Beetje genante vraag

Tijdens mijn eerste zwangerschap hebben we gewoon sex gehad, toen ging t met 20weken mis, dus daar lag t echt niet aan. Daarna nog 2zwangerschappen, met 1vroege miskraam en 1wat latere miskraam en toen helemaal geen sex gehad, had er de puf niet voor. Was de hele dag moe, dus moest er ook echt niet aan denken haha. Dus aan de sex lag het bij ons iig niet.
Nu is het zo af en toe, wil wel, maar val liever lekker in slaap. Dus de paar keren dat t dan gebeurt geniet ik er wel dubbel van.
Snap je angst, maar als je zin hebt, probeer het gewoon eens rustig aan. Je baby heeft genoeg vruchtwater en deint alleen maar heen en weer als jullie bezig zijn. Daar kan niks mee gebeuren.
Schijnt trouwnes ook heel positief te zijn voor je relatie, heb ik in een van de vele tijdschriften gelezen.
 
T gaat bij ons ook gewoon door. Wel in een iets mindere frequentie, maar met 2x per week heeft m'n vriend niks te klagen dacht ik zo. Ik sta ook niet altijd te springen, maar probeer dan gewoon zin te maken.

Bij de vorige zwangerschap had ik op een gegeven moment dat een orgasme ontzettend pijn ging doen, dan spande de baarmoeder zich aan ofzo. Dat vond ik wel erg onprettig, maar is onschadelijk. Daar kijk ik nu ook wel een beetje tegenop, maar tot nu toe nergens last van.

En wie weet veranderen we straks allemaal wel in nymphomanes ;)
 
Terug
Bovenaan