Ik ben het helemaal eens met de anoniem die de discussie startte. Trieste reactie van Ingrid daarop trouwens. Niet als in stom maar als in rot voor je dat je blijkbaar een emmer hebt getroffen maar toch blij bent met zijn kind.
Fijn voor je en dat meen ik echt. Ik ben blij dat je toch happy bent met een baby van een man die blijkbaar niet zo lief voor je is want je laat je het geluk 'door jullie niet ontnemen'. (Het getuigt niet van veel zelfverzekerdheid als je ongelukkig zou moeten worden van een bericht op dit forum trouwens, maar dit terzijde.)
Da's mooi en je moet ook vooral gelukkig zijn als dat kan maar ik heb de door anoniem bedoelde discussie wel gevolgd en dan vraag ik me precies hetzelfde af als zij.
Ik had een vriendin die zwanger werd van haar al heel egocentrische man in de hoop dat hij dus ook een prins zou worden met verantwoordelijkheidsgevoel. Nou, hij moest de avond van de bevalling bij een house feest vandaan gesleurd worden en op weg naar het ziekenhuis wilde hij nog even omrijden omdat hij geen sigaretten meer had....De vader van je kind is dat dan!
Als ik ooit iets van Oprah en Dr Phil geleerd heb is het dat je een ander niet kunt veranderen. Hooguit kun je hopen dat je partner genoeg van je houdt om rekening met je te houden, that's it. Een zwangerschap verandert daar jammer genoeg vaak niks aan.
Dat je van zo'n kikker verschrikkelijk veel kunt houden weet ik. Ik heb 10 jaar zo'n type gehad. Compleet met psychische en lichamelijke mishandeling hield ik als een dolle van hem. Het is dus niet dat ik dat niet begrijp.
Ik wil trouwens niet suggereren dat alle wat minder attente mannen mishandelen hoor, ik bedoel alleen maar dat ik snap dat je houdt van een man die niet zo lief voor je is.
Mijn partner is ook een zg. zachte man met blijkbaar wat meer vrouwelijke hormonen dan de binken die ik hiervoor naar mijn huis placht te slepen. Hij is er dag en nacht voor me tijdens de zwangerschap, koopt babykleding, gaat mee naar pufles en naar de gyn, masseert alles wat er te masseren valt en timmert ook nog een fijn kamertje in elkaar en dat allemaal fluitend!
Hij maakt foto's van mijn buik en verzint elke week een nieuw buikgedicht wat hij op zondagmorgen voordraagt als hij ontbijt op bed brengt. Ook struint hij boekenbeurzen af op zoek naar leuke kinderboeken en hij heeft een poppenkast en een poppenhuis gemaakt compleet met meubeltjes.
Dat ik een bofferd ben weet ik maar weet je wat zo leuk is? Dat hij het allemaal heel normaal vind en nooit uit is op een compliment. Ik vind hem dan ook meer een echte kerel dan een man die zijn zwangere vrouw thuis laat en zelf in de kroeg gaat zitten, dat zijn namelijk losers.
Fijn voor je en dat meen ik echt. Ik ben blij dat je toch happy bent met een baby van een man die blijkbaar niet zo lief voor je is want je laat je het geluk 'door jullie niet ontnemen'. (Het getuigt niet van veel zelfverzekerdheid als je ongelukkig zou moeten worden van een bericht op dit forum trouwens, maar dit terzijde.)
Da's mooi en je moet ook vooral gelukkig zijn als dat kan maar ik heb de door anoniem bedoelde discussie wel gevolgd en dan vraag ik me precies hetzelfde af als zij.
Ik had een vriendin die zwanger werd van haar al heel egocentrische man in de hoop dat hij dus ook een prins zou worden met verantwoordelijkheidsgevoel. Nou, hij moest de avond van de bevalling bij een house feest vandaan gesleurd worden en op weg naar het ziekenhuis wilde hij nog even omrijden omdat hij geen sigaretten meer had....De vader van je kind is dat dan!
Als ik ooit iets van Oprah en Dr Phil geleerd heb is het dat je een ander niet kunt veranderen. Hooguit kun je hopen dat je partner genoeg van je houdt om rekening met je te houden, that's it. Een zwangerschap verandert daar jammer genoeg vaak niks aan.
Dat je van zo'n kikker verschrikkelijk veel kunt houden weet ik. Ik heb 10 jaar zo'n type gehad. Compleet met psychische en lichamelijke mishandeling hield ik als een dolle van hem. Het is dus niet dat ik dat niet begrijp.
Ik wil trouwens niet suggereren dat alle wat minder attente mannen mishandelen hoor, ik bedoel alleen maar dat ik snap dat je houdt van een man die niet zo lief voor je is.
Mijn partner is ook een zg. zachte man met blijkbaar wat meer vrouwelijke hormonen dan de binken die ik hiervoor naar mijn huis placht te slepen. Hij is er dag en nacht voor me tijdens de zwangerschap, koopt babykleding, gaat mee naar pufles en naar de gyn, masseert alles wat er te masseren valt en timmert ook nog een fijn kamertje in elkaar en dat allemaal fluitend!
Hij maakt foto's van mijn buik en verzint elke week een nieuw buikgedicht wat hij op zondagmorgen voordraagt als hij ontbijt op bed brengt. Ook struint hij boekenbeurzen af op zoek naar leuke kinderboeken en hij heeft een poppenkast en een poppenhuis gemaakt compleet met meubeltjes.
Dat ik een bofferd ben weet ik maar weet je wat zo leuk is? Dat hij het allemaal heel normaal vind en nooit uit is op een compliment. Ik vind hem dan ook meer een echte kerel dan een man die zijn zwangere vrouw thuis laat en zelf in de kroeg gaat zitten, dat zijn namelijk losers.
