Begin hem nou wel een beetje te knijpen hoor.....

Ik ben begin van de zwangerschap angstig geweest en nu helemaal niet meer heb veel gelezen en naar een voorlichtingsavond geweest en ben nu gaan twijfelen of ik toch niet thuis wil gaan bevallen.

Heb je er weleens met je verloskundige over gesproken?
 
Meis, ik vindt het net zo spannend, ook al is het mijn 3e. Mijn eerste was een bescheiden meisje, met 40 weken, toen met 32 een inimini meisje en nu een mannetje in mijn buik, die goed groeit! geen bevalling is gelijk zeggen ze, 2 x ging het snel maar voorspoedig en nu? Heb er net zo goed nachtmerries van, hihi! Ik weet alleen 1 ding zeker, iedere wee is er een dichterbij, maar toch.... AAAAHHHH!
Liefs Kirsten
 
Nee hoor, je bent zeker niet de enige. Ik ben niet bang, alleen ik vind het zeker heel erg spannend, omdat je gewoonweg niet weet wat je moet verwachten. En ik moet bekennen dat ik helemaal niets gelezen heb over de bevalling, en ik geloof ook niet dat je hier iets aan hebt (elke bevalling is anders). Ach we zien het wel, en gelukkig beval ik in het ziekenhuis en hier is alles bij de hand.

Ik vind het knap als je thuis wilt bevallen, zou ik nooit van mijn leven doen (ben ook medisch), maar mijn zusje is van drie kids thuisbevallen, Appeltje/eitje.

Succes met je keuze.
 
Ik heb het met vlagen, de ene keer dan denk ik kom er nu maar uit dat doen we even ;-) en de andere keer dan kan ik niet slapen omdat ik zo bang en onzeker ben over wat komen gaat.
Mijn eerste bevalling was behoorlijk zwaar en langdurig en daar refereer je dan toch automatisch naar. Maar idd geen één bevalling is hetzelfde en ik moet ook in het ziekenhuis bevallen (medisch) aan de ene kant fijn want alle expertise is bij de hand, maar voor mijn gevoel gaat een thuisbevalling wel sneller omdat je ontspannen kunt in je eigen omgeving, en uit bed kunt als je wil. In het ziekenhuis lig je toch voor het grootste gedeelte in bed aan allerlei apparatuur vast, waardoor het volgens mij langer kan duren. Maar goed, zonder pijnbestrijding een bevalling doen; knap, maar als ik de vorige keer geen ruggenprik had gekregen dan had ik waarschijnlijk een keizersnede gehad en het niet zelf kunnen doen vanwege de vermoeidheid en uitputting. Dus ik ben blij met het ziekenhuis.

Ik ben dus net als jij een beetje angstig, maar probeer je te focussen op het moment na de bevalling; denk aan je prachtige kindje, dat is het allemaal echt waard!! Alles gaat over dus ook die bevalling :)

Liefs, Kirsten
 
Voor mij is het ook de derde keer dat ik het mag gaan doen en ook ik vind het nog steeds spannend. Met name omdat mijn 2e bevalling heel snel is gegaan. Graag wil ik in het zh bevallen, maar als het weer zo snel gaat, ga ik dat niet eens redden en wordt het dus voor de allereerste keer een thuisbevalling. Waar ik nu het meeste tegen op zie, zijn de ontsluitingsweeen. Maar we zullen zien, geeneen bevalling is hetzelfde en misschien valt het dit keer allemaal reuze mee.
 
Ik maak me vooral zorgen om als het doordeweeks begint en mijn vriend ergens in Nederland op vrachtwagen zit en het dan soms wel 3 uur kan duren tot hij bij me kan zijn. Maar de bevalling zelf dat komt zoals het komt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan