Bestaat het nog! De thuisblijf moeders?

Ik ben sinds een paar weken thuis. Voor onbepaalde tijd zullen we maar zeggen. Ik werkte als gastouder aan huis waar ik m'n 2 jongens mee naar toe nam. De 3e is nu op komst en het is voor ons nu mogelijk om van mijn man z'n loon te leven.

Ik vind het heerlijk! M'n oudste gaat sinds kort naar de psz, we gaan naar baby zwemmen, peutergym, speeltuintjes, met iemand afspreken, we fietsen wat af in de bakfiets en ik kom thuis ook eigenlijk eens ergens aan toe. Misschien klinkt het saai, maar dit is wel wat ik voor ogen heb voor de komende jaren.

Maar ik kan het me ook voorstellen dat je het fijn vind om wel te blijven werken
 
Ik zou er eerlijk gezegd niet aan moeten denken om thuisblijfmoeder te zijn.
Financieel zouden we het wel redden maar ik geniet er echt van als ik naar mijn werk kan gaan, even een dagje geen kinderen. Ik houd zielsveel vsn ze, begrijp me niet verkeerd.
Ik werk momenteel 3 dagen waarvan de kinderen 1 dag in de week naar de opvang gaan en 2 dagen naar opa en oma, met overnachting en dan komt oma de 2e dag vanaf de middag bij ons thuis oppassen. Wij werken dan beiden thuis. Ik vind het heerlijk zo! 
Je moet gewoon lekker doen waar jij je goed bijvoelt en die keuze kan je altijd nog bijstellen als je kijk hierop zou veranderen! 
Denk dat het overigens wel leuk en goed voor kinderen is om regelmatig in contact te zijn met andere kinderen van dezelfde leeftijd 
 
Niks mis mee! Ik neem ook lekker lang ouderschapsverlof( totaal 7 mndn) wanneer de kleine komt. Daarna 3 dagen werken, 2 dagen opvang de andere dag is mijn man thuis. Vind die 2 dagen al veel;p Ben ook nog van de oude stempel, waarschijnlijk omdat ik uit een groot gezin kom met een thuisblijfmoeder en mijn zussen dat ook doen. Ik zie hoeveel rust en regelmaat het brengt en zeker voor die hele kleintjes onder 1 jaar, lekker thuis bij mama is hartstikke fijn.
Maar omdat ik ook mijn baan niet wil opgeven( leuk werk, veel vrijheid,goed salaris) kies ik toch voor parttime werken. Benieuwd hoe ik t uiteindelijk ga vinden.
 
Ja hoor, ze bestaan (gelukkig!) nog! Ikzelf heb eerder altijd 40 uur gewerkt als leidinggevende, toen ik erachter kwam dat ik zwanger was ben ik gestopt met werken om ons goed voor te bereiden en alles thuis lekker te regelen (ivm verbouwing/werklui elke dag) Mijn kleine meid is nu 13 weken en nog geen moment het werk gemist. Mocht het zo zijn dat het uiteindelijk wel een ‘sleur’ word of dat ik het mis ga ik wat zoeken voor 2 of 3 dagen en dan de kleine naar de opvang. Maar voor nu heerlijk aan het genieten en ik verveel me geen moment. Als het financieel gezien kan raad ik het iedereen aan. Ze zijn maar 1 keer klein! ;)
 
Ik snap je heel goed ik heb een dochter van 8 en ben zwanger van 2 de in april verwacht we het en ja ik heb ondslag genomen van me werk hee veel mensen verklaren me voor gek maar ook ik wil er gewoon voor de kleine zijn ik wil het niet steeds weg brengen … mijn vriend gaat iets meer werken
 
Doen wat goed voor jou voelt! 

Ik denk wel dat je thuis blijft voor jezelf, en dat je dat niet voor je kind hoeft te doen. Zie ook t artikel in de Volkskrant van dit weekend hierover. Het is wetenschappelijk onderzocht en kinderen kunnen zich prima aanpassen aan andere opvoeding en opvang etc. Misschien ken je t gezegde 'it takes a village to raise a child'. Meer invloeden en andere invalshoeken zijn juist waardevol. Dat is het leven! 


Daarbij heb ik een super leuke baan! Ik word een leuker mens van werken. Dan heb ik juist meer energie voor m'n kind als we wel samen zijn! Ook oppas voor avondjes uit met partner of vriendinnen doen wij heel geregeld en dat gaat hartstikke goed. Ook goud waard voor je relatie. 


Krijg de kriebels om te lezen dat het een luxe is om thuis te kunnen blijven.. dat beleeft iedereen dus anders! 
 
Bedankt voor de reacties, ?

Ik ben al aan het brainstormen over een andere bedrijfsvoering die ik later beter kan combineren met de kinderwens. Nu duimen dat we snel een grotere woning kunnen krijgen in dit woningnood tijdperk, want dat is de reden waarom dat we de wens nog geen werkelijkheid kunnen laten worden.
 
Terug
Bovenaan