Bemoeials (HELP AUB)

<p>Hallo lieve mensen </p><p>oke weet even niet waaar ik moet beginnen. Maar ik heb nu een prachtig en onwijsssss vrolijk zoontje van 4 maanden. Ik ben normaal  niet echt van topics openen maar soms denk ik dat mensen mij niet begrijpen en zo dwars over mij heen lopen. Toen ons zoontje net geboren was wilde ik geen fotos van hem op social media. Zijn fotos zijn toen toch verstuurd in de hele familie app mijn oma heeft het weer naar haar kant gestuurd. Ik raak de boosheid hier omheen gewoon niet kwijt. Steeds als ik eraan terug denk pffff dan word ik zooooo boos. Daarnaast wilde ik gewoon niet dat meerdere mensen hem vasthielden en wilde ik eigenlijk geen kraamvisite de eerste week al. Het is toen voorgekomen dat ze met 8 man kwamen.. ik vond dit echt niet oke.. maar goed niks gebeurd niet ziek geworden oke. Daarna echt waar, wat  vinden mensen het leuk om zich overal mee te bemoeien. Toen zat ik nog in mijn kraamtijd ik ben de 7e dag al naar buiten gegaan met hechtingen en mijn gebroken voet die ik ook nog eens had maar ik zou “depressief” zijn omdat ik al 6 dagen binnen zat, nooit depressief geweest of iets wat aanleiding kan zijn van zo’n uitspraak? zoontje had extreme krampjes en huilde heel veel. Ik had nog steeds maar 4 uurtjes geslapen denk ik alles bij elkaar maar goed. Kraamvisite bleef maar komen en ik zat er totaal niet op te wachten maar werd steeds gepushed. Ik ben best een onzeker persoon af en toe maar ik heb echt nooit aan mijn moederschap getwijfeld!! Nu was er laatst weer iemand en die zei aah zo zielig dat hij in zijn reiswieg ligt hij wil kijken hij wil niet liggen. Mind you het waaide die dag zooooo erg dus dan waait het recht in zijn gezichtje, en we hadden anderhalf uur gereden dus hij zat dus al de hele tijd in zijn maxi cosi. Ik weet echt wel wat het beste is voor MIJN zoontje. Mijn zoontje houd inderdaad niet van de kinderwagen of maxi cosi.  op de arm en in de draagdoek vind hij geweldig omdat hij nieuwsgierig is. Daarna liep ik dus met hem op de arm eventjes. Toen kreeg ik oh heeft hij het niet koud?? Hij heeft geen jasje aan of wel. Hij had een gebreid pakje aan met een dik wol gebreid vestje en een dikke muts over zijn oortjes. Mensen zeg me aub even dat jullie begrijpen hoe ik mij voel op dat moment! Iets met bloed onder de nagels??? Ja dat dus. Mijn god zeg. Wat ik ook zo irritant vind is mijn kleine doorgeven aan kleine kindjes die net 2 zijn like hij is geen pop. Ik zet niet graag mensen voorschut en daarom hou ik dan te vaak mijn mond. Ik word ook vaak uitgelachen omdat hij volgens anderen ziek moet worden om weerstand te krijgen. Snap ik allemaal maar liever wat later dan nu of in het begin. Ons zoontje slaapt in de co sleeper of bij ons in bed. En dan ook steeds van die mensen die zeggen oh nee je moet echt laten wennen hoor in zijn eigen kamertje, nee dat wil k niet hij heeft het fijn bij ons en wij ook met hem. Er word gewoon steeds over mijn grenzen gegaan en de laatste druppel is echt ik mijn emmertje gevallen. Mensen zitten steeds aan zijn handjes en diegene die dat van het weekend deden hebben een positieve corona uitslag.. ik STRESS me zooo erg. Ik krijg gewoon steeeds domme opmerkingen van mensen die niet eens verstand hebben van bepaalde dingen of mensen die echt niet leuk met hun kinderen/babys omgaan (in mijn ogen afstandelijk en niet echt een band ofzo met hun kind). Soms denk ik echt dat mensen jaloers zijn, ligt dit aan mij?? Ik heb zooo erg gestreden om borstvoeding te blijven geven ondanks veel pijn en ik ben zooo blij dat ik heb doorgezet. Nooit getwijfeld om te stoppen en dan komt er weer iemand met waarom geef je niet “gewoon” de fles dat is zooooveel makkelijker en daar worden ze ook groot mee. (Mijn zoontje weegt al bijna 7 kilo en heeft maatje 74?) hij doet het dus ontzettend goed op mijn voeding. Maar ook leuk om een keer te horen hee goed dat je borstvoeding geeft! Dan komt die ader weer op mijn voorhoofd he. Of laatst iemand die zei dat ik mijn zoontje maar eens wat fruithapjes moet beginnen te geven. Pfffffffff ik kan nog uren doorgaan dat is het ergste van alles… mijn zoontje lacht echt de heeeele dag en is zooo tevreden het gaat zoo goed met ons maar ik word gewoon af en toe chagerijnig van mensen die steeds domme opmerkingen maken en zich bemoeien met ons. Mijn verloofde begrijpt mij overigens maar houd niet van ruzies en discussies en staat altijd overal heel positief in. Ik wil gewoon niet dat kleine kinderen mijn baby vasthouden of dat iedereen steeds aan zijn handjes zit, of dat ze hem doorgeven als ze hem even vast mogen houden. HOE GEEF IK DIT NETJES AAN. Elke dag gebeurd er wel weer iets waar ik me aan irriteer. Ik ben me echt aan het afsluiten, en ik irriteer me als er mensen op bezoek komen omdat er niet naar mij geluisterd word en ii nare opmerkingen krijg, ook gewoon naar mij toe. Ik hoef  niet te horen dat ik het goed doe want dat weet ik zelf maar er is ook (bijna) nooit iemand die dit een keertje zegt behalve mijn mama en mijn verloofde. Ik ben gewoon zo graag met zijn drietjes en vind het alleen leuk om met zijn drietjes uitstapjes te maken maar mijn verloofde woont ver weg van zijn familie en ziet ze maar weinig, alleen steeds raak ik geïrriteerd dus door opmerkingen waardoor ik niet meer enthousiast ben om op bezoek te gaan.. oke ik hoop dat ik niet overkom als een heks en ik vind het fijn om even van mij af te schrijven!! </p>
 
Tsjonge klinkt echt vervelend dat mensen over jouw grenzen heen gaan.

Ik denk dat het belangrijk is om dit echt wel aan te geven en aan je partner te vragen om hierin naast jou te staan. Houdt het hierin ook bij jezelf: “ ik vind het niet fijn / wil niet dat dit gedaan wordt…
Als mensen die niet respecteren kun je ze denk ik beter de deur wijzen.. vind het echt respectloos als mensen continue adviezen geven die tegen elkaar in gaan, plus dat jij echt wel weet wat het beste is voor je zoontje. Iedereen voedt op z’n eigen manier kinderen op.
Ik vind het echt niet gek dat je hierover zoveel boosheid / irritatie ervaart, belangrijk is dat je het aan gaat geven en hierin voor je eigen principes blijft staan.

Ik ben nog niet bevallen (nu 40w+1), ik zou het ook niet oké vinden om hele tijd ongevraagd advies te krijgen of veelte veel bezoek, of om gepushte te worden om naar buiten te gaan zo kort na de bevalling (als ik daar nog niet aan toe ben). Of dat de baby wordt “doorgegeven” tijdens bezoek terwijl die niet een slechte overprikkelde dag heeft gehad met veel huilen o.i.d.

Alleen als je erover communiceert kunnen anderen er rekening mee houden en als ze dat niet doen kun je ze vriendelijk maar resoluut de deur wijzen.

Wij willen in onze kraamtijd bijv echt geen onaangekondigd bezoek, als ze wel komen zonder afspraak laten we ze niet binnen.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. En heb het er ook met je partner over want samen sta je een stuk sterker hierin!
 
Je verhaal is echt herkenbaar hoor... mensen hebben altijd wat te vertellen!
Ik houd het vaak bij mezelf idd: bedankt voor het advies, ik neem het mee. Of zoiets. Qua social media zou ik wel heel duidelijk zijn. Er moet altijd aan ons gevraagd worden om foto's te delen van onze kids. Dat doen wij ook. Dus misschien scheelt dat.
Echt jij bent moeder en jij weet wat goed is voor je kinderen! En de rest gaat het ene oor in en het andere oor uit! Je bent een topper!
 
Oh pfoe herkenbaar en zo vermoeiend hè. Ons dochtertje is bijna 4 maanden en we hebben ook wel geleerd om heel erg op onze strepen te staan als het op haar aankomt.
Wij hebben dezelfde social media-regels. Geen foto's behalve wanneer wij zeggen dat het ok is. Wanneer er dan toch een foto op social media verschijnt en we dit zien, herhalen we onze mening hierover en vragen we heel duidelijk om die foto eraf te halen. Maakt niet uit over wie het gaat.
Wil je niet dat iemand hem pakt, dan zeg je dat gewoon. Ze kunnen zelf hun grenzen nog niet aangeven dus dat moeten wij dan voor hen doen. Onze meid geraakt helemaal overprikkeld als ze door te veel onbekende mensen gepakt wordt dus zeggen wij vaak nee in haar plaats, met dan de uitleg erbij dat ze anders overprikkeld geraakt en wij dan 's avonds met een huilende baby zitten die niet wil slapen.
Andere opmerkingen zijn vaak goedbedoeld en een blijk van bezorgdheid ofzo maar vaak inderdaad ondoordacht. Je kan er dan gewoon op antwoorden dat je hun bezorgdheid begrijpt maar dat je het nu zus of zo doet. Vb. Ik snap dat je bezorgd bent dat hij misschien te veel ligt, maar hij heeft net een tijd in zijn maxicosi gezeten en moet even liggen in een ontspannen houding. Of ik snap dat je bezorgd bent dat hij het koud zou krijgen, maar hij heeft een dikke trui en warme muts aan dus dat zit wel goed. Ik houd het wel in het oog dat hij geen kou vat. Of met die borstvoeding, ik denk dat we allemaal die opmerkingen wel hebben gehad ?. Kan je gewoon aangeven dat je het wel gezellig vindt om borstvoeding te geven, dat het nu goed loopt en dat je het heel fijn vindt om te doen en het bovendien ook nog eens heel goed voor hem is en dat je hem dit dus zo lang als je kan wil gunnen. De mensen snappen dat wel.
Jullie zijn de ouders en zoals je zegt, jullie doen het goed dus hebben andere mensen zich maar te schikken. Kraambezoek te druk? Gewoon duidelijk zeggen dat het niet uitkomt omdat je al een drukke week en weinig slaap hebt gehad en je graag even rust hebt. Geef zelf aan wanneer je wel graag bezoek zou willen en eventueel ook hoe lang. Geen schande en mensen moeten het maar begrijpen.
Het is vaak een moeilijke evenwichtsoefening maar vertrouw op je moedergevoel en schakel gerust je verloofde mee in! Bij ons communiceer ik onze wensen naar mijn familie en communiceert hij onze wensen naar zijn familie toe. Het zijn dingen die van ons allebei uitkomen dus hebben we ook allebei de verantwoordelijkheid om hierover opmerkingen te maken indien nodig. Veel succes!
 
Het hoort er wel een beetje bij. Elke ouder kan meepraten over bemoeierige opmerkingen en kritiek op hoe je zelf besloten hebt dingen te doen. Je probeert gewoon zoveel mogelijk je eigen wensen en intuitie te volgen, en je kan best rustig zeggen dat je hun inbreng waardeert, maar dat je je toch houdt bij je eigen manieren. Ik heb best ook wel eens boos van me afgebeten als mensen dan toch een discussie starten. 
Het is iets met kleine kinderen... Mensen hebben er allemaal wel een mening over. Ook over jou en hoe je herstelt en je gedraagt enzo. Ik spreek mijn buurvrouw niet meer vanwege de vele discussies over of mijn kind slecht sliep door mijn eigen gedrag. Tja... Daar had ik geen zin in. Maar de meesten accepteren het wel als je duidelijk en rustig je grenzen aangeeft. 
Waarom kwamen er bijvoorbeeld 8 mensen op kraamvisite in de eerste week? Wij hebben toen gewoon nee gezegd. Ook toen gezeurd werd dat het zo jammer is. Antwoord blijft nee. En al stonden ze aan de deur, dan had mijn man ze gezegd dat ze een andere keer konden komen kijken. 
 
Jaa helemaal gelijk in, schoonfamilie woont ver weg en wil hierin mijn verloofde niet te kort doen. Wel aangegeven dat ik het te druk vond. Maar hij vond het ook moeilijk om mensen te kwetsen we zijn soms allebei te lief tegen anderen. 
 
Oef dat klinkt als heel pittig, je zou het boek wat baby’s nodig hebben eens kunnen lezen, gewoon om een stukje erkenning te krijgen in dat je het goed doet als ouder en welke (wetenschappelijke) onderbouwingen er aan jouw manier ter grondslag liggen. Je kunt dan als je die behoefte voelt op een vriendelijke maar duidelijke en onderbouwde manier uitleggen waarom jij het op jouw manier doet.

Als ik bevallen ben zullen mensen toch ook eerst even moeten bellen voor kraambezoek, dat zetten we ook (vriendelijk) op het kaartje. De eerste week zijn sowieso alleen de ouders en broers en zussen welkom, maar ook alleen op afspraak en dat hebben we nu al her en der gemeld. Met de kraamzorg al besproken dat wij de eerste week echt als nieuw gezin van 3 samen willen zijn en de tijd willen nemen om aan elkaar te wennen en elkaar te leren kennen. Zij mag onverwacht bezoek dan ook vriendelijk weer rechtsomkeert laten maken.

Verder met mijn man afgesproken dat we een gezamenlijke agenda gaan beheren voor het kraambezoek en dat ieder bezoek overlegd dient te worden en dat wij als gezin altijd voor gaan en dat we dit op deze manier doen zolang als we dat als gezin nodig hebben.

Onze baby zal de eerste maanden niet van hand tot hand gaan, we hebben afgesproken onze kleine daarin samen te beschermen.

Jij bent al even verder natuurlijk dan wij maar wat ik vooral aan je mee wil geven, het is echt niet gek om je zo te voelen en op te stellen zoals jij doet en dat mensen zo gemakkelijk over jouw grenzen gaan is natuurlijk belachelijk, al het ongevraagde advies zou ik het ene oor in en het andere oor uit laten gaan. Jij weet wat belangrijk is! Je mag dus ook echt opkomen voor jezelf en voor je kindje. Mensen die ongevraagd foto’s doorsturen zouden van mij geen foto meer krijgen en als ze beledigd zijn door jouw manier van doen dan is dat hun probleem niet het jouwe!

Succes! En sterkte. Een nieuwe mama zijn valt niet mee!
 
Deels wel herkenbaar. Bij de eerste zat ook Jan en alleman aan m'n bed en nodigde sommige zichzelf zelfs uit voor het eten. Baby werd van hand tot hand gegeven en zomaar uit z'n bedje of box getild. Vreselijk vond ik dat, maar durfde niks te zeggen. Bij de andere 2 ging ik juist beneden zitten met kraambezoek. Dan kon ik naar boven gaan als ik het zat was. Had ze ook altijd vast zodat niemand ze kon pakken. Mijn jongste van 5 weken is nog door niemand vastgehouden. Wat een ander daarvan vind is niet mijn probleem.


Wij willen onze kinderen ook echt niet op social media tegenkomen. Bij de eerste is dat toch een paar keer gebeurt. Maar daar wordt ik dus wel echt zo woest om, dat niemand dat meer durft, haha! Dat je het niet fijn vind dat iedereen de foto's doorstuurt snap ik ook heel goed! Maar dat ligt misschien aan het moeder zijn. Mijn man vond dat helemaal niet erg en snapt ook niet dat mijn nekharen overeind gaan staan als mensen de gestuurde foto's gebruiken voor de kaart...


Dat mensen commentaar op je hebben is ook heel vervelend! Dat kan je denk ik het beste of compleet negeren of een opmerking terug maken. Heb ook ooit eens de borstvoeding opmerking gehad. Mijn antwoord: flesvoeding? Dat zou ik niet over m'n hart kunnen verkrijgen hoor, borstvoeding is toch wel het minste wat je voor je pasgeborene kan doen! Nooit meer wat over gehoort.


Ik denk dat wat meer haar op je tanden geen kwaad kan. Je hoeft geen ruzie te maken, je kan ook gewoon droog zeggen, tja dit is nou eenmaal hoe wij dat doen of ik zal vast wel weten hoe ik mijn kind warm aan moet kleden.

 
Terug
Bovenaan