A
Anoniem
Guest
Hoi lieve meiden,
Ik ben weer terug van een paar heerlijk dgn weg en.............................
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
************************ IK BEN ZWANGER ********************************
Gisteren was het dan eindelijk zover, ik mocht testen.
Nadat ik afgelopen zaterdag dat deprimerende berichtje had geschreven is het dan toch langzaam gaan rommelen. Maandag toen we weg gingen had ik soms zo'n raar gevoel in mijn buik en in mijn borsten had ik aan de zijkant en bovenop een soort spierpijn.
Dinsdag en woensdag had ik de hele dag een zeurende buikpijn alsof ik echt ONTZETTEND ongesteld ging worden.
Maar geen te bekennen. Ik was zo bang om naar de wc te gaan.
De alarmbellen gingen wel meteen rinkelen bij mij. Dit was volgens mij wel het gevoel waar al die vrouwen het altijd over hebben als ze net zwanger zijn. En dat ik ook graag wilde hebben, als een soort bevesteging.
Dus ik was tegelijkertijd blij en bang, want wat als ik wel gewoon ongesteld zou worden.
Woensdag avond nog steeds geen te bekennnen, maar wel nog steeds die buikpijn. We werden met de min. hoopvoller, want dit gevoel heb ik nog nooit gehad zonder meteen ongesteld te worden.
Mijn borsten voelden ook aan alsof ze 100 sit ups hadden gedaan en als ik 's avonds mijn bh uittrok dan vielen ze als bakstenen uit mijn bh.
's Nachts heb ik echt geen oog dicht gedaan, heb de klok echt met de min. voorbij zien komen.
Om 3:30 uur hield ik het niet meer en zag ik mijn man een beetje wakker worden en heb meteen mijn kans gegrepen. Mag ik al?????? vroeg ik (hahahahaha)
Ik heb met bibberende handen over het staafje geplast, zag de venstertjes vol lopen en jaaaaaaaaaaa daar waren ze dan, 2 strepen. Het 2de streepje stond er meteen, luid en duidelijk.
Wat waren wij blij zeg, we worden papa en mama, jeeeeeh. Ik stond helemaal te shaken.
Zo zag het gezicht van mijn man er ongeveer uit .
De rest van de nacht heb ik ook geen oog dicht meer gedaan, ik kon alleen maar denken; ik ben zwanger, ik ben zwanger, ik ben zwanger.
De blijdschap wordt nu een beetje overschaduwd door angst. We zijn zo bang dat het weer mis gaat. We zijn dolgelukkig en praten zo vaak tegen ons kleintje dat ie moet blijven zitten. Iedereen is nog zo voorzichtig met blij zijn en met feliciteren.
We willen zo graag genieten en op die roze wolk klimmen. Maar we durven het gewoon nog niet, bang om er weer vanaf te vallen. Eerst maar de 1ste echo afwachten, die hebben we op 27 Feb. Hopelijk klopt er dan een goed hartje.
De vorige keer is het een paar dgn voor de 1ste echo mis gegaan dus tot die tijd.........zijn we erg bang en onzeker.
Onze 1ste IVF is echt hardstikke goed verlopen, vanaf het allereerste moment.
Oktober forum HERE I COME.
Ik heb jullie deze laatste dgn trouwens ontzettend gemist. Ik snakte echt naar dit forum en om lekker te babbelen over alles wat ik voel (hoezo verslaafd).
Ibbeltje;
Voor jou hebben mijn duimen ook overuren gedraaid en heb de hele woensdag aan jou gedacht. Lees je mijn post voor jou even?
Zo, nog even wat zwangerschapshormonen rondstrooien.
Kruimel
Ik ben weer terug van een paar heerlijk dgn weg en.............................
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
************************ IK BEN ZWANGER ********************************
Gisteren was het dan eindelijk zover, ik mocht testen.
Nadat ik afgelopen zaterdag dat deprimerende berichtje had geschreven is het dan toch langzaam gaan rommelen. Maandag toen we weg gingen had ik soms zo'n raar gevoel in mijn buik en in mijn borsten had ik aan de zijkant en bovenop een soort spierpijn.
Dinsdag en woensdag had ik de hele dag een zeurende buikpijn alsof ik echt ONTZETTEND ongesteld ging worden.
Maar geen te bekennen. Ik was zo bang om naar de wc te gaan.
De alarmbellen gingen wel meteen rinkelen bij mij. Dit was volgens mij wel het gevoel waar al die vrouwen het altijd over hebben als ze net zwanger zijn. En dat ik ook graag wilde hebben, als een soort bevesteging.
Dus ik was tegelijkertijd blij en bang, want wat als ik wel gewoon ongesteld zou worden.
Woensdag avond nog steeds geen te bekennnen, maar wel nog steeds die buikpijn. We werden met de min. hoopvoller, want dit gevoel heb ik nog nooit gehad zonder meteen ongesteld te worden.
Mijn borsten voelden ook aan alsof ze 100 sit ups hadden gedaan en als ik 's avonds mijn bh uittrok dan vielen ze als bakstenen uit mijn bh.
's Nachts heb ik echt geen oog dicht gedaan, heb de klok echt met de min. voorbij zien komen.
Om 3:30 uur hield ik het niet meer en zag ik mijn man een beetje wakker worden en heb meteen mijn kans gegrepen. Mag ik al?????? vroeg ik (hahahahaha)
Ik heb met bibberende handen over het staafje geplast, zag de venstertjes vol lopen en jaaaaaaaaaaa daar waren ze dan, 2 strepen. Het 2de streepje stond er meteen, luid en duidelijk.
Wat waren wij blij zeg, we worden papa en mama, jeeeeeh. Ik stond helemaal te shaken.
Zo zag het gezicht van mijn man er ongeveer uit .
De rest van de nacht heb ik ook geen oog dicht meer gedaan, ik kon alleen maar denken; ik ben zwanger, ik ben zwanger, ik ben zwanger.
De blijdschap wordt nu een beetje overschaduwd door angst. We zijn zo bang dat het weer mis gaat. We zijn dolgelukkig en praten zo vaak tegen ons kleintje dat ie moet blijven zitten. Iedereen is nog zo voorzichtig met blij zijn en met feliciteren.
We willen zo graag genieten en op die roze wolk klimmen. Maar we durven het gewoon nog niet, bang om er weer vanaf te vallen. Eerst maar de 1ste echo afwachten, die hebben we op 27 Feb. Hopelijk klopt er dan een goed hartje.
De vorige keer is het een paar dgn voor de 1ste echo mis gegaan dus tot die tijd.........zijn we erg bang en onzeker.
Onze 1ste IVF is echt hardstikke goed verlopen, vanaf het allereerste moment.
Oktober forum HERE I COME.
Ik heb jullie deze laatste dgn trouwens ontzettend gemist. Ik snakte echt naar dit forum en om lekker te babbelen over alles wat ik voel (hoezo verslaafd).
Ibbeltje;
Voor jou hebben mijn duimen ook overuren gedraaid en heb de hele woensdag aan jou gedacht. Lees je mijn post voor jou even?
Zo, nog even wat zwangerschapshormonen rondstrooien.
Kruimel
.