Dag meiden,
Ik gooi er ook maar eens een in de groep. Ik merk dat ik in mijn hoofd ook steeds mee bezig ben met DE bevalling. Het is mijn tweede. Bij de eerste ging ik er lekker relaxed in met de gedachte: ik kan dit en hoe erg kan het nou zijn. Geen haar op mijn hoofd die dacht aan in het zhs bevallen.
De bevalling was denk ik heel gemiddeld voor een eerste, totaal 17 uur, met een lang einde van bijna 2 uur persen. Dat vond ik erg tegenvallen. Achteraf is het ook wel even spannen geweest. In het zhs had ik allang een knip op vaccum gehad maar daar was ik dus niet. Omdat ik zo gemotiveerd was en goed meewerkte zei de vk achteraf dat ze het daarom goed aandurfde om het thuis af te maken en me niet na een uur persen met de ambu af te voeren naar het zhs. Anyways het werd een gezonde zoon van 9 pond met een lichte hersenschudding Is helemaal goed gekomen, leukste kind van de wereld natuurlijk.
Nu komt zijn broertje eraan en ga ik twijfelen over thuis bevallen. Diep in mijn hart wil ik dit het allerliefst. Ik heb het gevoel dat ik thuis optimaal kan ontspannen en het gewoon het beste lukt allemaal. Maar nu ben ik best bang dat er iets misgaat. Je hoort vaak dat een 2e groter is dan een eerste. Mijn zoon was al 4250 gr en als deze daar overheen gaat is dat wel een reusje. Stel je voor dat het op een of andere manier op het laatst nog misgaat dan zou ik mezelf dat nooit vergeven. We wonen ongeveer 15-20 min rijden van het zhs.
De VK zei gister dat de maat van de baby niet zo veel uitmaakt, het gaat erop dat je goede weeen nodig hebt om hem eruit te krijgen.
Zijn jullie hier ook mee bezig? Wat speelt er bij jullie mee bij de overweging van thuis of zhs bevalling?
Groetjes Marijne
precies de magic 30 wk vandaag!
Ik gooi er ook maar eens een in de groep. Ik merk dat ik in mijn hoofd ook steeds mee bezig ben met DE bevalling. Het is mijn tweede. Bij de eerste ging ik er lekker relaxed in met de gedachte: ik kan dit en hoe erg kan het nou zijn. Geen haar op mijn hoofd die dacht aan in het zhs bevallen.
De bevalling was denk ik heel gemiddeld voor een eerste, totaal 17 uur, met een lang einde van bijna 2 uur persen. Dat vond ik erg tegenvallen. Achteraf is het ook wel even spannen geweest. In het zhs had ik allang een knip op vaccum gehad maar daar was ik dus niet. Omdat ik zo gemotiveerd was en goed meewerkte zei de vk achteraf dat ze het daarom goed aandurfde om het thuis af te maken en me niet na een uur persen met de ambu af te voeren naar het zhs. Anyways het werd een gezonde zoon van 9 pond met een lichte hersenschudding Is helemaal goed gekomen, leukste kind van de wereld natuurlijk.
Nu komt zijn broertje eraan en ga ik twijfelen over thuis bevallen. Diep in mijn hart wil ik dit het allerliefst. Ik heb het gevoel dat ik thuis optimaal kan ontspannen en het gewoon het beste lukt allemaal. Maar nu ben ik best bang dat er iets misgaat. Je hoort vaak dat een 2e groter is dan een eerste. Mijn zoon was al 4250 gr en als deze daar overheen gaat is dat wel een reusje. Stel je voor dat het op een of andere manier op het laatst nog misgaat dan zou ik mezelf dat nooit vergeven. We wonen ongeveer 15-20 min rijden van het zhs.
De VK zei gister dat de maat van de baby niet zo veel uitmaakt, het gaat erop dat je goede weeen nodig hebt om hem eruit te krijgen.
Zijn jullie hier ook mee bezig? Wat speelt er bij jullie mee bij de overweging van thuis of zhs bevalling?
Groetjes Marijne
precies de magic 30 wk vandaag!