A
Anoniem
Guest
Hallo allemaal,
Ik heb ff niet kunnen lezen en schrijven hier omdat ik 2 weken in het ziekenhuis heb gelegen als gevolg van gebroken vliezen.
Maandag de 22ste verloor ik flink wat vocht maar ik dacht in eerste instantie dat het urine was aangezien ik dit al eerder had gehad en toen bij onderzoek niks was gevonden. Echter die avond zat het me toch niet lekker.... Ondanks dit ben ik gaan slapen en hebben we de volgende ochtend zelfs nog ons uurtje zwangerschapscursus gevolgd. Die middag hadden we toevallig onze tweewekelijkse echo afspraak in het ziekenhuis. Als dit niet zo was geweest had ik zowiezo gebeld want inmiddels vertrouwde ik het echt niet meer. Mijn voorgevoel kwam uit want tijdens de echo bleek er geen tot nauwelijks vruchtwater meer te zijn dus dat was schrikken. We werden doorgestuurd voor een ctg en gelukkig was die wel goed. Toch mocht ik niet meer naar huis en werd ik per direct opgenomen. Dat was even flink schrikken. Ik was op dat moment 32,1 weken zwanger.
Mijn man is snel wat spulletjes gaan halen thuis en ik kreeg een kamer toegewezen. De eerste 48 uur waren cruciaal maar gelukkig kreeg ik geen weeen. Wel harde buiken maar dat is niet gek met deze zwangerschapsduur. In totaal heb ik 2 weken in het ziekenhuis gelegen en ben ik heel scherp in de gaten gehouden dmv dagelijkse ctg's en andere onderzoeken. Het ziekenhuis waar ik lag (WKZ utrecht) heeft nog een andere vorm van opname en dat is thuisopname. Hierbij wordt je niet ontslagen uit het ziekenhuis maar wordt de zorg en de bijbehorende onderzoeken verplaatst naar je huis en dus je eigen bedje. Ik kwam hiervoor in aanmerking aangezien ik dicht bij het ziekenhuis woon. In eerste instantie vond ik het doodeng ook omdat ik in het ziekenhuis nog wel eens een extra ctg kreeg wegens gebrek aan leven voelen maar nu ben ik toch wel blij. Ik was doodmoe van het ziekenhuisleven en dan vooral de korte nachten. Ik wordt tenslotte op exact dezelfde dingen gecontroleerd als in het ziekenhuis. Elke dag komt er een vk die in het WKZ werkt met een ctg apparaat om de conditie van mijn kindje te bekijken. Vandaag was het ctg goed en ook mijn temperatuur en het gevoel van leven in orde. Dit is heel geruststellend.
Ik ben inmiddels 34,2 weken zwanger en het ziekenhuis heeft gevraagd of we mee wilden doen aan een onderzoek waarbij ze vanaf 34 weken inleiden om infecties te voorkomen. Doordat er nu een open verbinding is met ons kindje omdat de vliezen zijn gebroken is de kans 2 keer zo groot dat ik wat oploop. We vinden die infecties doodeng maar toch hebben we gekozen om nog even te wachten. Elke dag is er eentje zeg maar. Uiterlijk maandag laten we aan het ziekenhuis weten wat we doen. Tot die tijd blijf ik dus liggen en doe ik er alles aan om een infectie te voorkomen.
Jullie zijn weer op de hoogte! Ik ga eens even teruglezen of er nog spannende dingen zijn gebeurd hier!
lfs ing
Ik heb ff niet kunnen lezen en schrijven hier omdat ik 2 weken in het ziekenhuis heb gelegen als gevolg van gebroken vliezen.
Maandag de 22ste verloor ik flink wat vocht maar ik dacht in eerste instantie dat het urine was aangezien ik dit al eerder had gehad en toen bij onderzoek niks was gevonden. Echter die avond zat het me toch niet lekker.... Ondanks dit ben ik gaan slapen en hebben we de volgende ochtend zelfs nog ons uurtje zwangerschapscursus gevolgd. Die middag hadden we toevallig onze tweewekelijkse echo afspraak in het ziekenhuis. Als dit niet zo was geweest had ik zowiezo gebeld want inmiddels vertrouwde ik het echt niet meer. Mijn voorgevoel kwam uit want tijdens de echo bleek er geen tot nauwelijks vruchtwater meer te zijn dus dat was schrikken. We werden doorgestuurd voor een ctg en gelukkig was die wel goed. Toch mocht ik niet meer naar huis en werd ik per direct opgenomen. Dat was even flink schrikken. Ik was op dat moment 32,1 weken zwanger.
Mijn man is snel wat spulletjes gaan halen thuis en ik kreeg een kamer toegewezen. De eerste 48 uur waren cruciaal maar gelukkig kreeg ik geen weeen. Wel harde buiken maar dat is niet gek met deze zwangerschapsduur. In totaal heb ik 2 weken in het ziekenhuis gelegen en ben ik heel scherp in de gaten gehouden dmv dagelijkse ctg's en andere onderzoeken. Het ziekenhuis waar ik lag (WKZ utrecht) heeft nog een andere vorm van opname en dat is thuisopname. Hierbij wordt je niet ontslagen uit het ziekenhuis maar wordt de zorg en de bijbehorende onderzoeken verplaatst naar je huis en dus je eigen bedje. Ik kwam hiervoor in aanmerking aangezien ik dicht bij het ziekenhuis woon. In eerste instantie vond ik het doodeng ook omdat ik in het ziekenhuis nog wel eens een extra ctg kreeg wegens gebrek aan leven voelen maar nu ben ik toch wel blij. Ik was doodmoe van het ziekenhuisleven en dan vooral de korte nachten. Ik wordt tenslotte op exact dezelfde dingen gecontroleerd als in het ziekenhuis. Elke dag komt er een vk die in het WKZ werkt met een ctg apparaat om de conditie van mijn kindje te bekijken. Vandaag was het ctg goed en ook mijn temperatuur en het gevoel van leven in orde. Dit is heel geruststellend.
Ik ben inmiddels 34,2 weken zwanger en het ziekenhuis heeft gevraagd of we mee wilden doen aan een onderzoek waarbij ze vanaf 34 weken inleiden om infecties te voorkomen. Doordat er nu een open verbinding is met ons kindje omdat de vliezen zijn gebroken is de kans 2 keer zo groot dat ik wat oploop. We vinden die infecties doodeng maar toch hebben we gekozen om nog even te wachten. Elke dag is er eentje zeg maar. Uiterlijk maandag laten we aan het ziekenhuis weten wat we doen. Tot die tijd blijf ik dus liggen en doe ik er alles aan om een infectie te voorkomen.
Jullie zijn weer op de hoogte! Ik ga eens even teruglezen of er nog spannende dingen zijn gebeurd hier!
lfs ing