A
Anoniem
Guest
Hallo dames,
Misschien mistte jullie me al een beetje ????
Afgelopen woensdag ben ik namelijk bevallen van een dochter en zoon!!
Dinsdagnacht voelde ik in bed een nogal vaag bekende plop in mijn buik. Klonk en voelde als het breken van een paar vliezen. Vrijwel direct begonnen de bekende krampjes en dacht ik nog even dat ik het me allemaal inbeelde. Mart aangestoten en toch maar even naar het toilet toen ik iets voelde. De Niagara watervallen waren er niets bij!! Gelukkig hing ik net op tijd boven de pot
Marten heeft als een kip zonder kop de koffer ingepakt (die stond túúrlijk nog niet klaar) en ik belde mijn schoonouders voor Ruben. In afwachting van mijn schoonmoeder nog even gedouched en toen naar het WKZ. Daar aangekomen even aan CTG gelegen maar ja, de vliezen waren gebroken dus er was geen houden meer aan. Keizersnede en om 6.31 uur werden wij de trotse ouders van een dochter: Tirza Maria Christina, roepnaam Tirza. Om 6.34 uur werden wij de trotse ouders van een zoon: Simon Johannes Nicolaas, roepnaam Simon. Tirza woog 2120 gram en Simon 1945 gram.
Al snel bleek dat Simon problemen had met ademhalen. Hij is van de medium care naar de intensive care gebracht en moest helaas aan de beademing. Een grote schok voor ons. Omdat zijn longblaasjes niet open bleven staan en hij de kracht er niet voor had, moest hij aan een trilbeademing. Een heel naar gezicht want het kleine manneke trilde door z ´n hele lijfje hierdoor. Ook schommelde zijn bloeddruk en kreeg hij morfine. Vrijdag had hij echter al weer normale beademing. Maandag mocht hij gelukkig van alle beademing af en is hij vandaag herenigd met zijn zus op de Medium Care!!
Tirza kan zichzelf nog niet op temperatuur houden, niet zelfstandig drinken en is natuurlijk veel te klein. Vandaag heeft ze wel bij mij geprobeerd te drinken wat haar goed af ging. Ze had niets binnen en het is nog een beetje oefenen maar het lijkt erop dat hij het snel zal oppakken.
Zondag moest ik naar huis wat gepaard ging met een boel tranen. Zowieso de afgelopen dagen heel wat afgejankt vanwege alle toestanden. Nu komt mijn moeder iedere dag een aantal uur oppassen en dan kunnen wij naar Utrecht. Zwaar want ik ben wel herstellende van de keizersnede en moet ook wel rusten. Ruben heeft gelukkig veel plezier gehad bij zijn logeerpartij bij oma en Marten heeft nu 2 weken vrij en nog recht op twee weken zorgverlof. Ik ben inmiddels wat bijgekomen en heb vrede met de hele situatie. Thuis herstel je toch beter en met de eigen spulletjes om me heen voel ik me goed. Ik was bang voor een mega schuldgevoel vanwege het achterlaten maar dat valt nu gelukkig wel mee. De kids zijn in goede handen.
Ik probeer jullie zo veel mogelijk op de hoogte te houden maar kan niet beloven hier vaak te zijn of te reageren. Mochten er verranderingen zijn dan horen jullie dat!
groet,
Jinny
Misschien mistte jullie me al een beetje ????
Afgelopen woensdag ben ik namelijk bevallen van een dochter en zoon!!
Dinsdagnacht voelde ik in bed een nogal vaag bekende plop in mijn buik. Klonk en voelde als het breken van een paar vliezen. Vrijwel direct begonnen de bekende krampjes en dacht ik nog even dat ik het me allemaal inbeelde. Mart aangestoten en toch maar even naar het toilet toen ik iets voelde. De Niagara watervallen waren er niets bij!! Gelukkig hing ik net op tijd boven de pot
Marten heeft als een kip zonder kop de koffer ingepakt (die stond túúrlijk nog niet klaar) en ik belde mijn schoonouders voor Ruben. In afwachting van mijn schoonmoeder nog even gedouched en toen naar het WKZ. Daar aangekomen even aan CTG gelegen maar ja, de vliezen waren gebroken dus er was geen houden meer aan. Keizersnede en om 6.31 uur werden wij de trotse ouders van een dochter: Tirza Maria Christina, roepnaam Tirza. Om 6.34 uur werden wij de trotse ouders van een zoon: Simon Johannes Nicolaas, roepnaam Simon. Tirza woog 2120 gram en Simon 1945 gram.
Al snel bleek dat Simon problemen had met ademhalen. Hij is van de medium care naar de intensive care gebracht en moest helaas aan de beademing. Een grote schok voor ons. Omdat zijn longblaasjes niet open bleven staan en hij de kracht er niet voor had, moest hij aan een trilbeademing. Een heel naar gezicht want het kleine manneke trilde door z ´n hele lijfje hierdoor. Ook schommelde zijn bloeddruk en kreeg hij morfine. Vrijdag had hij echter al weer normale beademing. Maandag mocht hij gelukkig van alle beademing af en is hij vandaag herenigd met zijn zus op de Medium Care!!
Tirza kan zichzelf nog niet op temperatuur houden, niet zelfstandig drinken en is natuurlijk veel te klein. Vandaag heeft ze wel bij mij geprobeerd te drinken wat haar goed af ging. Ze had niets binnen en het is nog een beetje oefenen maar het lijkt erop dat hij het snel zal oppakken.
Zondag moest ik naar huis wat gepaard ging met een boel tranen. Zowieso de afgelopen dagen heel wat afgejankt vanwege alle toestanden. Nu komt mijn moeder iedere dag een aantal uur oppassen en dan kunnen wij naar Utrecht. Zwaar want ik ben wel herstellende van de keizersnede en moet ook wel rusten. Ruben heeft gelukkig veel plezier gehad bij zijn logeerpartij bij oma en Marten heeft nu 2 weken vrij en nog recht op twee weken zorgverlof. Ik ben inmiddels wat bijgekomen en heb vrede met de hele situatie. Thuis herstel je toch beter en met de eigen spulletjes om me heen voel ik me goed. Ik was bang voor een mega schuldgevoel vanwege het achterlaten maar dat valt nu gelukkig wel mee. De kids zijn in goede handen.
Ik probeer jullie zo veel mogelijk op de hoogte te houden maar kan niet beloven hier vaak te zijn of te reageren. Mochten er verranderingen zijn dan horen jullie dat!
groet,
Jinny