de vorige keer zo is gelopen. Goed om van Nathy haar kijk te lezen.
Ik denk ook zeker dat het een combi is met de leeftijd (waar ik ook ervaring mee heb).
Als ik heel moe ben, dan kan mijn oudste soms lekker tegen me in gaan (november wordt ze 3). Ik weet dat het ook in reactie op mezelf is en ik heb niet altijd de energie om het tij te keren. Gelukkig heeft mijn man daar ook wel eens last van. Toch zo veel mogelijk positieve dingen aandragen / afleiden helpt goed. Verder helpt het ook goed om eerlijk te benoemen naar je kind. Hij heeft het toch wel door: ik ben erg moe en ik zou willen dat je broertje / zusje er al was, maar dat duurt nog zo lang, hè? Wat vind jij?

Verder moet je jezelf goed in de gaten houden en misschien is het wel een goed idee om nog eens met de psycholoog te gaan praten. Als het jou helpt een nare ervaring te voorkomen, zou ik dat zeker doen. Niet dat je het niet zelf kunt, maar het kan soms helpen.
Ik heb het voor mijn bevalling etc niet nodig gehad, maar ik heb wel heel wat gedoe met schoonfamilie gehad in zwangerschap en kraamtijd van nummer 2. We wilden er zo constructief mogelijk mee omgaan en mijn man en ik zijn toen samen in totaal 3x naar psycholoog gegaan. Die hielp het voor ons op een rijtje zetten. Er zaten steeds enkele maanden tussen. Ik zou het zo weer doen als ik daar behoefte aan had.
Verder ook bespreken met je vk, want het is nog al wat dat je hebt moeten verwerken en het komt weer heel dichtbij.

Fijn dat het ook weer beter gaat en dat je ook tijd voor jezelf (en de hond) kan pakken.

Heel veel sterkte!

Groetjes,
Tamar (december Mama)
 
Hey,

Ja het zal ook wel een reactie wezen op mezelf ja, dat denk k ook. Dat ik me onbewust idd afscherm voor hem om me voor te bereiden op wat komen gaat! Ik denk dat iedereen wel een beetje angst heeft voor een volgende bevalling, je weet dat je het kunt, maar toch....brrrr! Ik voel me verder op zich heel erg goed emotioneel, maar is dat juist omdat ik me overal voor afscherm of is het gewoon echt zo? Voel k me echt goed? Misschien idd een idee om weer eens even met de psycholoog te praten! Ik zal soweiso even bij de VK aan de bel trekken volgende week! Ik heb wel de afspraak met hen staan dat wanneer ik onverwachts weer naar het ziekenhuis moet omdat de ontsluiting bijv. niet opschiet of iets anders, dat er 1 van de 3 VK's blij blijft! Gewoon ter ondersteuning. Ook staat er in het dossier dat er een ruggeprik of andere pijnstiller gegeven word zonder daar verder vragen over te stellen. Ze gaan dan niet in discussie met me! Dat is ook wel een geruststelling, en ik heb echt het idee dat de VK's er echt alles aan doen om deze bevalling mooi te laten zijn voor mij! ( ons)
Het enige wat me soms naar de keel grijpt is het feit dat ik straks een hogere kans heb op weer zo een derpessie en ik wil me gewoon niet meer zo voelen net als toen! We kunnen nu gelukkig wel sneller ingrijpen dan de eerste keer omdat we nu weten wat de symptomen zijn en wat er dan aan de hand is! In ieder geval bedankt vr de reacties, doet me erg goed. En wat betreft Senne, hij heeft misschien ook gewoon zo een grillege periode?!!?!?! :D Die zijn er wel vaker alleen lijkt de ene langer te duren dan de andere!

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan