Ik zit met een dilemma en kan wel wat advies gebruiken, met name van Hollandse meiden zoals ik en niet de Amerikaanse adviezen die ik hier krijg... ik hoop dat jullie me kunnen helpen!! Dit verhaal wordt vast nogal lang, bij voorbaat m'n excuses! Ik weet dat dit in zekere zin een luxe probleem is... we zijn zwanger, dat is het belangrijkste! Maar ik zit er toch mee in de knoop, vind het moeilijk te beslissen. Alvast onwijs bedankt voor reacties!!
Wij zijn net naar de VS verhuisd vanwege het werk van mijn man en ik ben sinds kort zwanger van ons tweede kindje. Ons eerste kindje is in Engeland geboren, een thuisbevalling, allemaal super geregeld net zoals in Nederland en ging fantastisch. We waren zo blij met die ervaring en zouden niets liever willen dan van de tweede ook thuisbevallen mits de zwangerschap allemaal goed gaat. Helemaal omdat in het ziekenhuis bevallen hier echt Amerikaanse toestanden is: maakt niet uit of je gezond en wel bent je bent sowieso onder controle bij een gynaecoloog, krijgt meteen een infuus bij aankomst in het ziekenhuis, mag niet eten of drinken tijdens de bevalling en moet plat op bed met een monitor permanent om je buik. Daar heb ik helemaal geen zin in! Natuurlijk bevallen zonder epiduraal is hier ook zeldzaam en 1 op de 3 vrouwen (gemiddeld) krijgt een keizersnee.
We hebben hier een verloskundige gevonden die thuisbevallingen doet, maar het blijkt dat zij compleet buiten het medische systeem werkt. Ze kan bijv. niet doorverwijzen voor een echo of andere dingen en mag van de wet bij de bevalling niets medisch doen of meenemen, dus geen zuurstof voor als reanimatie nodig zou zijn of medicijnen/injectie om een heftige bloeding te stoppen (daar heeft ze een kruidenmengseltje voor...). Heb verder nog niet eens gevraagd hoe het zit als ik gehecht moet worden naderhand... geen idee wat ze dan kan (mag) doen. Enfin, daar wordt ik dan ook weer zenuwachtig van, want wat als het wel nodig is! Daar waren ze in Engeland (zoals ook in Nederland) ten minste op voorbereid. Ze heeft verder wel enorm veel ervaring maar qua opleiding niet te vergelijken met Nederlandse verloskundigen.
Optie nummer drie is een zg. "midwifery center" met drie verloskamers die ze in een van de ziekenhuizen hier hebben, met alleen verloskundigen, geen gyneacologen en alles zo natuurlijk mogelijk. Daar hebben ze wel alles bij de hand voor in geval van nood. Ik neig naar deze optie maar een deur verderop zit wel die afdeling met alle heisa van een Amerikaanse ziekenhuis bevalling. Natuurlijk, als we medische hulp nodig hebben ben ik zo blij dat die er is; maar zo lang ik een gezonde zwangerschap heb moet ik van al dat gedoe hier niets hebben. Het is ook niet echt poliklinisch zoals in Nederland want ook als alles helemaal goed gaat duurt het een paar dagen voor je naar huis kan.
Ik zit dus nu met dit dilemma! Zoals ik al zei ik weet dat het in zekere zin een luxe probleem is, maar toch... ik had zo gehoopt weer thuis te kunnen bevallen maar voel me er nu onzeker bij gezien de situatie hier. Dus dan maar naar het ziekenhuis op de "midwifery" afdeling? Of toch voor de thuisbevalling gaan en erop vertrouwen dat deze verloskundige weet wat ze doet? Ik vind het echt moeilijk... wou natuurlijk het liefst dat ik gewoon in Nederland kon bevallen (of weer in Engeland)! Opvatting van de meesten hier in onze omgeving is of helemaal anti-thuisbevallen (de meeste mensen en de medische kant) of juist helemaal anti-ziekenhuis bevallen (degenen die wel een thuisbevalling hebben gehad hier). Ik mis het nuchtere Nederlandse perspectief! Wat vinden jullie? Wat zouden jullie zelf doen?
Sorry dat dit zo enorm lang is geworden!! Alvast onwijs bedankt voor jullie antwoorden!
Wij zijn net naar de VS verhuisd vanwege het werk van mijn man en ik ben sinds kort zwanger van ons tweede kindje. Ons eerste kindje is in Engeland geboren, een thuisbevalling, allemaal super geregeld net zoals in Nederland en ging fantastisch. We waren zo blij met die ervaring en zouden niets liever willen dan van de tweede ook thuisbevallen mits de zwangerschap allemaal goed gaat. Helemaal omdat in het ziekenhuis bevallen hier echt Amerikaanse toestanden is: maakt niet uit of je gezond en wel bent je bent sowieso onder controle bij een gynaecoloog, krijgt meteen een infuus bij aankomst in het ziekenhuis, mag niet eten of drinken tijdens de bevalling en moet plat op bed met een monitor permanent om je buik. Daar heb ik helemaal geen zin in! Natuurlijk bevallen zonder epiduraal is hier ook zeldzaam en 1 op de 3 vrouwen (gemiddeld) krijgt een keizersnee.
We hebben hier een verloskundige gevonden die thuisbevallingen doet, maar het blijkt dat zij compleet buiten het medische systeem werkt. Ze kan bijv. niet doorverwijzen voor een echo of andere dingen en mag van de wet bij de bevalling niets medisch doen of meenemen, dus geen zuurstof voor als reanimatie nodig zou zijn of medicijnen/injectie om een heftige bloeding te stoppen (daar heeft ze een kruidenmengseltje voor...). Heb verder nog niet eens gevraagd hoe het zit als ik gehecht moet worden naderhand... geen idee wat ze dan kan (mag) doen. Enfin, daar wordt ik dan ook weer zenuwachtig van, want wat als het wel nodig is! Daar waren ze in Engeland (zoals ook in Nederland) ten minste op voorbereid. Ze heeft verder wel enorm veel ervaring maar qua opleiding niet te vergelijken met Nederlandse verloskundigen.
Optie nummer drie is een zg. "midwifery center" met drie verloskamers die ze in een van de ziekenhuizen hier hebben, met alleen verloskundigen, geen gyneacologen en alles zo natuurlijk mogelijk. Daar hebben ze wel alles bij de hand voor in geval van nood. Ik neig naar deze optie maar een deur verderop zit wel die afdeling met alle heisa van een Amerikaanse ziekenhuis bevalling. Natuurlijk, als we medische hulp nodig hebben ben ik zo blij dat die er is; maar zo lang ik een gezonde zwangerschap heb moet ik van al dat gedoe hier niets hebben. Het is ook niet echt poliklinisch zoals in Nederland want ook als alles helemaal goed gaat duurt het een paar dagen voor je naar huis kan.
Ik zit dus nu met dit dilemma! Zoals ik al zei ik weet dat het in zekere zin een luxe probleem is, maar toch... ik had zo gehoopt weer thuis te kunnen bevallen maar voel me er nu onzeker bij gezien de situatie hier. Dus dan maar naar het ziekenhuis op de "midwifery" afdeling? Of toch voor de thuisbevalling gaan en erop vertrouwen dat deze verloskundige weet wat ze doet? Ik vind het echt moeilijk... wou natuurlijk het liefst dat ik gewoon in Nederland kon bevallen (of weer in Engeland)! Opvatting van de meesten hier in onze omgeving is of helemaal anti-thuisbevallen (de meeste mensen en de medische kant) of juist helemaal anti-ziekenhuis bevallen (degenen die wel een thuisbevalling hebben gehad hier). Ik mis het nuchtere Nederlandse perspectief! Wat vinden jullie? Wat zouden jullie zelf doen?
Sorry dat dit zo enorm lang is geworden!! Alvast onwijs bedankt voor jullie antwoorden!
