Ben ik nou zo preuts?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Vraagje.

Toen ik net bevallen was en ik weer in mijn veilige eigen bedje lag krijg je natuurlijk regelmatig bezoek van de verloskundige.
En omdat ik aardig wat hechtingen had moesten die ook idere keer bekeken worden.
en aangezien er nogal veel verloskundigen op een bureau werken was het iedere keer een andere.
Ook de kraamhulp wou elke dag de boel inspecteren en de nieuwe assistent arts van mijn eigen huisarts wou ook de boel nog even zien.
En ook tot overmaat van ramp namen de verloskundigen een stagiare mee die te verlegen was om zichzelf voor te stellen.
En dan lig je in je eigen veilige bedje als proefkonijn om alles aan de stagiare te tonen (oja zie je dit,! waardoor ze de boel even van dichtbij bekijken) en mijn hechtingen werden vewijdert.
Ik moest ook nog halvewege mijn zwangerschap op controle in het ziekenhuis.
En dit is een opleidingsziekenhuis en ik heb alleen maar artsassistentes gezien en pas bij mijn bevalling een geanecoloog (volgens mij schrijf je dit niet zo).
Dus ik heb het gevoel dat de halve wereld mijn ' onderkant ' heeft gezien.
Ik kan mij soms heel ongemakkelijk voelen ook al ben ik alleen thuis.
Dit vind ik wel heel vervelend.
Heeft iemand dit ook zo ervaren of ben ik nu zo preuts?

Groetjes Jolene Mama van Lena
 
Hoi,

7 jaar geleden was ik leerling verpleegkundige in een opleidingsziekenhuis en toen vroeg ik altijd netjes of ik mee mocht kijken of mee mocht naar een behandeling ofzo. Meestal zeggen de mensen ja, maar soms zeggen ze ook nee en dat is ook prima!

Verder heb ik er nooit zo over nagedacht, tot ik een spiraaltje kreeg en er een co-assistente bij zat. Dat werd niet gevraagd, er werd alleen gevraagd of zij hem in mocht brengen, want dat had ze nog nooit gedaan.

Na mijn bevalling had ik ook te maken met 4 verloskundigen en 2 huisartsen. Nu kan ik me prima voorstellen hoe patienten in een opleidingsziekenhuis zich af en toe voelen. Echt prettig vond ik het niet!  Ik weet niet of je heel erg preuts bent, maar ik denk dat niemand het leuk vindt als iedereen maar daaronder kijkt!

Voor de volgende keer: stagaires mag je altijd weigeren en als er bv 7 artsen aan je bed staan die allemaal willen kijken  mag je ook aangeven dat je dat een beetje te veel van het goede vindt. Als ze dat niet leuk vinden, is dat hun probleem, ook als patient heb je rechten.

Groetjes Ilona
 
Ik had dat toen ik met de eerste zwangerschap met 8 1/2 week in het ziekenhuis belandde vanwege het overgeven. Ik lag aan het vochtinfuus, slang door de neus met sondevoeding, 20 keer per dag overgeven en na een week moest er weer een inwendige echo worden gemaakt. Zaten ze met z'n tweeen te bestuderen hoe zo'n stang naar binnen gaat enzo. Lekker............... not.
 
Nou ik ben ook preuts hoor.
Sauna ga ik zowieso niet heen (ok misschien een privè sauna dan)
Ik vind het al erg als ik de eerste keer na de winter ga zwemmen en ik moet me dan uitkleden (op mijn bikini na dan hè)
Toch toen ik lag te bevallen gaf ik er niks om wie allemaal keek,als die kleine er maar uitkwam.
Maar zodra ik gehecht was was het preutse gevoel er weer!
In het ziekenhuis elke dag die controle,lag ik met een rood hoofd in bed,leek me ook geen smakelijk gezicht,controle was meteen toen ik wakker werd gemaakt,niet eens eerst douchen ofzo.
Toen na 6 weken de gynecoloog vroeg of ik graag had dat ze even keek heb ik ook netjes geweigerd. Volgens mij is alles wel weer zo als het moet zijn en als ik problemen krijgt trek ik wel aan de bel haha.
Hoezo kortzichtig!!
Groetjes Mikkie.
 
Hoi mamma's,

Wat een "leuk" onderwerp ,zo om te zien hie iedereen het ervaren heeft.
Nou ik was zo erg gescheurd na mijn thuisbevalling dat ik naar het ziekenhuis moest....
Het begon dus om als een ui in mijn pyama over de gallerij te lopen :s.
Nou dan gehecht ,ook met 2 personen,dan in dezelfde kamer staat in de hoek een douche met maar een muurtje,moest ik proberen te plassen,en komen ze af entoe kijken of het lukt.
Eenmaal thuis 4 verloskundigen,3 kraamzorg,pffffffffffff.
Nou toen problemen met losgelaten schaamlip,dus Gyn nr 1,daarna ontstoken hechtingen gyn 2 met assistent,vervolgens schimmelinfectie dus mijn huisarts ook nog ff gekeken.
Pffffffffff ik zeg tegen mijn moeder ,nou je schaamtegevoel gaat er wel aan na je bavalling,pfffffff ik heb bijna de neiging als mensen vragen hoe het nu gaat met mijn loshangend flapje,om het te laten zien ;).
Nou over 2 weken weer naar een andere Gyn die mijn onderkant weer in orde gaat maken(hopelijk).
Ook lekker duf ,in de kamer van de Gyn ,was ik me aan het uitkleden maar bleef met mijn vriend kletsen dus had gordijntje opengelaten,zegt de Gyn je kan het gordijntje dicht doen als je wilt hoor,is wel prettig met uitkleden,nou ik zeg tegen hem ik moet toch naar diet stoel lopen ,en in de beugels klimmen in mijn blote kont,dan hoeft dat gordijntje ook niet dicht hoor:p .
hahahaha lekker suf zo'n gordijntje ,waar je trouwens nog geen meter bij een meter hebt om je te verkleden.

Nou lang verhaal geworden sorry.
Conclusie ,tijdens het breken van mijn vliezen was ik  zo preuts dat mijn   vriend niet mocht kijken (stom he),en aan het einde van het verhaal loop ik zelfs in mijn pyama over straat ,en iedereen die mijn onderkant wilt zien,mag hoor ;) (dat is natuurlijk een grapje,maar scheelt niet veel).

groetjes Merel
 
hoi hoi,

tijdens de bevaling liepen en er al regelmatig mensen binnen maar tijdens het persen stonden er tegelijkertijd een man of 8 naar mijn onderkant te staren! (gyneacoloog, arts ass, stagiaire, 2 vpk etc.  en dan nog doodleuk roepen dat ik wel mijn ogen open moest houden tijdens het persen omdat ik anders de volgende dag rode ogen had!!! nou ik wilde echt niet zien wie er allemaal naar binnen stonden te loeren!!!

ik ben zelf ook vpk en ik moet zeggen dat ik er ook niet meer altijd bij na denk dat iemand anders het als vervelend kan ervaren dat ik die persoon blood zie. maar ik heb dan ook al zoveel blood gezien dat ik niet meer beter weet!

Anneke
 
hoi
ik zit er echt niet mee.ik heb een doos,net als alle vrouwen over heel de wereld.en de  specialisten die er in en aan zitten zien er meerdere per dag,dus die zien het puur technisch.en de stagiaires mogen van mij ook kijken,die moeten het ook leren.
mijn man grapte ookal voor de bevalling;je,dan lig je daar straks met je benen wijd.nou,geen probleem hoor,als dat kind er maar uitkomt.veel vrouwen zijn ook bang dat ze moeten poepen tijdens de bevalling waar ze zich voor zouden schamen.nou,ik dacht dat ik moest poepen en probeerde dat ook echt.ik dacht;eerst die irritante keutel eruit en dan mn kind.maar t was mn kind.maar als t wel ontlasting was geweest,was ik alleen maar blij geweest dat t eruit was.
groetjes kari
 
Ik ben wel preuts. Ik zag dan ook erg op tegen al die vreemden die bij mijn bevalling aanwezig zouden kunnen zijn. Er waren namelijk nogal  wat stagiaires en vervangers bij de verloskundigenpraktijk. Uiteindelijk viel het reuze mee en was ik erg blij met de vierdejaars stagiaire die er was. Er kwam op het laatst ook nog een begeleidende verloskundige maar die hield zich op de achtergrond. En de kraamhulp kwam gelukkig te laat. Toen de verloskundige de week erna vroeg of ze mijn hechtingen er uit moest halen heb ik echter vriendelijk bedankt. Geen gedonder meer daaronder! Als het niet absoluut nodig is, doe ik mijn onderbroek niet meer uit. Helaas zitten mijn (oplosbare) hechtingen er nu na vier weken nog steeds in. Nu ben ik dus bang dat er alsnog naar gekeken moet worden. Ik denk dat ik mijn vriend maar even met een nagelschaartje zijn gang laat gaan...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan