Behoefte aan klagen?

Ik kom ook even klagen ?.
Nu ruim 27 weken zwanger van nr 2. Met 1e zwangerschap geen kwaaltje gehad. Eerder onzeker omdat ik niks voelde. Alleen groeide (uiteindelijk ook maar 11 kilo aangekomen). We wisten toen niet wat het werd. En kregen na exact 40 weken (uitgerekende datum) een prachtig mooi meisje in onze armen genaamd Iva. Die in september 2 jaar wordt.

Nu zwanger van een jongen. De eerste 14 weken ziek zwak en misselijk geweest. Met 8 weken kon ik geen normale kleding meer aan. Was nog niks aangekomen maar groeide goed. Met 14 eindelijk van alle ellende af dacht ik.. Toen begonnen me bekken te vervelen. Ene dag meer pijn en andere dag niks qua pijn. Dus niet heel heftig gelukkig. Wel kreeg ik met 17 weken ong teg horen dat mijn contract niet velengt werd. Gelukkig van mijn bekken in dit geval want heb nu een ziektewet uitkering. Met 17 weken kregen we dus te horen dat het een jongen werd. Onwijs blij want alleen maar meiden in de familie.. Met 20 weken echo kregen we echter te horen dat mijn placenta en navelstreng niet helemaal aan elkaar gegroeid zijn en er 1cm bloedvat tussen zit. Waardoor de baby wat minder hard groeit en dus een achterstand kan krijgen. Waardoor ik dus medisch wordt en mijn wens om wederom thuis te bevallen in duigen valt. Ik krijg nu wk 31 echo en gesprek. En wk 35 weer echo om te kijken hoe de groei verloopt. En vanaf dan ben ik ook medisch. Wat er daarna gaat gebeuren weet ik dus ook niet. Of ik eerder moet bevallen mocht de groei niet goed gaan etc.. Het is allemaal onzeker...

En ik heb het ook enorm zwaar. Mijn dochter is echt makkelijk, maar ik kan gewoon niks hebben. Vd week ook enorme harde buiken gehad al. Ik dacht even dat de baby kwam.. Zo heftig was het. Maar later bleken het toch me darmen te zijn..

Ik voel met jullie allemaal mee. Eb ben stiekem jaloers dat jullie al opt einde lopen. En ik dus nog ruim 12 weken moet. Hopelijk vliegt het voorbij en groeit ons mannetje goed. Vanaf wk 37 mag hij komen van mij. Ik ben er klaar mee.. En dit is mn laatste zwangerschap heb ik wel besloten ?
 
Wat fijn dat ik jullie dit zo even kon bieden! Ik dacht al: ik zal niet de enige zijn die af en toe behoefte heeft aan flink van me af schrijven.
@mama van een meisje: toevallig dat we zo dicht bij elkaar zitten! Ik snap je helemaal dat de baby mag komen, wat mij betreft haal ik nu ook de 37 weken zodat ik thuis mag bevallen en dan klaar haha. Met 38+0 wil ik eigenlijk niet, want dan is dochterlief dus jarig en ik wil echt dat de kinderen hun eigen dag hebben. Met 39+1 (25 augustus) had ik heel erg mooi gevonden, omdat dat ook de verjaardag van mijn vader was die helaas 6 jaar geleden is overleden. Voor mijn gevoel zou het cirkeltje dan opnieuw beginnen, maar pff.. De gedachte aan nog 3,5 week zo doorgaan doet me alleen al pijn. Wat pittig dat je zulke medische onderliggende zaken hebt, ik kan me voorstellen dat je daardoor eigenlijk constant bezig bent met alleen al het medische gedoe! :(
@Mateke, pittig hoor dat je na september weer aan de slag moet. Ik was zo blij dat ik met de start van de zomervakantie met verlof kon gaan. Als je straks nog een keer wilt klagen, voel je vooral welkom!
@Liekevanbabytwee: Dan krijg je toch wel even een flinke optater als je eerste zwangerschap zo goed ging, maar je tweede ineens zo anders is! Dat van het contract heb ik ook meegemaakt met mijn eerste zwangerschap, maar is gelukkig helemaal goedgekomen. Had iemand gevonden die me met 36 weken zwangerschap aan durfde te nemen voor als ik ná de bevalling weer zou starten met werken en bij die werkgever werk ik na 3,5 jaar nog steeds. Dus er zijn gelukkig ook mensen die er wél goed mee kunnen omgaan. Extra groeiecho's hebben wij ook, omdat mijn twee andere kinderen met de bevalling ook te klein waren (2700 gram en 2660). Aan de ene kant leuk om de baby vaker te zien, maar je maakt je toch elke keer zorgen. Ik mag in theorie nog wel thuis bevallen, als me dat afgenomen zou worden dan zou ik ook zo erg balen! Dus ik snap je gevoel daarom helemaal. De laatste loodjes vind ik nu het zwaarst, maar de tijd ging aan het eind voor mijn verlof wel sneller. Dus dat gun ik jou ook!
Vannacht was het hier trouwens weer raak: ik ben uiteindelijk gaan douchen omdat ik niet kon slapen. Ik kwam om 3:33u weer terug op de slaapkamer (ik vond de tijd zo opvallend dat ik het heb onthouden) en toen ik bijna in slaap viel hoorde ik dochterlief een raar geluid maken. Ze had al een paar keer gekokhalsd en nu had ze dus inderdaad een beetje overgegeven. Manlief uit bed geroepen, heel het bed verschoond en uiteindelijk lagen we rond kwart over 4 weer in bed en begon mijn been weer te vervelen (die had ik net rustig gekregen met de douche). Ik denk dat ik ergens tussen half 5 en kwart voor 5 in slaap ben gevallen en heb net tussen 10 en 12 maar weer een dutje gedaan omdat ik omviel haha.
 
Jeetje wat een verhalen allemaal :-( Zwangerschap is gewoon; ondanks dat we allemaal héel dankbaar zijn, soms (óf vaak) zoooo pittig en totaal geen roze wolk.

Ik ben zelf zwanger van mijn eerste kindje. T/m week 16 ben ik misselijk geweest, daarna 3 goede weken (ik dacht; yeeeas, genieten gaat beginnen!), maar toen begon vanaf week 19 de pijn aan mijn stuit wat is uitgemond in hele heftige bekkenpijn (bekkeninstabiliteit). Zo dus danig erg dat ik gewoon níet meer kan slapen (ik slaap hooguit in totaal 2,5-3 uur per nacht door de vreselijke pijn aan mn schaambot en rechterbekken), ik al vanaf 30 weken bijna niets meer kan, en gewoon hélemaal totaal op en gebroken ben nu ik 38 weken zwanger ben.

In mn omgeving veel vrouwen die zwanger zijn met nauwelijks kwaaltjes.. Voor hun écht heerlijk (ik gun dit niemand), maar daardoor éxtra frustrerend en vooral omdat ook zij je gewoon écht niet kunnen begrijpen.
Net als anderen in je omgeving… Op gegeven moment heb je ook geen zin meer om er over te praten omdat het toch (voor je gevoel én dit kan ook niet als je het zelf niet ervaart) niet begrepen wordt en dan zeg ik; Ja prima, zn gangetje. En dan krijg je; “oh wat fijn dat het beter gaat” ?

En dan alle mensen die roepen; “je weet waar je het voor doet” (ja duh, maar blijdschap om het feit dat we een kindje verwachten en deze vreselijke pijn zijn voor mij écht twee verschillende dingen) “succes met de laatste loodjes” (jup, bedankt…) én “goh, wat vervelend, doe maar rustig aan” JOH, dan krijg ik gewoon £$*#*#*#*neigingen….(sorry) ?.


Zóó, fijn!

Sterkte aan alle zwangere dames hier! ❤️

 
LiekeIvaenbabytwee: pfoe wat een pech heb je al gehad. Je contract, en dan nog je wens om thuis te bevallen die in duigen valt en dan nog die pijn en het hele medische. Ik moet ook nog wel even en ik snap je wel. Je wil langs de ene kant dat die baby zo snel mogelijk komt maar langs de andere kant toch ook dat die nog zo lang mogelijk blijft zitten natuurlijk ?. 


JomieJW: ik ben momenteel ook nog aan het werk maar zit deze zomer zo rond de 10-12 therapie-uren per week, wat ik nog rond krijg momenteel. De uren zijn heel gespreid en ik neem er zoveel mogelijk rust tussendoor. Scheelt wel dat mijn praktijkruimte ook in mijn huis is en ik dus makkelijk tussendoor even op de bank of in bed kan gaan liggen. Vanaf 1 september start in principe mijn normale uurrooster weer en dan zit ik wel gemakkelijk aan de 30 therapie-uren per week. Ik weet nu al dat ik dat niet ga kunnen draaien. 11 en 31 augustus heb ik nog afspraken bij de gynaecoloog staan dus we kunnen het nog vrij snel en kort opvolgen en ik kan gewoon ook ieder moment thuisgeschreven worden als het echt niet lukt. Ik hoop voor mezelf vooral het einde van de vakantie nog gewoon te kunnen halen met de rustige therapieweken. Wat rot dat je weer een slechte nacht hebt gehad. Gelukkig is zwanger zijn en pijn hebben het beste excuus om onbeperkt dutjes te doen wanneer het nodig is en even uitkomt ?.
@WonderAn oh die bekkenpijn is echt hels ?. Kleine troost maar toch goed dat je al echt kan aftellen ?. En die reacties, ja, herkenbaar. Mijn schoonmoeder was ook 1 van die vrouwen die door haar zwangerschappen doorfietste en gewoon niet meer weet wat ze tegen mij moet zeggen. Dus ja, dan zeg ik ook niets meer. Moordneigingen kan je inderdaad krijgen van die aardig bedoelde adviezen of opmerkingen waar je gewoon echt helemaal niets aan hebt ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan