Beetje down

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hebben meer meiden dat? Dat je je echt een dag of twee heel down voelt. Ik had het gisteren en vandaag weer. Heb het gevoel dat iedereen mij stom vindt, dat ik er niet uit zie. Ik weet wel dat het de hormonen zijn, als ik ongesteld moet worden heb ik het soms ook, maar het blijft vervelend. Ben de stad al in geweest om mezelf op te vrolijken, maar dat hielp ook niet. Zou het liefst in bed gaan liggen en de deken over mijn hoofd trekken! Klinkt ook niet als een blije zwangere!
Groetjes Ivy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lekker herkenbaar!!

Gelukkig zit ik momenteel in mijn 'goeie'periode.
Hahaha, ja, meid, het hoort er allemaal bij. De hormonen gieren door je lijf.
Huilen om niets, waarna je dan ook direct moet lachen om jezelf dat je je zo gedraagt.
Lekker doen wat je voelt...

En voel  je vooral niet schuldig omdat je je even niet  'in blijde verwachting' gedraagt.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dit zijn inderdaad puur je hormonen.
Ik heb er vooral 's avonds last van. Dan voel ik me opeens down, moet ik huilen enz.
Mijn man vraagt dan heel lief wat er is ... maar wat moet je dan zeggen? Eigenlijk wil ik dan  gewoon een dikke knuffel.
Daarna voel  ik me  dan weer zo stom omdat ik me zo hebt zitten aanstellen. Ik probeer het in de dag dan maar weer wat goed te maken. Hij heeft dat uiteindelijk ook niet verdiend.
Gelukkig is het allemaal maar tijdelijk.

Groetjes,

Erika

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ja hihi, ik herken dit ook helemaal,
bij mij is het ook zo dat ik me ineens heel erg blij kan voelen terwijl ik net daarvoor nog flink heb zitten balen.
Van mij hoeft de zwangerschap ook niet zo, en daar baal ik best van, ik ben bang dat ik daar later spijt van ga krijgen omdat dit mijn laatste geplande zwangerschap is. Die buik vind ik dan ook wel geweldig. Maar ik kan helemaal niet genieten van mijn zwangerschap, en dat is best wel jammer.
Iedere keer denk ik, was het maar januari, dan zit het erop en heb ik een geweldig kindje in mn armen liggen.
Echte huil momenten heb ik niet zo. Wel eens gehad hoor, maar ik hou me dan in.
Maar ik baal wel van dat negetieve gevoel. Ik zou wel wat meer gelukshormoontjes willen hebben.


Groetjes van Ris (27 weken)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hi Ivy en anderen,

Ook hier is dit herkenbaar, ik heb niet constant huilbuien ofzo hoor, maar zoals bijvoorbeeld gisteravond, ik had zoveel gedaan overdag dat ik 's avonds gewoon gebroken was, alles was me teveel en daar kwamen de tranen. Ik gooi het er dan allemaal maar even uit en dan is het ook wel weer ok ofzo..gelukkig begrijpt mijn vriend het wel..(voorzover hij dat kan)
Het is inderdaad maar van tijdelijke aard, probeer tussendoor te genieten en geef  je over aan het down zijn door jezelf lekker te (laten)  verwennen of gewoon denken, ach het hoort erbij.
Veel succes nog en groetjes

Siona

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi allemaal,
Fijn dat jullie het allemaal zo herkennen. Na het lezen van jullie berichtjes voelde ik me net wat beter en was er van overtuigd dat de dag ooit tot een eind zou komen tot... ik even boven op zolder ging kijken waar mijn twee schatjes heeeeeeeeeeeeeeeel lief hadden zitten spelen. Dacht ik!
Alle zes bakken met speelgoed lagen over de vloer, ons dekbed was bewerkt met een prachtige roze lippenstift en alle puzzelstukjes, memorykaartjes en potloden lagen tussen de rommel!!!
IK ONTPLOFTE!!! En nou heb ik echt effe geen zin meer maar ze moeten nog in bad en ik moet nog koken en ze in bed leggen. Sorry hoor, maar ik moest even het verdere verloop van mijn vreselijke dag kwijt. Ik beloof dat ik morgen weer vrolijk ben. Liefst in een heerlijke roze zwangerschapsmood
Groetjes Ivy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi hoi

Ik herken het helemaal, ik heb het de afgelopen dagen ook.
Ik ben best heel moe en voel me ook misselijk, daardoor kan ik niet met mijn vriendinnen doen wat ik normaal doe.
Lekker beppen tot laat opblijven, maar dat lukt me nu echt niet.

Daardoor komt mijn gevoel van down denk ik.

Liefs mutsie

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi hoi

Ook ik herken veel in jullie verhalen, ik ben de laatste tijd wel wat vaker dan normaal down..
Ik heb echt een geweldige zwangerschap gehad tot week 30 ong.
Toen kreeg ik last van mijn bekken en werd alles ineens een stuk moeilijker.
Ik ben doorverwezen naar de fysio en toen ging het allemaal weer een stuk beter.
Maar de laatste weken is het weer raak.
Ik heb echt gigantische huilbuien, en dat kan om van alles zijn.
Ook nu ik op mijn laatst loop heb ik best veel beperkingen.
Lang staan kan ik niet dus het huishouden doen is een ramp!
En ik ben voortdurend moe..
Maar ik probeer positief te blijven, al is het moeilijk!

Succes iedereen

Liefs sarah 39w4d zwanger van 1e kindje