bevallen met remifentanil

Ik ben ook bevallen met remitentanil, dit omdat ik in een enorme weeenstorm kwam, dit werkte heel goed het haalde de scherpte van de wee af, zodat ik tussen de weeen door iets rust had. het voordeel is dat je zelf op het knopje kan drukken, maar dat dit zo geregeld is dat je niet te veel krijgt, maar voor je gevoel kun je lekker blijven drukken haha.

Als het bij een volgende bevalling weer nodig is zal ik het wel weer doen. Ik ben zelf voorstander van een zo natuurlijk mogelijke bevalling niet bij voorbaat verdovende middelen te gaan gebruiken.

groetjes
 
Sorry, maar ik vind het echt onzin om zonder pijnbestrijding te bevallen. Voor we moet je je groot houden dan... Nee hoor, ik had graag de pomp gewild maar helaas hadden ze deze niet in het Bronovo in Den Haag. Ik heb een prik in mijn been gehad, maar bij een eventuele volgende bevalling gaat er mooi een ruggeprik in!! Ik hoef niks te voelen!!
Ik hoor hele goede verhalen over de pomp, dus ik zou als ik jou was die zeker in overweging nemen!!
Succes & groetjes Sonja
 
@sonja, onzin is misschien wel een groot woord. Ik denk dat het voor iedereen anders ligt. De een wil graag pijnstilling, de ander wil graag uitgaan van haar eigen kracht. Dan is het toch fijn dat je tegenwoordig kan kiezen?

Ik vind het juist een prettig idee om in het ziekenhuis te bevallen, is een thuisbevalling dan ook "onzin"? Nee toch, voor de een is thuisbevallen het ideaal, voor de ander een ziekenhuisbevalling.

Waar het om gaat is dat je je prettig voelt bij de keuze die je maakt. In jouw geval is dat een ruggeprik of een vorm van pijnstilling. En dat is jouw goed recht, maar dat maakt niet dat het "onzin" is als er mensen zijn die het zonder pijnstilling willen doen...

groetjes, Esk
 
@Sonja, Waarom onzin het is toch goed dat een vrouw het probeert om het op eigen kracht te doen en als dat dan ook nog lukt is het iets waar je echt trots op kan zijn. En als het niet lukt is het fijn om een vorm van pijnstilling achter de hand te hebben zodat je je bevalling goed kan afronden want, hoe je het ook doet het blijft een hele prestatie. Zelf ben ik 2 keer thuis bevallen zonder medicatie het was pittig, pijnlijk etc etc maar, ik zou het zo weer doen.

groetjes Linda,
 
hoi,

ik kan me helemaal aansluiten bij de bovenste 2 readties.
ook ik ben thuis bevallen zonder pijnbestrijding.
ik ben ook in het ziekenhuis wezen kijken, maar ik vond het daar (persoonlijk) zo'n dooie boel dat ik dat echt niet wou (tenzij het niet anders kan).
nu moet ik er wel bij zeggen dat ik een 'makkelijke' bevalling heb gehad. het duurde nl mar 10u en dat bij een 1e.
 
Ik heb wel het pompje gehad. Nou, echt pijnstilling kon ik het niet noemen. Het zorgt ervoor dat je iets minder gespannen bent tijdens een wee en het dus iets beter op kan vangen. Alleen het allereerste shot laat je even dubbel zien, wel grappig. Je lichaam went erg snel aan deze vorm van pijnstilling. Ik zou er volgende keer weer voor kiezen. Heb gelijk in de zwangerschap gezegd dat ik voor pijnstilling ging en ben blij dat ik me daaraan heb gehouden.
 
Beste Minke en andere dames,

De WHO geeft in 1996 in haar de ‘Gouden’ standaard voor normaal bevallen aan hoe we gericht op primaire preventie moeten handelen bij bevallingen. Dit ter voorkoming van bijwerkingen van ons (verloskundige professionals) handelingen tijdens bevallingen. Het meest belangrijke bij het begeleiden van een bevalling is het fysiologische proces vooral niet te verstoren (WHO 1996). Daar wil ik jullie in meenemen.

Kort gezegd moeten wij, jij als vrouw en ik als verloskundige, er zelf positief aan bijdragen om de bevalling normaal te houden. Ja, dat klinkt anders dan voor pijnstilling kiezen en alles over je heen laten gaan en de bevalling voor je laten regelen. Het verschil is ‘BAREN’ of je laten ‘VERLOSSEN’. Dat zegt niets over je vermogen, alle vrouwen kunnen ‘baren’ (WHO 1996)

Wat is de reden van de WHO baren als meest aangewezen aan te bevelen en ‘laten’ verlossen met kunstmiddelen en farmaceutische pijnstilling niet aanbeveelt? Dat zijn de interventies die verlossen oproept.
Interventies, te beginnen met veel inwendig onderzoek, vroeg kunstmatig de vliezen breken, niet rond (mogen) lopen tijdens de ontsluiting en de uitdrijving, op de rug en in bed liggen als je bevalt (wetenschappelijk onverantwoord om op bed te bevallen dames), een ruggenprik of andere farmaceutische pijnstilling zonder gewichtige reden, een vacuüm extractie en andere kunstverlossingen zonder de maximale kansen op spontaan bevallen te hebben benut (o.a. diep hurken, dat meer ruimte ) en een totaal onbekende treffen als begeleider tijdens bevallen moeten vermeden worden (WHO 1996).

Uit gedegen onderzoek weten we dat interventies het normale (fysiologische) verloop van bevallingen verstoort en vrouwen niet gelukkiger maakt met bevallen. Interventies veroorzaken het zogenaamde ‘cascade effect ‘. Iedere interventie roept een volgende interventie op met enorme financiële (36 -50%), psychologische en fysieke kosten (Rijnders et al. 2008; Royal College of Midwives 2005; Sandin – Bojö & Kvist 2008; Tracy & Tracy 2003). Vrouwen worden door interventies niet gelukkiger, je houdt van het grootse deel van de interventies, er ‘ten minste’ een knip aan over en velen van jullie weten dat ‘dat’ al behoorlijk vervelend kan zijn.

Meest belangrijke uit onderzoek in relatie met de WHO normen en aanbevelingen is dat vrouwen vooral geïnformeerd moeten worden over de normaalheid van bevallen en over niet farmaceutische methoden van pijnstilling (Sandin – Bojö & Kvist 2008). Denk aan speciale voorbereiding, een verloskundige die je leert kennen in de zwangerschap en die je ook treft tijdens de bevalling, een cursus hypno birthing, gebruik van TENS, massage, een doula, gesprekken over angst voor bevallen enz. enz. Legio mogelijkheden dus en voor elk wat wils.

Het is dus niet zo vreemd dat de WHO universeel vrouwen afraad te kiezen voor pijnstilling met een infuus of ruggenprik. Daar geven zij en anderen zeer plausibele ‘wetenschappelijk onderbouwde’ redenen voor.

Het hele WHO document kun je vinden op http://www.who.int/making_pregnancy_safer/documents/who_frh_msm_9624/en/
De 10 TOP Tips voor normaal bevallen voor vrouwen kun je opvragen bij network.woman@planet.nl

Vriendelijke groet,
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.

Rijnders M, Baston H, Schönbeck Y, van der Pal K, Prins M, Green J, Buitendijk S. (2008). Perinatal factors related to negative or positive recall of birth experience in women 3 years postpartum in the Netherlands. Birth. Jun;35(2):107-16.
Royal College of Midwives RCM (2005) ‘Campaign for normal birth’. www.rcmnormalbirth.org.uk. Website bezocht op 15 juli 2008.
Sandin-Bojo A..K, Kvist L.J (2008). Care in Labor: A Swedish survey using the Bolgona Score. Birth. VOL:35 DEC;35(4):321-28.
Tracy S, Tracy M (2003). Costing the cascade: Estimating the cost of increased obstetric intervention in childbirth using population data. BJOG VOL:110:717–724.
WHO World Health Organization (1996), Care in normal Birth: a practical guide. Maternal and newborn health/safe motherhood unit, family and reproductive health. WHO1211.WHO: Geneva.

 
Terug
Bovenaan