begrip op je werk

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi allemaal,

ik ben nu 19 weken zwanger en begin er met mn werk nu al best last van te krijgen.
ik moet de hele dag staan,lopen,bukken,tillen enz.... ik werk in een slagerij.
vorige week heb ik me 2 dagen ziek gemeld omdat ik erg duizelig was en een paar week daarvoor ook al eens eerder naar huis gegaan.
nou is er op mn werk totaal geen begrip voor.... vorige week kreeg ik een preek dat er elke keer iemand anders voor mij moet werken en dat ze dus dubbel moeten uitbetalen enz...
maar ja... ik hou het gewoon niet meer vol... gelukkig heb ik bijna vakantie en zie ik het daarna wel verder aan... maar ik baal er gewoon van...
merk gewoon dat als ik 's avonds thuis kom ik dood moe ben en ik niks meer kan hebben... regelmatig de tranen over mn wangen heb lopen en vroeg ga slapen....

zo even mn verhaal kwijt.... iemand ook deze problemen?????

gr. wil
 
Hoi,

Jeetje wat vervelend van ze zeg, dat ze zo doen, je voelt je er dan niet prettig bij als je je ziek meld of eerder naar huis gaat. Ook ga je twijfelen aan jezelf. Maar dat moet je helemaal niet doen, ikzelf zit in dezelfde situatie. Ben inmiddels 18 weken zwanger, alleen ik werk op kantoor, je zou zeggen, wat is je probleem, nou mijn rug, die heeft erg veel moeite met de hele tijd in dezelfde houding zitten. Ik werk op het moment maar halve dagen en 1 dag vrij in de week, terwijl ik vorig jaar nog 45 uur maakte in de week. Ja ik voel me een beetje een zielig geval, maar ik kan er niets aan doen, het gaat niet, bij mijn vorige zwangerschap is mijn dochter doodgeboren, en word even terug op mijn plek gezet, kom mezelf weleens behoorlijk tegen.  Krijg in het ziekenhuis er weinig begrip voor, dus moet het zelf maar uitzoeken.

Doordat ik al het een  en ander heb meegemaakt, is er wel begrip voor. Maar als mijn collega's zo tegen me zouden praten weet ik zeker dat ik weer volle dagen was gaan werken, omdat ik het dan heel vervelend vind.

Ik hoop voor je dat ze ermee ophouden, niet iedereen heeft dezelfde zwangerschap, mijn vorige zwangerschap was ik ontzettend moe, hoe verder ik in de zwangerschap was hoe moeier ik werd, en toch 45 uur blijven werken. Maar deze zwangerschap is zo anders dat ik van de moeheid geen last heb maar wel van allerlei andere dingen.

Mijn schoonzus die was weer superfit en kon de hele wereld aan, het is zo anders bij iedereen, daarom vind ik dat je collega's zulke dingen absoluut niet mogen zeggen.

Nou succes op je werk, en ik hoop dat ze wat meer begrip voor je krijgen.

Gr.





 
 
Trouwens, als jij ziek bent krijg je baas een uitkering. Dus dat is niet helemaal waar met dat dubbel uitbetalen.

Ik weet niet of dat voor een paar uur, en 1 of 2 dagen ook geldt, maar voor mij krijgen ze een uitkering.

 
Hoi hoi,

Meid wat erg voor je. Kan je niet eens rustig met je baas praten? Echt praten he. Over wat zwanger zijn met je doet? Of zal dat geen zin hebben.

Hij heeft nog geluk dat je nog kunt werken zowiezo! Er zijn vrouwen die gewoon 9 maanden kotsziek zijn en niks kunnen. Mijn zus was er zo eentje. Ziek en pijn en stuwing in haar nieren. Die heeft zich in de 3e maand ziek gemeld tot ver na de bevalling. Dus die slager moet niet zeuren haha...

Misschien helpt een goed gesprek en kunnen ze wat flexibeler met je uren gaan worden?

Groetjes en ik wens je sterkte! Petra
 
Jeetje wat vervelend!

Ik heb gelukkig heel erg veel begrip op mijn werk. (werk dan ook op een gyn/kraam afdeling, waar al veel moeders werken) en ik hoef maar te roepen en ze helpen me of nemen dingenvan mij over als we weer eens veel moeten lopen. Ben er erg blij mee.

Maar hoe moeilijk het ook voor je is probeer er niks van aan te trekken. Als het niet gaaqt dan gaat het gewoon niet. De ene zwangerschap is de andere niet.

Sterkte!!
Ester
 
O, Wil, dat lijkt me lastig, want je trekt het je toch aan! Iedereen, ook jijzelf, kan wel zeggen dat je gladde schouders moet hebben, ze moet laten kletsen,maar ondertussen zit je er wel mee.
Alsof je blij bent dat je je rot voelt! Je zit toch niet voor niets thuis!
Sterkte!

Erica
 
Wat vervelend zeg!!
Wat vind jou vk er van???
En als het echt niet gaat misschien naar de bedrijfsarst stappen! Want als het echt niet gaat, gaat het ook gewoon niet!
En idd wat de rest zegt, de een kan de hele wereld aan en de ander niet. Daar hoef jij je echt niet rot om te voelen! Je draag toch een kleintje in je buik waar jij verantwoordelijk voor bent!

Tijdens mijn vorige zwangerschap kreeg ik in het begin ook niet al te veel begrip, ik moest behoorlijk zware dingen tillen in het magazijn. Maar vanwege een bloeding mocht het ook echt niet meer..............na een paar weken dacht mijn baas dat het wel weer oke was!! Na veel gezeur heb ik wel passend werk gekregen.

Heel veel sterkte!!
 

ik krijg gelukkig ook veel begrip op het werk, ik werk in de ouderenzorg, en veel collega's denken ook aan me bij wat "zwaardere"clienten..ze nemen veel van me over.
ik zit nu wel voor 50% in de ziektewet aangezien ik een hoge bloeddruk heb,verder heb ik nog 3 collega's die ook zwanger zijn en volledig in de ziektewet zijn...tuurlijk is het momenteel voor m'n leidinggevende ook moeilijk om al die uitgevallen diensten op te vangen, wordt ook veelal door eigen personeel gedaan, er is wel personeel aangenomen maar dat is voor het zwangerschapsverlof wat er pas   nu bij 1 zwangere is ingegaan..
maar je hoort mijn collega's en leidinggevende niet klagen...
maar echt aan jezelf blijven denken hoor...het is jou lichaam en jou kindje waar je goed voor moet zorgen..
ik zou het met een bedrijfsarts ofzo oppakken als ik jou was...
sterkte in ieder geval...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan