Bevallen na 17,4 weken. Even mijn verhaal kwijt...

En nu zie ik dat ik mijn inlognaam kan veranderen, pijnlijk om zo te zien wanneer ik mij heb aangemeld...

Ik hoop trouwens dat je iets hebt aan mijn berichtje, ik geloof dat ik alle kanten op ratelde, maar ja, het is voor mij ook nog heel vers...
 
Beste Femke,

Wat een ontzettend verdrietig en herkenbaar verhaal!
Ik ben op 5 januari 2009 ook te vroeg bevallen van een dochter die we ook Nova hebben genoemd.
Ik was op dat moment 21 weken en 3 dagen zwanger.
Onze Nova heeft nog 8 min. geleefd en ze werd door de verpleging heel netjes in een prachtig mandje gelegd.
We mochten een mooi dekentje uit kiezen die door stichting Freya beschikbaar was gesteld.
Op advies van de verpleegkundigen maakten we foto's van onze kleine meid en we kregen haar hand en voet afdrukjes op een kaart.
Nova was ons eerste kindje en onze wereld storte op dat moment behoorlijk in.
Omdat Nova er verder gewoon gezond uit zag en op alle echo's altijd goed bewoog kozen we ervoor om geen sectie op haar te laten verrichten.
Te meer ook omdat ik tijdens de zwangerschap last had van hevige bloedingen veroorzaakt door een bloeduitstorting bij de baarmoedermond.
Onze kinderwens was door de geboorte van Nova enkel en alleen maar groter geworden.
We besloten dan ook om het weer te proberen.
Groot was ons geluk toen we ondekten dat we weer zwanger waren.
Door onze eerste ervaring mocht ik veel vaker op controle komen!
Later koos ik er voor om me te laten begeleiden in het ziekenhuis door een gynaecoloog waar ik een goede band mee op bouwde.
Wanneer ik ook maar iets van angst had mocht ik komen en werd ik onderzocht.
Door onze ervaring kozen we er ook voor om een keizersnede te laten doen omdat dit doorgaans voor een kind de meest veiligste bevalling is.
Daarnaast lag onze tweede dochter ook in een stuitligging net als haar grote zus.
Draaien was voor ons geen optie.
Inmiddels zijn we bevallen van een gezonde tweede dochter en hebben we haar Fawn Helena Aster genoemd.
Aster staat symbool voor haar grote zus Nova omdat dit ook ster betekend.
Tijdens de keizersnede ondekte de gynaecoloog dat ik een afwijking aan mijn baarmoeder heb.
Mijn baarmoeder heeft de vorm van een hart i.p.v. een peer.
Dit geeft een verhoogd risico op vroeggeboortes.
Hierop hebben we dan ook besloten dat we ons geluk niet nog een keer willen beproeven.
We zijn nu trotse ouders van een prachtige engel en een lief bengeltje.
Ik heb een hele tijd mee gemaild met lieve-engeltjes.
Helaas werd het voor mij te veel om mee te blijven mailen en heb ik afscheid van de lijst genomen.
Hoewel ik mezelf ontzettend gelukkig prijs met Fawn blijf ik haar grote zus Nova nog iedere dag missen.
Het blijft moeilijk om al die stappen te zien die we van Nova moeten missen.
Maar wanneer ik naar Fawn's lachend gezichtje kijk weet ik zeker dat haar grote zus van boven mee lacht en over haar en ons waakt.
Dat stelt me enorm gerust.
Hopelijk heb je wat aan mijn verhaal en weet dat je niet alleen bent.
Het is het zwaarste wat je kan overkomen en niemand kan precies weten wat je voelt!
Probeer iedere dag iets te vinden wat je kan koesteren en blijf praten!

Liefs Sam
mama van Nova* en Fawn
 
Terug
Bovenaan