Beetje down

[ANONYMOUS_USERNAME]

Voor Lief meisje,
Kop op, het is nog maar heeeeeeeeeeeel even. Laat dat huishouden maar, als je dat tenminste kunt. Ik had overweldigende nesteldrang, dus alles moest schoon, schoner, schoonst.
Maar ik ken het gevoel van steeds minder kunnen. Bij mijn eerste zwangerschap had ik ook last van mijn bekken en was ik erg zwaar, waardoor ik bijna nix meer kon. Heb je verlof, heb je er nix aan!!!
Groetjes Ivy
Ps: met mij gaat het vandaag weer stukken beter, weg beetje down gevoel.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dit is heel herkenbaar. Het op een roze wolk zitten heb ik niet en ik heb ook niet echt het idee dat dit nog gaat komen. Gevoelens van somberheid overvallen me regelmatig en dat is dan meestal 's avonds. Overdag kan ik me redelijk goed voelen en s'avonds kan ik erg somber zijn. Het liefst kruip ik dan ook, na het eten, onder de wol om er vervolgens pas de volgende ochtend weer uit te komen. Ons kanariepietje vond ik vorige week zondag dood in zijn kooitje en ik was  een paar dagen helemaal van slag. Die nacht kon ik ook niet slapen en  het beeld van dat dode vogeltje spookte door m'n hoofd. Vreemd hoe je toch zo'n verdriet kan hebben van zo'n beestje. De hormonen zullen nu ongetwijfeld ook z'n parten spelen.
Somberheid is altijd een beetje aanwezig geweest in mijn leven en ook nu met de zwangerschap.
Maar gelukkig zijn er ook hele goede dagen bij, waarop ik echt wel kan genieten van de zwangerschap.

Groet,
Noor

13 wkn